Πώς θα σας φαινόταν αν περπατώντας στους δρόμους της πόλης σας, ξαφνικά εμφανιζόταν μπροστά σας ένα κτίριο να… περπατά; Ακριβώς αυτό το παράδοξο θέαμα περίμενε τους κατοίκους της ανατολικής συνοικίας Χουανγκπού στη Σαγκάη τον Οκτώβριο.

Ένα δημοτικό σχολείο ηλικίας 85 ετών σηκώθηκε από το έδαφος -ναι, ολόκληρο- και επανατοποθετήθηκε σε άλλο σημείο, σώο και ασφαλές, με τη βοήθεια μιας τεχνολογίας που ονομάζεται «μηχάνημα περπατήματος».

Καθώς η πόλη προσπαθεί να διατηρήσει ορισμένα από τα ιστορικά της κτίρια, οι μηχανικοί τοποθέτησαν σχεδόν 200 υποστηρικτικές συσκευές μετακίνησης κάτω από το πενταόροφο κτίριο, σύμφωνα με τον Λαν Γουτζί, επικεφαλής τεχνικό επόπτη του project.

Οι υποστηρικτικοί μηχανισμοί λειτουργούν σαν μηχανικά πόδια. Μοιράζονται σε δυο ομάδες, που το κινούν εναλλάξ πάνω και κάτω, μιμούμενες τον ανθρώπινο βηματισμό. Επάνω τους υπάρχουν αισθητήρες που ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο το κτίριο κινείται προς τα εμπρός, εξηγεί ο Λαν στο CNN, η εταιρεία του οποίου ανέπτυξε τη σχετική τεχνολογία το 2018.

«Είναι σαν να δίνεις στο κτίριο… πατερίτσες, για να καταφέρει να σηκωθεί και να περπατήσει», τονίζει.

 

Βίντεο της εταιρείας δείχνει το κτίριο να κινείται με μικροσκοπικά βήματα, μέχρι να φτάσει στην τελική του θέση.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της τοπικής κυβέρνησης, το σχολείο είχε ανεγερθεί το 1935 από το δημοτικό συμβούλιο της πρώην γαλλικής παραχώρησης της Σαγκάης. Μετακινήθηκε προκειμένου να ανοίξει χώρο για ένα νέο συγκρότημα γραφείων και καταστημάτων, που αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2023.

Οι εργαζόμενοι αρχικά υποχρεώθηκαν να σκάψουν γύρω από το κτίριο για να τοποθετήσουν τους 198 μηχανισμούς, εξηγεί ο Λαν. Στη συνέχεια, έκοψαν τις κολώνες του και επέκτειναν προς τα επάνω τα «ρομποτικά πόδια», σηκώνοντας το κτίριο πριν το μετακινήσουν.

Στη διάρκεια των επόμενων 18 ημερών, το κτίριο περιστράφηκε κατά 21 μοίρες και μετακινήθηκε κατά 62 μέτρα προκειμένου να φτάσει στη νέα τοποθεσία του. Η επανατοποθέτηση ολοκληρώθηκε στις 15 Οκτωβρίου, με το κτίριο να προορίζεται πλέον να αναλάβει τον ρόλο του κέντρου προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Το project αποτελεί την πρώτη χρήση αυτής της τεχνολογίας στη Σαγκάη, σύμφωνα με την κυβερνητική ανακοίνωση.

Δεκαετίες καταστροφής

Τις τελευταίες δεκαετίες, ο ραγδαίος εκσυγχρονισμός της Κίνας οδήγησε στην καταστροφή αμέτρητων ιστορικών κτιρίων, προκειμένου να υπάρξει χώρος για ουρανοξύστες και κτίρια γραφείων. Όμως υπάρχουν αυξανόμενες ανησυχίες ότι η αρχιτεκτονική κληρονομιά θα χαθεί ως αποτέλεσμα των κατεδαφίσεων σε όλη τη χώρα.

Ορισμένες πόλεις έχουν ξεκινήσει εκστρατείες συντήρησης και αποκατάστασης. Μεταξύ άλλων, κάνοντας χρήση νέων τεχνολογιών που επιτρέπουν την επανατοποθέτηση αντί της κατεδάφισης κτιρίων ιστορικής σημασίας.

Η αδιαφορία των αρχών απέναντι στην ιστορική αρχιτεκτονική ξεκινά ήδη από την εποχή του Μάο Τσετούνγκ. Στη διάρκεια της λεγόμενης Πολιτιστικής Επανάστασης, από το 1966 έως το 1976, αμέτρητα ιστορικά κτίρια και μνημεία έχουν καταστραφεί στο πλαίσιο του πολέμου ενάντια στα «Τέσσερα Παλιά» (τα παλιά έθιμα, την κουλτούρα, τις συνήθειες και τις ιδέες).

Ο θάνατος του Μάο το 1976 ακολουθήθηκε από εκκλήσεις για τη συντήρηση, με την κινεζική κυβέρνηση να ανακηρύσσει μια σειρά από κτίρια διατηρητέα πριν ψηφίσει και σχετική νομοθεσία στη δεκαετία του 1980. Στα χρόνια που ακολούθησαν, κτίρια, γειτονιές, ακόμη και ολόκληρες πόλεις έλαβαν κρατική ενίσχυση για να διατηρήσουν την ιστορική όψη τους.

Όμως η ανελέητη αστικοποίηση εξακολουθεί να απειλεί την αρχιτεκτονική κληρονομιά. Η πώληση γαιών αποτελεί επίσης ένα σημαντικό έσοδο για τις τοπικές κυβερνήσεις, πράγμα που σημαίνει ότι σε αρκετές περιπτώσεις κτίρια ιστορικής αξίας πωλούνται σε εργολάβους που σίγουρα δεν έχουν ως προτεραιότητα την αποκατάστασή τους.

Από τη δεκαετία του 2000, οι προσπάθειες συντήρησης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς των μεγάλων πόλεων έχουν ενταθεί. Στο Πεκίνο, για παράδειγμα, ένας σχεδόν ολοσχερώς κατεστραμμένος ναός μετατράπηκε σε εστιατόριο και γκαλερί, ενώ στην Ναντζίνγκ, ένας κινηματογράφος της δεκαετίας του 1930 αποκαταστάθηκε στην αρχική μορφή του, με προσθήκες που επιτρέπουν τη σύγχρονη χρήση του.

«Η μετακίνηση δεν είναι η πρώτη μας επιλογή, είναι όμως προτιμότερη από την κατεδάφιση», εξηγεί ο Λαν. «Θα προτιμούσα να μην χρειαστεί να αγγίξω καν τα ιστορικά κτίρια».

Μετακινώντας τα μνημεία

Η Σαγκάη ενδέχεται να είναι η πλέον προοδευτική πόλη της Κίνας σε ό,τι αφορά την προστασία της πολιτιστικής της κληρονομιάς. Η επιβίωση μιας σειράς κτιρίων του 1930 και των σπιτιών με τις πέτρινες πόρτες στη συνοικία Ξιντιαντί αποτελούν παραδείγματα της αναζωογόνησης των παλιών κτιρίων, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν λείψει και οι επικρίσεις για τις μεθόδους που επιλέχθηκαν για αυτό το σκοπό.

Η πόλη έχει ιστορικό μετακίνησης παλιών κτιρίων. Το 2003, το Μέγαρο Μουσικής της Σαγκάης, επίσης χτισμένο το 1930, μετακινήθηκε κατά 66 μέτρα για να ανοίξει χώρο για μια ολοκαίνουργια λεωφόρο. Άλλο ένα ιστορικό κτίριο της ίδιας δεκαετίας μετακινήθηκε κατά 38 μέτρα το 2013.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μετακινήσεις ένα κτίριο: Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ράγες ή να το σύρεις με οχήματα.

Όμως το συγκεκριμένο δημοτικό σχολείο, έχοντας συνολικό βάρος 7.600 τόνων, αποτελούσε τεράστια πρόκληση. Επιπλέον, ρόλο στις δυσκολίες έπαιζε και το σχήμα του, που μοιάζει με το κεφαλαίο γράμμα Τ, δημιουργώντας τον κίνδυνο η δομή του να μην αντέξει τις δυνάμεις έλξης αν επιχειρούνταν η μετακίνησή του με άλλες μεθόδους.

Άλλωστε, έπρεπε να… στρίψει στη διάρκεια της διαδρομής.

«Στα 23 χρόνια που εργάζομαι σε αυτό τον τομέα, δεν έχω δει άλλη περίπτωση μετακίνησης κτιρίων σε καμπύλη διαδρομή», τόνισε ο Λαν στο CNN.