Την προηγούμενη εβδομάδα ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Μανώλης Κεφαλογιάννης επισκέφθηκε την Κατερίνη, όπου παραβρέθηκε στις ετήσιες εκδηλώσεις της ΝΟΔΕ Πιερίας και του Επιμελητηρίου Πιερίας. Με την ευκαιρία της επίσκεψής του η «Ε» μίλησε μαζί του για τις εξελίξεις στην Ευρώπη και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις σχέσεις με την Τουρκία, που το τελευταίο διάστημα έχει αυξήσει την προκλητικότητά της έναντι της Ελλάδας, καθώς και τις επικείμενες εκλογές και το διακύβευμά τους.
*****************************************************************************
«Ε»: Κύριε Κεφαλογιάννη, είστε Πρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας. Ως Πρόεδρος της Επιτροπής και ως Έλληνας ευρωβουλευτής πως σχολιάζετε την κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας σε βάρος της Ελλάδας το τελευταίο διάστημα; Σε τι βαθμό αντιλαμβάνεται το Ευρωκοινοβούλιο όσα συμβαίνουν και κατά πόσο αυτή η προκλητικότητα αφήνει περιθώρια για να προχωρήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις για την Τουρκία;
Μ.Κ.: Η Ευρώπη δεν κλείνει την πόρτα της σε όλες αυτές τις χώρες που σέβονται τις Αρχές και τις Αξίες της. Στις χώρες που πιστεύουν βαθιά στη Δημοκρατία, στην Ελευθερία, στα ατομικά δικαιώματα. Που σέβονται και υπηρετούν το Κράτος Δικαίου. Που σέβονται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, τα μειονοτικά δικαιώματα, τις θρησκευτικές ελευθερίες, την ελευθεροτυπία.
Που σέβονται τις σχέσεις καλής γειτονίας, τα κυριαρχικά δικαιώματα των γειτόνων του. Τις χώρες που δεν απειλούν και δεν παραβιάζουν τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο των γειτονικών τους κρατών ούτε απειλούν ευθέως την αποκλειστική τους οικονομική ζώνη.
Η Τουρκία σε όλες τις Εκθέσεις Προόδου της ενταξιακής της πορείας τόσο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για όλα αυτά καταδικάζεται και καταγγέλλεται απερίφραστα από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για όλους αυτούς τους λόγους οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία παραμένουν ουσιαστικά «παγωμένες». Και θα παραμείνουν έτσι όσο η τουρκική πολιτική ηγεσία δεν κάνει σαφέστατα και ειλικρινή βήματα προσέγγισης προς το κοινοτικό κεκτημένο.
Η Ευρώπη και ασφαλώς πολύ περισσότερο εμείς επιθυμούμε μία Τουρκία ειρηνική και δημοκρατική που θα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή μας. Δεν θέλουμε ένα «κράτος ταραξία» όπως εμφανίζεται σήμερα η Τουρκία. Ιδίως μετά το πραξικόπημα. Ένα κράτος που δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης. Που καθόρισε όχι μόνο τα σύνορα της σημερινής Τουρκίας αλλά αποτελεί εδώ και σχεδόν 100 χρόνια τη δικλείδα ασφαλείας για την ειρήνη στην περιοχή μας.
Θα μου επιτρέψετε εδώ να αναφερθώ σε μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία που έχω πάρει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η οποία έγινε αποδεκτή από τη συντριπτική πλειοψηφία του Κοινοβουλίου με τη συμπαράσταση -και αυτό οφείλω να το τονίσω- όλων των Ελλήνων ευρωβουλευτών του δημοκρατικού τόξου. Με την τροπολογία αυτή που ενσωματώθηκε σε Ψήφισμα του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου καταδικάστηκε αφενός απερίφραστα η στάση του Τούρκου προέδρου και οι προκλητικές του δηλώσεις για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης και κατέστη η συγκεκριμένη Συνθήκη κοινοτικό κεκτημένο.
Πριν ένα μήνα στις 19 και 20 Δεκεμβρίου στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή ΕΕ-Τουρκίας που έχω την τιμή να προεδρεύω και ασχολείται με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας όλα αυτά τα επανέλαβα και στα μέλη της Επιτροπής και στην τουρκική πολιτική ηγεσία σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις.
Το μεγάλο διπλωματικό πλεονέκτημα της χώρας μας – η απόλυτη δικαίωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή – είναι η δυνατότητα που έχει ως πλήρες και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ να θέτει βέτο στην ένταξη ενός νέου μέλους. Αυτό το μεγάλο όπλο απεμπόλησε η σημερινή κυβέρνηση στη συμφωνία με τα Σκόπια. Μία εθνικά επιζήμια συμφωνία, μία θνησιγενής συμφωνία, που δεν επιλύει προβλήματα αλλά δημιουργεί νέα και ίσως πολύ χειρότερα.
«Ε»: Το 2014 εκλεχθήκατε ευρωβουλευτής και είστε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ στο Ευρωκοινοβούλιο. Διαθέτοντας πλέον αυτή την 5ετή εμπειρία, θεωρείτε ότι το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ευοίωνο, ειδικά μετά την απόφαση για το Brexit; Κατά πόσο αυτή η απόφαση επηρεάζει την Ελλάδα;
Μ.Κ.: Η Ευρώπη σήμερα απέχει από τους οραματισμούς των εμπνευσμένων ιδρυτών της. Δεν παύει, όμως η Ενωμένη Ευρώπη να μας έχει προσφέρει 74 χρόνια Ειρήνης και καλής και ποιοτικής Δημοκρατίας. Σε μία Ήπειρο που δοκιμάστηκε σκληρά για αιώνες και ήταν συνεχές «θέατρο» πολεμικών συγκρούσεων. Με αποκορύφωμα τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους με τα εκατομμύρια των αθώων θυμάτων. Στις στάχτες αυτών των δύο Πολέμων οικοδομήθηκε η Ένωσή μας. Με όραμα και έμπνευση. Που δυστυχώς σήμερα λείπει από τις μέτριες ηγεσίες που έχουν «κατακλύσει» τις χώρες της Ευρώπης.
Η Ενωμένη Ευρώπη πρέπει -επιβάλλεται- να κάνει γοργά βήματα χωρίς καμία καθυστέρηση προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Προς ενιαία εξωτερική πολιτική και πολιτικές άμυνας και ασφάλειας -κάτι πολύ σημαντικό για τη χώρα μας-, τραπεζική ενοποίηση, οικονομική ένωση για να μην μείνει «κενό γράμμα» η νομισματική ένωση και το ευρώ.
Οι έννοιες Δημοκρατία και Ειρήνη για εμάς σήμερα θεωρούνται αυτονόητες. Αλλά δεν είναι. Θα πρέπει να παλεύουμε συνεχώς για να είναι δεδομένες.
Όσον αφορά την έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας, που είναι αποτέλεσμα μίας μοιραίας απόφασης ενός άβουλου πρωθυπουργού χωρίς ουσιαστικό λόγο.
Που κινδυνεύει να καταστήσει τη Μεγάλη Βρετανία, Μικρά Αγγλία, και ουσιαστικά οδήγησε τον ίδιο στα «αζήτητα» της Ιστορίας.
Η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας δεν επηρεάζει την πορεία της ΕΕ. Αλλά μίας Ενωμένης Ευρώπης αποφασιστικής που με δυναμισμό θα προχωρήσει μπροστά. Προς την ολοκλήρωση της. Μία Ευρώπη που δεν θα κάνει βήματα πίσω. Που δυστυχώς μερικές φορές συνηθίζει.
Σε μία Ευρώπη με εμπνευσμένες πολιτικές ηγεσίες που δεν θα λειτουργούν σαν δημόσιοι πολιτικοί πολυτελείας. Απλοί διαχειριστές προβλημάτων.
Με πολιτικούς που θα λύνουν τα προβλήματα και δεν «θα κλωτσάνε το τενεκεδάκι παρακάτω».
«Ε»: Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία η Ελλάδα βρίσκεται στην δίνη της κρίσης. Σίγουρα ένα πολύ μεγάλο διάστημα. Σε τι βαθμό η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωκοινοβούλιο βοήθησαν τη χώρα μας να την αντιμετωπίσει; Θεωρείτε ότι θα μπορούσαν να έχουν γίνει ουσιαστικότερες παρεμβάσεις προς την ανάκαμψη;
Μ.Κ.: Δυστυχώς αυτό είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών που σας ανέφερε παραπάνω για την ανάγκη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η Ευρώπη δεν είχε και ακόμη δεν έχει τα χρηματοπιστωτικά εκείνα εργαλεία που θα της είχαν επιτρέψει να αντιμετωπίσει με επιτυχία και πολύ γρηγορότερα μία εισαγόμενη από τις Ηνωμένες Πολιτείες διεθνή οικονομική κρίση το 2008. Που θα την έβγαζαν από το τέλμα της ύφεσης και θα την οδηγούσαν στην Ανάπτυξη. Τι εννοώ; Η Ευρωπαϊκή Ένωση σε αντίθεση με τις ΗΠΑ δεν έχει ούτε τη δυνατότητα να εκδώσει ευρωπαϊκά (ασφαλώς με πολύ χαμηλό επιτόκιο) ομόλογα, ούτε να τυπώσει λίγο ελεγχόμενο πληθωριστικό χρήμα. Και δυστυχώς αυτό θα συνεχίζεται όσο η ΟΝΕ, η οικονομική και νομισματική ένωση παραμένει στην ουσία ΝΕ, δηλαδή μόνο νομισματική ένωση.
Στα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας μας η Ευρώπη δεν επιβάλλει μέτρα. Δεν λέει θα κάνετε αυτό ή το άλλο. Καθορίζει στόχους. Και αυτή η κυβέρνηση για να πιάσει τους στόχους προχώρησε σε μία άγρια υπεροφορολόγηση των πολιτών. Δεν προσπάθησε να τους κατακτήσει μέσα από την Ανάπτυξη της οικονομίας. Στοχοπροσηλωμένη, στις ιδεοληπτικές της αγκυλώσεις. Στον «νυν υπέρ πάντων» κρατισμό.
Ως παράδειγμα μπορώ να σας αναφέρω τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο κρασί που καταργήθηκε προσφάτως, όχι με κυβερνητική επιλογή αλλά με δικαστική απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας. Σε απάντηση ερώτησής μου, ο Επίτροπος Μοσκοβισί είχε απαντήσει από τον Αύγουστο του 2016 ότι η συγκεκριμένη επιλογή φορολόγησης είναι επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης και μόνο.
«Ε»: Δυστυχώς και στις ευρωεκλογές η αποχή των ψηφοφόρων είναι μεγάλη και μάλιστα μεγαλύτερη από αυτή των αυτοδιοικητικών και των βουλευτικών εκλογών. Τι είναι αυτό που δεν έχουν αντιληφθεί όσοι απέχουν από τις ευρωεκλογές και γιατί θα πρέπει να πάνε στην κάλπη; Ποια είναι η σημασία τους;
Πριν απαντήσω στο ερώτημά σας επιτρέψτε μου μερικές παρατηρήσεις. Το 2019 είναι χρονιά εκλογών. Θα δώσουμε τη μάχη σε όλα τα επίπεδα και η Παράταξή μας θα είναι ο νικητής σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες. Ασφαλώς, οι εθνικές εκλογές είναι «η μητέρα των μαχών». Ο ελληνικός λαός στις επερχόμενες εθνικές εκλογές θα αναδείξει, είμαι βέβαιος για αυτό, τη Νέα Δημοκρατία αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αλλά σε όλες τις εκλογικές μάχες το δίλλημα των πολιτών, και στην Ευρώπη στις ευρωεκλογές, δεν είναι αυτόν ή τον άλλον.
Το μεγάλο δίλημμα που θα κληθούν να απαντήσουν οι πολίτες είναι:
Λαϊκισμός ή σοβαρότητα.
Και σε όλες τις εκλογές που έρχονται πρέπει να σαρωθεί τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη ο λαϊκισμός. Η χειρότερη μορφή σήμερα του ολοκληρωτισμού.
Αλλά οι επερχόμενες εκλογές θα είναι οι πιο «βρώμικες» εκλογές που έχουν διεξαχθεί στη χώρα μας στη Νεότερη Ιστορία της. Μόλις την Πέμπτη το βράδυ ακούσαμε τον τέως κυβερνητικό εταίρο να καταγγέλλει από του βήματος της Βουλής προσπάθεια χειραγώγησης της Δικαιοσύνης με μεθοδεύσεις που εξυπηρετούν τις επιθυμίες του σημερινού πρωθυπουργού.
Βέβαια, μέχρι την απώλεια της καρέκλας δεν είχε ακούσει τίποτα για «κουκουλοφόρους μάρτυρες», ούτε για στημένες διώξεις πολιτικών αντιπάλων.
Όσοι απέχουν από τις κορυφαίες εκλογικές διαδικασίες, καταρχήν, εκχωρούν το δικαίωμά τους στην απόφαση σε αυτούς που μετέχουν. Η Ιστορία πάντα γράφεται από τους παρόντες, όχι από τους απόντες.
Το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που είναι το μόνο εκλεγμένο όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα κληθεί να λάβει πολύ σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον της Ευρώπης. Σας ανέφερα παραπάνω τα θέματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Υπάρχει η εκλογή του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική 2021-2027. Και είναι τέλος το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα δώσει την κατεύθυνση προς ποια Ευρώπη θέλουμε να πάμε. Προς αυτή των «περιχαρακωμένων εθνικών εγωισμών» ή προς μία πραγματικά Ενωμένη Ευρώπη που δεν θα χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα.
Κλείνοντας, θα ήθελα να παραφράσω μία ρήση του υποψηφίου προέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ, που όλοι εμείς στην Νέα Δημοκρατία στηρίζουμε θερμά:
«Γεννήθηκα στην Κρήτη, είμαι Έλληνας, το μέλλον μου είναι η Ευρώπη».