«Στην εντατική είμαστε όλοι». Αυτό που αλλάζει δραματικά την κοινωνική σκακιέρα, είναι πως τα σώματα περνούν με πόνο από την εντατική, ενώ τα μυαλά που εμμένουν στην αδιαφορία, την βία, τον ρατσισμό, μένουν εγκλωβισμένα στην δική τους «εντατική» ουτοπία.

Ένα τραγούδι που με μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται να δημιουργήθηκε για την πανδημία και τα επακόλουθα της, στην πραγματικότητα ωστόσο περιγράφει συμβολικά την σημερινή κοινωνική κατάσταση στο σύνολο της, τόσο με την εικόνα όσο και με τα λόγια του: «Στην εντατική είμαστε όλοι».

Δείτε το βίντεο:

 

 

Σε εικόνες:

 

Η νύφη με τα μαύρα τριαντάφυλλα που αντιπροσωπεύει τα χαμένα όνειρα των νέων να ζήσουν την ζωή τους όπως θα έπρεπε.
Η νύφη με τα μαύρα τριαντάφυλλα που αντιπροσωπεύει τα χαμένα όνειρα των νέων να ζήσουν την ζωή τους όπως θα έπρεπε.
Ο 30άρης που κλείνει το laptop του σαν να λέει «σας βαρέθηκα».
Ο 30άρης που κλείνει το laptop του σαν να λέει «σας βαρέθηκα».
Η κραυγή του εφήβου που συμβολίζει το ξέσπασμα οργής που κρύβουμε όλοι μέσα μας για την ατιμώρητη αδικία.
Η κραυγή του εφήβου που συμβολίζει το ξέσπασμα οργής που κρύβουμε όλοι μέσα μας για την ατιμώρητη αδικία.
Η κυρία που καπνίζει το τσιγάρο της με προκλητική αδιαφορία για τα τραγικά συμβάντα που διαδραματίζονται παράλληλα στην μικρή ιστορία του βίντεο.
Η κυρία που καπνίζει το τσιγάρο της με προκλητική αδιαφορία για τα τραγικά συμβάντα που διαδραματίζονται παράλληλα στην μικρή ιστορία του βίντεο.
Ο παλαιστής που όσο κι αν χτυπάει τον αόρατο εχθρό, δεν καταφέρνει να τον νικήσει και καταλήγει να κοιτάζει ιδρωμένος τον φακό της κάμερας / καθρέφτη του εαυτού του, γιατί τελικά η μάχη που πρέπει να κερδηθεί είναι με το μέσα μας.
Ο παλαιστής που όσο κι αν χτυπάει τον αόρατο εχθρό, δεν καταφέρνει να τον νικήσει και καταλήγει να κοιτάζει ιδρωμένος τον φακό της κάμερας / καθρέφτη του εαυτού του, γιατί τελικά η μάχη που πρέπει να κερδηθεί είναι με το μέσα μας.
Ο παππούς που σβήνει τα κεριά των γενεθλίων του ανάποδα, συμβολίζοντας τον τελικό προορισμό του ανθρώπου, ο οποίος συντομεύει αδίκως με την πανδημία.
Ο παππούς που σβήνει τα κεριά των γενεθλίων του ανάποδα, συμβολίζοντας τον τελικό προορισμό του ανθρώπου, ο οποίος συντομεύει αδίκως με την πανδημία.

 

Εν κατακλείδι:

Η εντατική δεν έχει να κάνει με ΜΕΘ, νοσοκομεία και καταμέτρηση χαμένων ψυχών, αλλά με την στάση ζωής τους καθενός μας. Για κάποιους που αρρώστησαν, η εντατική είναι πόνος, μοναξιά και τέλος, ενώ για άλλους, η εντατική είναι μια μόνιμη κατάσταση του μυαλού από την οποία δεν μπορούν να απεγκλωβιστούν, δέσμιοι αναχρονιστικών απόψεων για την βία, την αδιαφορία, τον ρατσισμό, τον ωχαδερφισμό.

Αν γίνουμε περισσότερο ‘εμείς’ αντί ‘εγώ’, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να μας κρατήσει κάτω. Τότε ίσως οι στίχοι του τραγουδιού να αλλάξουν σε «Στην εντατική είμασταν όλοι».

 

 

 

Πηγή: perpetual.gr