Πέρασε μια εβδομάδα από την απέλπιδα και αγωνιώδη προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να αλλάξει την ατζέντα της σκληρής πραγματικότητας.
Η «παράσταση» Τσίπρα στην Ιθάκη δεν ήταν παρά μια επικοινωνιακή κίνηση του πρωθυπουργού να ξεχάσουμε τους νεκρούς στο Μάτι, που έριξαν βαριά τη σκιά τους όπως ήταν φυσικό στην από καιρό προετοιμασμένη φιέστα της 21ης Αυγούστου.
Πανηγύρισε μόνος με μαγνητοσκοπημένο τηλεοπτικό μήνυμα στην Ιθάκη και όχι στους δρόμους με τους πολίτες.
Γιόρτασε μόνος αυτός και η κυβέρνηση του το δήθεν «επίτευγμα» και όχι στις πλατείες απ’ όπου ξεκινούσε 3 χρόνια πριν το σκίσιμο των μνημονίων.
Πώς αλήθεια μπορούν, αντέχουν να βλέπουν τη χώρα να ερημώνει, να εξαθλιώνεται ο λαός, γιορτάζοντας με τηλεοπτικά μηνύματα;
Γιατί δεν αντιλαμβάνονται πως ο πολίτης που παρακολούθησε τον πρωθυπουργό στο διάγγελμά του βιώνει κάθε μέρα, κάθε λεπτό, τη σκληρή πραγματικότητα;
Γιατί δεν βλέπουν τη συνέχεια της εξαθλίωσης, της ανεργίας, της μείωσης των συντάξεων και αύξησης των φόρων, του Brain Drain -της φυγής των νέων μας, κυρίως επιστημόνων- αλλά και της απογοήτευσης των Ελλήνων πολιτών;
Κι όσο εκείνος πανηγύριζε απομονωμένος μπροστά σε μια στημένη κάμερα, κάποιοι άλλοι μας υπενθύμιζαν τα στοιχεία.
Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, δήλωσε πως «η Ελλάδα όχι μόνο διέκοψε αλλά και αντέστρεψε τις μεταρρυθμίσεις κατά το πρώτο μισό του 2015, επεισόδιο που κοστολογείται από 86 έως 200 δισεκατομμύρια ευρώ»
Στο ίδιο μήκος κύματος και η δήλωση του αντιπροέδρου της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκι, όταν στις 20/8/218 υπενθύμισε ότι το 3ο Μνημόνιο ήταν ουσιαστικά αχρείαστο, καθώς η χώρα βρίσκεται σήμερα ξανά στο ίδιο σημείο που ήταν το 2014.
Ο κ. Τσίπρας επιχειρώντας να γίνει πειστικός ότι η Ελλάδα βγαίνοντας από τα Μνημόνια «ορίζει πλέον τις τύχες της», ουσιαστικά διακωμώδησε και υποτίμησε τον ελληνικό λαό που βιώνει από το καλοκαίρι του 2015 έως σήμερα τις συνέπειες της τραγικής διαχείρισης του.
Στις 17/8/2018 ανακοινώθηκε ότι σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, στα 345,4 δισ. ευρώ αυξήθηκε το δημόσιο χρέος κατά το 1ο εξάμηνο του 2018. Χάθηκαν τέσσερα πολύτιμα χρόνια, η ανάπτυξη καθυστέρησε, το χρέος αυξήθηκε, η κρίση παραμένει και μετά την έξοδο από τα Μνημόνια…
Η Ιθάκη δεν ήταν το τέλος. Η Ελλάδα πλέει σε πελάγη αβεβαιότητας με ένα πλοίο το οποίο βρίσκεται στη μέση του ωκεανού και αναζητά το λιμάνι της!
Σπύρος Κουλκουδίνας
Πρόεδρος Δημ.Τ.Ο.Ν.Δ. Κατερίνης,
Μέλος του Τομέα Τουρισμού και Υγείας Ν.Δ.,
Φαρμακοποιός ΜSc