«Πολύτιμο» βραβείο για τους νικητές, ένα χαρτονόμισμα των 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων Ζιμπάμπουε!
Για 32η χρονιά απονεμήθηκαν το βράδυ της Πέμπτης, για μια ακόμη φορά σε διαδικτυακή τελετή λόγω πανδημίας, τα επιστημονικά βραβεία Ig, τα λεγόμενα και «Νόμπελ του τρελού επιστήμονα».
Τα Ig επιβραβεύουν απρόσμενες και «τρελές» επιστημονικές έρευνες της προηγούμενης χρονιάς ή, σύμφωνα με τους διοργανωτές, το χιουμοριστικό περιοδικό «Annals of Improbable Research», «πράγματα που μας κάνουν στην αρχή να γελάσουμε αλλά μετά να σκεφτούμε».
Είναι ένας καθιερωμένος πια θεσμός που μέσω του χιούμορ αναδεικνύει τη σημασία της – συχνά παραγνωρισμένης – επιστημονικής έρευνας, αλλά και την όχι σπάνια ροπή της για υπερβολικά εξειδικευμένες ή περιττές μελέτες.
Καθένας από τους φετινούς νικητές πήρε ή μοιράστηκε με την υπόλοιπη ερευνητική ομάδα του, εκτός από το «τιμητικό» βραβείο του, ένα χαρτονόμισμα των 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων Ζιμπάμπουε (όπου ο πληθωρισμός φέτος κινείται κοντά στο 200%).
Ανάμεσα στα βραβεία που δόθηκαν, ήταν τα εξής:
Εφαρμοσμένης καρδιολογίας: Στους ερευνητές που βρήκαν ότι όταν δύο άνθρωποι βγαίνουν το πρώτο ραντεβού τους και έλκονται αμοιβαία, οι παλμοί της καρδιάς τους συγχρονίζονται.
Λογοτεχνίας: Στη μελέτη που ανέλυσε γιατί τα νομικά έγγραφα είναι χωρίς λόγο τόσο δύσκολα στην κατανόησή τους (η ευθύνη αποδίδεται περισσότερο στους ίδιους τους συγγραφείς τους παρά στην πολυπλοκότητα των εννοιών).
Βιολογίας: Στην έρευνα που ασχολήθηκε με το αν και πώς η δυσκοιλιότητα επηρεάζει τη σεξουαλική ζωή των σκορπιών και τις προοπτικές τους για εύρεση συντρόφου(!)
Ιατρικής: Στους επιστήμονες που έδειξαν ότι όταν οι ασθενείς υποβάλλονται σε μερικές μορφές τοξικής χημειοθεραπείας, υποφέρουν λιγότερες παρενέργειες όταν το παγωτό αντικαθιστά ένα από τα παραδοσιακά συστατικά της διαδικασίας.
Φυσικής: Για την μελέτη σχετικά με το πώς και γιατί τα παπάκια καταφέρνουν να κολυμπάνε σε σχηματισμό (κυρίως επειδή εξοικονομούν ενέργεια με αυτό τον τρόπο, ιδίως το τελευταίο στη σειρά).
Μηχανικής: Για την προσπάθεια ανακάλυψης του πιο αποτελεσματικού τρόπου χρήσης των δαχτύλων όταν γυρνάμε ένα πόμολο. Σύμφωνα με τους Ιάπωνες ερευνητές, όσο μεγαλύτερο είναι το πόμολο, τόσα περισσότερα δάχτυλα χρειάζονται: για πόμολα πλάτους ενός έως 2,5 εκατοστών αρκούν τρία δάχτυλα, για πόμολα 2,5 έως 4 εκατοστών είναι καλύτερα τα τέσσερα δάχτυλα, ενώ για πόμολα διαμέτρου άνω των 5 εκατοστών είναι αναγκαία και τα πέντε δάχτυλα.
Ειρήνης: Για την ανάπτυξη ενός αλγόριθμου που βοηθά τους κουτσομπόληδες να αποφασίσουν πότε θα πουν την αλήθεια και πότε όχι.
Οικονομικών: Για την μαθηματική εξήγηση του γιατί η επιτυχία συχνά δεν συνοδεύει τους πιο ταλαντούχους, αλλά τους πιο τυχερούς.
Πηγή: lifo.gr