Τώρα που οι εκλογές τελείωσαν και επειδή η σιωπή δεν είναι πάντοτε χρυσός, θεωρώ υποχρέωσή μου,να επισημάνω κάποιες απόψεις μου για να είμαι ξεκάθαρος ακόμα μια φορά, απέναντι  στους 8.951   συμπολίτες μου που συνέχισαν να με εμπιστεύονται παρά τον συστηματικό πόλεμο λάσπης που δέχομαι, τόσο εγώ προσωπικά όσο και η οικογένειά μου και οι επιχειρηματικές δραστηριότητες της.

Να τους ευχαριστήσω για την ΠΙΣΤΗ τους.

Να τους ευχαριστήσω που αντιστάθηκαν και έμειναν ΟΡΘΙΟΙ όχι μόνο στις εύκολες αλλά και στις δύσκολες μέρες της πολιτικής μου διαδρομής.

Η διαδρομή ήταν δύσκολη και όχι πάντοτε στρωμένη με ροδοπέταλα,  ομολογώ ότι τα είδα ΟΛΑ και στις νίκες και στις ήττες.

Όταν πρωτοπολιτεύτηκα το 1996, λίγοι πίστευαν ότι θα άφηνα μια σίγουρη πανεπιστημιακή καριέρα με ιατρείο και κλινική στην Θεσσαλονίκη.

Όταν εκλέχθηκα το 2000 πρώτος βουλευτής Πιερίας και Τομεάρχης Υγείας – Πρόνοιας της ΝΔ, και επειδή έτρεχα σε όλη την Ελλάδα για να γίνει κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία και πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής, αμφισβητούσαν την αγάπη μου για την Πιερία.

Όταν το 2004 επανεκλέχθηκα πρώτος βουλευτής Πιερίας και μπήκα στην Κυβέρνηση Καραμανλή, ΟΛΟΙ έτρεξαν κοντά μου.Πρόσεξα, όλους τους Πιεριείς, χωρίς διάκριση, δίχως να κοιτάζω εάν με ψήφισαν ή όχι. Ήταν η εποχή των «παχιών αγελάδων»όπου όλοι οι πολίτες, σύλλογοι, εκκλησίες, ιδρύματα, δήμοι, κοινότητες κτλ ήταν δίπλα μου όπως πάντα…. στα εύκολα.

Στις εκλογές του 2007 ήμουν μέσα στις πυρκαγιές, στα δύσκολα της πατρίδας, με βλέπατε στις τηλεοράσεις στην Ηλεία και με ψηφίζατε στην Πιερία,δίνοντάς μου δύναμη 25.000 συμπολίτες μου. Τα επόμενα δύο χρόνια τα γραφεία μου σε Κατερίνη, Αθήνα και στο Υπουργείο Υγείας ιδιαίτερα ήταν γεμάτα Πιεριείς για την επίλυση κάθε απίθανου ζητήματος. Μια εποχή γεμάτη «φίλους». Οι «Φίλοι» άρχισαν να αραιώνουν όταν έφυγα μετά από πέντε χρόνια προσφοράς στο Υπουργείο Υγείας και άρχισε ο ΠΟΛΕΜΟΣ και η ΛΑΣΠΗ σε προσωπικό, οικογενειακό και επιχειρηματικό επίπεδο. Έπρεπε καθημερινά τόσο εγώ όσο και η οικογένεια μου να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε «ελέφαντες».

Πριν τις εκλογές δεν μίλησα, επιλέγοντας την σιωπή και μετρώντας μόνο φίλους που αντιστεκόντουσαν… ΠΙΣΤΕΥΑ ότι όλοι με ήξεραν:

-οι δεκάδες χιλιάδες που κάποια στιγμή βρήκαν μια ανοιχτή αγκαλιά στο πολιτικό μου γραφείο στα 18 χρόνια λειτουργίας του.

-οι εκατοντάδες εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους, στις οικογενειακές μας επιχειρήσεις.

– όσοι με γνώρισαν από κοντά ως γιατρό.

– ΟΛΟΙ οι πολίτες της Πιερίας που ήξεραν το έργο μου ως βουλευτή ή Υπουργού.

ΕΙΔΑ μόνο αυτούς που ήρθαν να με δουν στα δύσκολα και μίλησα ΜΟΝΟ με αυτούς που μου τηλεφώνησαν σε αυτές τις δύσκολες εκλογές.

Έβλεπα ότι ο κόσμος ήθελε αλλαγή πορείας.

Δεν καταδέχτηκα να ρωτήσω καν αν νικάμε ή χάνουμε. ΠΟΛΕΜΗΣΑ μέχρι τελευταία στιγμή, έκανα ανοιχτές συγκεντρώσεις χωρίς προσωπική στρατηγική γιατί ήθελα να δημιουργήσω νέους πολεμιστές, για αυτά που πίστευα.

Ήταν υποχρέωση μου απέναντι στα 40 χρόνια ιστορίας μου στην παράταξή  μου. Πολέμησα ακόμα μία φορά για αυτήν την παράταξη. Η βουλευτική μου έδρα ήταν σε δεύτερη μοίρα.

Στην πολιτική δώσαμε, δεν πήραμε, μας χρωστάει δεν της χρωστάμε!

Χρωστάω, προσωπικά ως πολιτικός, μόνο στους ανώνυμους πολίτες της Πιερίας που με εμπιστευθήκαν όχι μόνο στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα.

ΣΗΜΕΡΑ που όλα αλλάζουν θέλω να διαβεβαιώσω τους ΦΙΛΟΥΣ μου ότι τόσο εγώ, όσο και η οικογένεια μου θα είμαστε ΠΑΡΟΝΤΕΣ στην ΠΙΕΡΙΑ.

Εξασφαλίζοντας κάθε πρώτη του μηνός τον μισθό περίπου 300 οικογενειών που εργάζονται μαζί μας,τονώνοντας έτσι την οικονομία της περιοχής.

Η οικογένεια μου επένδυσε στην Πιερία προσφέροντας εκατοντάδες θέσεις εργασίαςκαι θα συνεχίσει με νέες επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας. Τα προϊόντα της εταιρίας εξάγονται κατά 99% σε 66 χώρες του εξωτερικού.

Η άμεση και έμμεση φορολογία της εταιρίας και οι ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνονται,  πάντα, χωρίς να χρωστάει ούτε ένα ευρώ, τονώνουν στην πράξη τα δημοσιονομικά έσοδα.

Το επιμελητήριο Πιερίας  βράβευσε στις 24/1/2015 τον πατέρα μου που αν και 85 ετών δουλεύει νυχθημερόν με επιχειρηματική ενεργό δράση 60 χρόνια πληρώνοντας ΤΕΒΕ-ΟΑΕΕ συνεχώς αρνούμενος να συνταξιοδοτηθεί…. Η βράβευση αυτή ενόχλησε και πείραξε πολλούς ….. ιδιαίτερα πρόωρα συνταξιοδοτημένους. Δεν πειράζει.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ εδώ στην Πιερία που ζούμε και αγαπάμε με αυτούς που μας αγαπάνε.

Ευχαριστώ ιδιαίτερα την γυναίκα μου, τον γιό μου , τους γονείς μου, τον αδελφό μου και την οικογένεια του
που είναι πάντα δίπλα μου και τους συνεργάτες μου για τον ωραίο και τίμιο αγώνα που δώσαμε!

 

Καθηγητής

Δρ. Γ. Κωνσταντόπουλος