Το ζήτημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία επαναφέρει στο τραπέζι η πληθώρα των καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση και σεξουαλική κακοποίηση που τις τελευταίες μέρες απασχολεί τη δημόσια σφαίρα.

Μία πρωτοβουλία που κατά καιρούς έχει απασχολήσει τις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας, προκαλώντας όμως παράλληλα πολλές αντιδράσεις, με αποτέλεσμα αρκετές ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση να γίνονταν στο παρελθόν αποσπασματικά ή να διαρκούσαν μικρό χρονικό διάστημα.

Φέτος, σε πιλοτική εφαρμογή, δηλαδή σε έναν μικρό αριθμό σχολείων, ξεκίνησε η πρωτοβουλία των «Εργαστηρίων Δεξιοτήτων», μιας σειράς θεματικών ενοτήτων που στόχο έχουν την ανάπτυξη δεξιοτήτων των παιδιών ξεκινώντας από το Νηπιαγωγείο. Εντός αυτών περιλαμβάνεται και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, με στόχο, όπως έχει υποστηρίξει και δημόσια η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, αυτή η πρωτοβουλία να επεκταθεί στο σύνολο των σχολικών μονάδων, από τον Σεπτέμβρη του 2021, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Ελεύθερου Τύπου.

Ψυχολόγοι και ειδικοί εκπαιδευτικών ζητημάτων υποστηρίζουν το πόσο σημαντική είναι η συμβολή του σχολείου και των εκπαιδευτικών στη σωστή ενημέρωση του παιδιού και του εφήβου, ώστε να γνωρίζει τα δικαιώματά του πάνω στο σώμα του και πώς να αποτρέπει ενέργειες σε περίπτωση που κάποιος θέλει να παραβιάσει τα όριά του.

«Η πρόληψη είναι πάντα η καλύτερη απάντηση. Πρώτα πρέπει να επιμορφωθούν οι εκπαιδευτικοί και στη συνέχεια τα παιδιά γι’ αυτά τα θέματα», αναφέρει στον «Ε.Τ.» η κλινική ψυχολόγος, σύμβουλος της Γ.Γ. στη Γραμμή Υποστήριξης SOS 15900 Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων Εύη Λεζγή και συνεχίζει: «Είναι υπέρμετροι ο φόβος και η απειλή που αισθάνονται τα παιδιά σε αυτές τις περιπτώσεις. Νιώθουν ότι κάτι έχουν κάνει λάθος, ντρέπονται, διακινούνται πολλά αρνητικά συναισθήματα. Πρέπει να υπάρχει πολλή εμπιστοσύνη και υποστηρικτικό περιβάλλον για να διαχωρίσει ένα παιδί μόνο του και μιλήσει για ό,τι του συμβαίνει».

Μία ένδειξη ότι το παιδί έχει υποστεί παρενόχληση ή κακοποίηση είναι η αλλαγή στη ρουτίνα του, όπως σημειώνει η κ. Λεζγή. Εχει προβλήματα στον ύπνο του, στη διατροφή του, ενώ στους εφήβους εκδηλώνονται με πολύ αντιδραστικό τρόπο όλα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα που διαχειρίζονται.

Αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι συνήθως τα άτομα που προχωρούν σε αυτές τις πράξεις είναι άτομα του περιβάλλοντός τους. Ατομα με κύρος που σε πολλές περιπτώσεις το παιδί θαυμάζει. Γι’ αυτόν το λόγο, του προκαλείται και τόσο έντονα το συναίσθημα της ντροπής.

«Αυτό που παρατηρούμε είναι ότι τα παιδιά δεν είναι ενημερωμένα. Ολα αυτά τα ερεθίσματα που δέχονται περισσότερο τους μπερδεύουν παρά τους ξεκαθαρίζουν στο μυαλό τους τα δικαιώματά τους πάνω στο σώμα τους. Στο σχολείο δεν ενημερώνονται και δεν λαμβάνουν κάποια διαπαιδαγώγηση σχετικά με αυτό, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουν πώς θα υπερασπιστούν τον εαυτό τους», συνεχίζει η κ. Λεζγή.

«Δυστυχώς είμαστε μια χώρα που βρίσκεται στις πρώτες θέσεις με φαινόμενα παιδικής κακοποίησης. Ολο το βάρος πλέον πέφτει στους γονείς, με τους νέους γονείς να είναι πολύ πιο ευαισθητοποιημένοι. Βρίσκονται σε επαγρύπνηση για τις αντιδράσεις των παιδιών τους και προσπαθούν να καταλάβουν την συμπεριφορά τους. Γι’ αυτόν το λόγο άλλωστε τα τελευταία χρόνια έχουμε πολλές περιπτώσεις δημοσιοποίησης περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης», καταλήγει η κ. Λεζγή.