Θεοφάνης Γκατζής: Ένας χρόνος απουσίας- Προσωπικά βιώματα από τον ιερέα της αγάπης & της φιλανθρωπίας του Αρχιμανδρίτη Στέφανου Παπαθανασίου
Γράφει ο Θεοφάνης Γκατζής του Θωμά και της Μαίρης
Οικονομολόγος- διεθνολόγος, αρθρογράφος
ΜSc Σχεδιασμός και Ανάπτυξη Τουρισμού και Πολιτισμού, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
https://www.facebook.com/theofanis.gkatzhs
ethnikosagwn.blogspot.com
Λιβαδειά, 29-10-2021
Συμπληρώνεται σε μικρό χρονικό διάστημα (21 Νοεμβρίου) ένας χρόνος από την εκδημία του αγαπητού στο χριστεπώνυμο πλήθος της Πιερίας και όχι μόνο Αρχιμανδρίτη Στεφάνου Παπαθανασίου (κατά κόσμον πατήρ Στέφανος). Για όσους το γνώριζαν προσωπικά η θλίψη για την απώλεια του ήταν πολύ μεγάλη! Το κενό που άφησε δυσαναπλήρωτο! Είχα την τιμή, όπως και αρκετοί χιλιάδες πιστοί, να είμαι πνευματικό του παιδί!
Η ποιμαντική και φιλανθρωπική του δράση, στο όνομα του Θεού, απεριόριστη και πολυδιάστατη (π.χ. συνιδρυτής Συνδέσμου Υπεράσπισης Οικογενειών «Η Τιβεριάδα»)!
Ήταν ιερέας που προσέφερε απλόχερα αγάπη και αλληλεγγύη στο συνάνθρωπό του. Πανταχού παρών να συνδράμει όλους! Διέρχονταν αδιάκοπα από άκρη σε άκρη το Δήμο Κατερίνης για να ποιμάνει τους πιστούς και να προσφέρει φιλανθρωπικό έργο! Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό ξεπέρασε και τα όρια της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας!! Χαρακτηριστικά μεγάλη ήταν η συνδρομή του στο φιλανθρωπικό ίδρυμα Λιβαδειάς η ‘Αγία Ταβιθά’! Πιστοί από τη Λιβαδειά που έτυχε να γνωρίσω μου μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για εκείνον!
Η παρακαταθήκη που άφησε είναι πλούσια και η δράση της ζωής του, ειδικά στο σκέλος της φιλανθρωπίας, πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας! Αξίζει να επισημανθεί ότι, όπως ο πατέρας Στέφανος έτσι και εμείς, δεν πρέπει να δημοσιοποιούμε τις αγαθοεργίες που πράττουμε και να τις πραγματοποιούμαι για χάρη επιδείξεως! Επίσης, οι φιλανθρωπίες πρέπει να τις υλοποιούμαι στο όνομα του Χριστού και όχι μόνο για φιλανθρωπικούς λόγους! Αλλιώς δεν έχουν αξία, καθότι δεν επωφελείται η ψυχή μας! Εξάλλου ο Χριστός μας διδάσκει ‘σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου’ (Ματθαίου 6, 2-4).
Δηλαδή ‘εσύ, όταν κάνεις ελεημοσύνη, ας μη γνωρίζει το αριστερό σου τι κάνει το δεξί σου χέρι’. Προσωπικά μου προσέφερε πνευματική υποστήριξη μετά τον πρόσφατο θάνατο του πατέρα μου Θωμά. Στο πρόσωπό του καθρεφτίζονταν η αγνότητα και η καλοσύνη του!
Κάποια από τα διδάγματά του ήταν τα εξής: 1.Υπομονή και ανοχή προς τον πλησίον και 2. Βλέπε, άκου, σιώπα και μην κατακρίνεις! Ας τα κάνουμε κτήμα στην καθημερινότητα μας για να βελτιωθούμε πνευματικά, να προσεγγίσουμε ένα μέρος του Θείου θελήματος και να αλλάξει η κοινωνία μας προς το καλύτερο!
Μας παρείχε συμβουλές για όλα τα θρησκευτικά ζητήματα από τα μεγαλύτερα στα μικρότερα (π.χ. πως πρέπει να κάνουμε σωστά το σημείο του σταυρού). Προσπαθούσε να φέρει σε μεταξύ τους επαφή το πλήθος των πιστών, γι΄ αυτό και διοργάνωνε διαφόρων ειδών κοινωνικές εκδηλώσεις και φρόντιζε πάντα να μη λείπουν κεράσματα για να ευαρεστήσει τους παρόντες! Χαρακτηριστικά έλεγε ότι οι άνθρωποι μετά το πέρας των Θείων λειτουργιών πρέπει να μιλάνε μεταξύ τους με ζέση (τουλάχιστον μια καλημέρα) και να μην φεύγουν βιαστικά από τους Ιερούς Ναούς χωρίς να ανταλλάσσουν ούτε μια κουβέντα! Ειδικά στα πνευματικά του παιδιά έλεγε ότι όλοι όσοι εξομολογούνται σε αυτόν είναι πνευματικά αδέρφια μεταξύ τους και ως εκ τούτου πρέπει να έχουν πολύ καλές σχέσεις ανάμεσά τους! Πρωτοφανής ήταν η αγάπη του και για τα παιδία και ο τρόπος που προσπαθούσε να τα προσεγγίσει για να αγαπήσουν το χώρο της εκκλησίας παρέχοντας σε αυτά γλειφιτζούρια!
Μας λείπεις ιερέα της αγάπης, της καλοσύνης και της φιλανθρωπίας! Γνωρίζουμε όμως ότι μας προσέχεις από ψηλά στο Ουράνιο Θυσιαστήριο που διαβιείς! Κύριε Ιησού Χριστέ ανάπαυσον την ψυχή του δούλου σου πατήρ Στεφάνου!
Υπεραγία Θεοτόκε, Άγιοι του Θεού και Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ πρεσβεύετε υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του κεκοιμημένου δούλου του Θεού ιερέα Στεφάνου!