Το τελευταίο «αντίο» στον Ολυμπιονίκη, Γιώργο Ποζίδη, ο οποίος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή χθες (2/8), σε ηλικία 63 ετών, θα πουν σήμερα συγγενείς και φίλοι του εκλιπόντος.

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα τελεστεί σήμερα, Σάββατο 3 Αυγούστου, στις 12:00 στον Ιερό Ναό της Του Θεού Σοφίας, ενώ από χθες το βράδυ η σορός του βρισκόταν στο ναό.

Μετά την τελετή της ταφής, στο Κοιμητήριο της Αναστάσεως του Κυρίου, η οικογένεια θα παραθέσει γεύμα για τους συγγενείς και τους φίλους στο Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης».

Για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα μετακίνησης η οικογένεια θα διαθέσει λεωφορεία τα οποία θα βρίσκονται στον Ιερό Ναό.

Ο 65χρονος πρωταθλητής της πάλης ένιωσε αδιαθεσία ενώ βρισκόταν στην Επανομή και πριν προλάβει κάποιος από τους γύρω του να αντιδράσει κατέρρευσε.

Κλήθηκε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το οποίο τον μετέφερε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

Ποιος ήταν ο Γιώργος Ποζίδης

Ο «τίμιος γίγαντας» όπως τον αποκαλούσαν γεννήθηκε το 1956 στην Μαυροπηγή Κοζάνης. Ήταν αστυνομικός στο επάγγελμα και είχε ασχοληθεί από πολύ νέος με τον αθλητισμό. Είχε βγει 6ος Ολυμπιονίκης της Ελληνορωμαϊκής πάλης στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες το 1984 ενώ είχε κερδίσει δύο χάλκινα μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1981,1984), τέταρτη θέση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (1983), δεύτερος στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1979.

Ο Γιώργος Ποζίδης όταν αποφάσισε να μπει στο χώρο του αθλητισμού είχε στο μυαλό του την πυγμαχία. Μπήκε τυχαία στις εγκαταστάσεις της ΧΑΝΘ και άρχισε να ασχολείται με το άθλημα των δυνατών. Το «φλερτ» κράτησε λίγο εξαιτίας του προπονητή της πάλης, Στέφανου Ιωαννίδη. Βλέπετε, μάγευε το νεαρό Ποζίδη στις προπονήσεις των παλαιστών. Έτσι ξεκίνησε μια πλούσια σε διακρίσεις καριέρα για τον αθλητή από την Μαυροπηγή Κοζάνης, που πήγε στη Θεσσαλονίκη για τις εξετάσεις των ΤΕΦΑΑ.

Όπως θυμάται τις επιτυχίες του, έτσι και δεν μπορεί να ξεχάσει την απογοήτευση που ένιωσε το 1984 στο Λος Άντελες όταν έχασε το Ολυμπιακό μετάλλιο.

Στα ΤΕΦΑΑ δίδαξε και ως καθηγητής, θεωρία και μεθοδική της πάλης, ενώ ως προπονητής μετείχε σε τρεις διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων (1988, 1992, 1996).

Διετέλεσε πρόεδρος της ομοσπονδίας πάλης.

Είχε δύο γιους, το Θεόδωρο και το Μιχάλη, και μία κόρη, την Ευμορφίλη.