Την έκδοση ψηφίσματος συμπαράστασης, ζητούν από το δημοτικό συμβούλιο Κατερίνης οι υγειονομικοί που βρίσκονται σε αναστολή εργασίας, εδώ και ένα χρόνο.
Με επιστολή τους προς τον Δήμο Κατερίνης ζητούν:
Όπως ήδη γνωρίζετε, από 1/9/2021, δηλαδή εδώ και 10 μήνες περίπου, χιλιάδες εργαζόμενοι στον χώρο της Υγείας (Ιατροί, Μοριακοί Βιολόγοι, Γενετιστές, Ακτινοθεραπευτές, Μικροβιολόγοι, Τεχνολόγοι Ιατρικών Εργαστηρίων, Νοσηλευτές, Φαρμακοποιοί, Φυσιοθεραπευτές, Τραυματιοφορείς, Διασώστες, ΕΚΑΒ, Διοικητικοί Υπάλληλοι, Τεχνικοί και κάθε είδους επαγγελματίες Υγείας οι οποίοι εργαζόμαστε σε δημόσιες ή ιδιωτικές δομές υγείας), κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 206 και 207 του Ν. 4820/20021 έχουμε τεθεί σε αναστολή εργασίας, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, με μηδενικό εισόδημα, χωρίς ασφάλιση και χωρίς το δικαίωμα της εργασίας οπουδήποτε αλλού.
Ως Υγειονομικοί και σεβόμενοι τον Όρκο του Ιπποκράτη με βάση τα όσα διδαχθήκαμε ως σήμερα, έχουμε καθήκον να υπερασπιζόμαστε την ελεύθερη επιλογή σε κάθε ιατρική πράξη, το αυτεξούσιο και την ελευθερία. Ως επιστήμονες επίσης έχουμε διδαχθεί ότι η επιστήμη προχώρησε χάρη στην αμφισβήτηση και ότι καμιά επιστημονική ομάδα δεν κατέχει από μόνη της την επιστημονική αλήθεια, η οποία πρέπει πάντα να δέχεται κριτική με σκοπό όχι μόνο την βελτίωση της, αλλά και την προστασία της από αυθαιρεσίες και προσωπικές φιλοδοξίες. Αυτές οι θέσεις μας τελικό αποδέκτη έχουν την υγεία και την ασφάλεια των συνανθρώπων μας.
Η απομάκρυνση από τα καθήκοντα μας, αν και έγινε με την δικαιολογία της προστασίας του κοινωνικού συνόλου εντούτοις δεν φαίνεται να είναι ρεαλιστική, καθώς:
Α) Εμβολιασμένοι και μη νοσούν και μεταδίδουν τον ιό με την ίδια συχνότητα.
Β) Τείχος ανοσίας με τα συγκεκριμένα σκευάσματα δεν είναι δυνατόν να υπάρξει, όπως άλλωστε το παραδέχθηκε και η ίδια η επιστημονική επιτροπή λοιμώξεων, ενώ ο CDC αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ο μόνος τρόπος να ελεγχθεί εάν κάποιος εμβολιασμένος ή μη νοσεί, είναι τα συχνά διαγνωστικά τεστ.
Γ) Αυτή τη στιγμή μέσα στα Νοσοκομεία εργάζονται υγειονομικοί των οποίων το πιστοποιητικό εμβολιασμού μετά τις δύο δόσεις έχει λήξει, άρα βρίσκονται στην ίδια θέση με τους μη εμβολιασμένους υγειονομικούς, οι οποίοι δεν εργάζονται. Επομένως, δεν γίνεται κατανοητό γιατί να μην εργαζόμαστε όλοι με τακτικούς διαγνωστικούς ελέγχους, που θα εγγυώνται την ασφάλεια των υγειονομικών αλλά και των ασθενών.
Δ) Επίσης, πολλοί συνάδελφοι έχουν απαλλαγεί της υποχρέωσης εμβολιασμού από διάφορες ιατρικές επιτροπές και εργάζονται όλο αυτό το διάστημα και αυτοί κανονικά με τον τακτικό έλεγχο των δύο rapid test.
Ε) Τα επιδημιολογικά δεδομένα έχουν πλέον αλλάξει, καθώς ο ιός κινείται ολοένα και σε πιο ενδημική κατάσταση με τα συμπτώματα της λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού, ενώ είναι γεγονός ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με αυτόν τον κορονοιό, όπως άλλωστε ζούμε με τους άλλους έξι που προσβάλλουν τον άνθρωπο, καθώς και με τον εποχιακό ιό της γρίπης αντίστοιχα.
Με βάση τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι η συνέχιση των αναστολών μας από τις εργασίες μας δεν φαίνεται να προστατεύει το κοινωνικό σύνολο, αλλά μάλλον το αντίθετο, καθώς το απογυμνωμένο από εξειδικευμένους επιστήμονες και προσωπικό Εθνικό Σύστημα Υγείας κάθε μέρα που περνάει καταρρέει ολοένα και περισσότερο, ενώ σε λίγο θα είναι ανίκανο να αντιμετωπίσει και τα πιο απλά περιστατικά.
Όσον αφορά εμάς, τους 7.000 με 7.500 υγειονομικούς σε αναστολή, έχουμε ξεπεράσει πλέον μετά από 10 μήνες το επίπεδο της ανέχειας καθώς:
Α) Δεν μας καταβάλλονται καθόλου αποδοχές και δεν είμαστε δικαιούχοι σε κανένα απολύτως επίδομα που κατά καιρούς δίνει η πολιτεία για την διαβίωση μας.
Β) Με την τροπολογία Αρ.67 Ν. 4886/24-1-2022 ρητώς δεν δικαιούμαστε καμία άδεια, υπηρεσιακή μεταβολή, ιδιωτικό έργο με αμοιβή και συνεπώς μας απαγορεύεται να κάνουμε οποιαδήποτε άλλη νόμιμη εργασία προκειμένω να βιοποριστούμε.
Γ) Με το Αρ. 2.2 Μέρος Β του Ν.4917/2022 από 31/3/2022 προβλέπεται η παράταση των αναστολών υπό αυτό το καθεστώς μέχρι τις 31/12/2022, όπου θα επαναξιολογηθεί η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Βέβαια, μέχρι τις 31/12/2022 όλοι εμείς θα είμαστε χωρίς κανένα πόρο ζωής, καταδικασμένοι χειρότερα από ένα παιδεραστή, πλαστογράφο ή καταχραστή Ιατρό, ο οποίος λαμβάνει το 50% του μισθού του μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, ή από έναν ισοβίτη φυλακισμένο, για τον οποίο το κράτος πληρώνει 28 ευρώ την ημέρα για την συντήρηση του, που αντιστοιχεί σε ένα ποσό 868 ευρώ το μήνα.
Την κυβερνητική βαρβαρότητα επίσης ένιωσαν και νιώθουν εκτός των υγειονομικών και άλλες κοινωνικές ομάδες που παρέμειναν ανεμβολίαστοι, όπως συνταξιούχοι και ΑΜΕΑ αφού έχουν υποστεί της συνέπειες της σκληρότητας αυτών των μέτρων από την μια με το πρόστιμο των 100€ για τους άνω των 60 ετών και από την άλλη ο αποκλεισμός των ωφελούμενων ΑΜΕΑ από δομές φιλοξενίας.
Η πολιτική του διαχωρισμού και ο διωγμός των υγειονομικών, έφερε την γενικευμένη υποστελέχωση του ΕΣΥ την οποία ζουν καθημερινά και οι συμπολίτες μας που αναγκάζονται να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο μας, όπως επίσης και όσοι συμπολίτες μας είχαν άμεση επαφή με τα τμήματα ΚΗΦΑ (Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ανοϊκών), Κ.Η. ( Κέντρα Ημέρας –λογοθεραπείας- εργοθεραπείας, φυσιοθεραπείας) που στεγάζονται στο παλαιό νοσοκομείο, αλλά τώρα δεν λειτουργούν.
Η εμπλοκή του δήμου στο θέμα σαφώς και δεν είναι άμεση, αλλά όταν δημότες με τις οικογένειές τους φτάνουν στα όρια της πενίας και ζουν με την βοήθεια που προσφέρουν διάφοροι αγαπητοί συμπολίτες μας και η μητρόπολη , όταν ασθενείς δημότες δεν μπορούν να φιλοξενηθούν σε δομές και δεν μπορούν να κάνουν τις απαιτούμενες για την υγεία τους θεραπείες επειδή υπολειτουργούν η έχουν κλείσει τμήματα λόγω ελλείψεων προσωπικού, τότε ο δήμος πρέπει να έχει και άποψη και φωνή και να είναι πρωτοπόρος στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της κατάστασης.
Με βάση όλα αυτά τα δεδομένα, θα θέλαμε να ζητήσουμε την έμπρακτη συμπαράσταση του Δήμου, ως άλλωστε οφείλει, σε θέματα που άπτονται της οποιασδήποτε ανθρωπιστικής κρίσης.
Ζητούμε λοιπόν την κατεπείγουσα συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με σκοπό την τοποθέτηση του με ψήφισμα υπέρ της άρσης των αναστολών και της επιστροφής των υγειονομικών στις εργασίες τους, γιατί πλέον ανεξάρτητα από την επιβολή της υποχρεωτικότητας, έχει προκύψει μείζον ανθρωπιστικό θέμα, καθώς εμείς και οι οικογένειες μας αδυνατούμε να επιβιώσουμε. Η στήριξη μας μέσω του συγκεκριμένου ψηφίσματος θα αποτελέσει μια έμπρακτη κίνηση συμπαράστασης του Δήμου μας για τους πλέον 120 υγειονομικούς σε αναστολή και των οικογενειών τους.
Επιπρόσθετα, εμείς οι πολίτες και δημότες του Δήμου Κατερίνης που συνυπογράφουμε, στηρίζουμε το παρόν ψήφισμα, καθώς:
Α) Οι αναστολές των υγειονομικών δημιούργησαν σοβαρότατα κενά στις ήδη κατακερματισμένες δημόσιες και ιδιωτικές δομές Υγείας του Δήμου μας, οι οποίες πλέον στερούνται ικανού και έμπειρου προσωπικού και έτσι, εάν παραστεί ανάγκη ιατρικής φροντίδας, περίθαλψης ή νοσηλείας μας, θα τεθεί σε κίνδυνο η σωματική και ψυχική υγεία μας και των οικείων μας.
Β) Η πόλη μας αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό όλους τους μήνες του έτους και πολλοί επισκέπτες συχνά χρειάζονται ιατροφαρμακευτική φροντίδα και περίθαλψη, η ποιότητα της οποίας, υποβαθμίζεται, εξαιτίας των αναστολών, με άμεσο αρνητικό αντίκτυπο στον τουρισμό και κατ’ επέκταση στην τοπική αλλά και εθνική οικονομία.
Γ) Ως δημότες, θέλουμε κοινωνική ευημερία και ισότητα, την οποία οφείλει να μας εξασφαλίζει ο Δήμος μας. Εξαιτίας της αναστολής εργασίας των υγειονομικών και της οικονομικής ένδειας στην οποία οδηγούνται, οι ίδιοι και οι οικογένειές τους έχουν υποβαθμιστεί σε πολίτες τρίτης κατηγορίας και κατώτερης «κάστας», κάτι που εμείς οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να αποδεχθούμε. Επιπρόσθετα, η αγοραστική τους δύναμη έχει εξανεμιστεί, γεγονός που επιδρά αρνητικά στην εμπορική κίνηση και οικονομική στήριξη των καταστημάτων της πόλης μας.
Δ) Είμαστε αντίθετοι σε κάθε είδους διάκριση και ανισότητα και θεωρούμε πως όλοι οι δημότες πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα και να απολαμβάνουν εξίσου όλες τις δραστηριότητες της κοινωνικής και οικονομικής ζωής που προσφέρει ο Δήμος μας, με ίσες ευκαιρίες για όλους.
Παρακαλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο άμεσα να τοποθετηθεί σχετικά δια ψηφίσματος υποστήριξης αυτού του καθαρά ανθρωπιστικής και ηθικής φύσεως αιτήματος.