Γράφει ο Θεοφάνης Γκατζής του Θωμά και της Μαίρης
Οικονομολόγος- Διεθνολόγος, αρθρογράφος
ΜSc Σχεδιασμός και Ανάπτυξη Τουρισμού και Πολιτισμού
Ethnikosagwn.blogspot.com
https://www.facebook.com/theofanis.gkatzhs
Λιβαδειά, 20-12-2021
Τις προάλλες είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την ταινία ο άνθρωπος του Θεού! Εξέδραμα να την παρακολουθήσω με μεγάλες προσδοκίες που επιβεβαιώθηκαν και με το παραπάνω. Ήταν μία από τις καλύτερες ταινίες που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου! Ήταν χάρμα ιδέσθαι! Τα λόγια είναι φτωχά να περιγράψουν το αριστούργημα αυτό!!
Η ταινία περικλείει βαθύτερα νοήματα της ορθόδοξης πίστης της μόνης αληθινής πίστης. Αν δεν έχεις βιώσει κάποιες καταστάσεις στην καθημερινότητα σου που συνάδουν με το ορθόδοξο χριστιανικό πνεύμα αδυνατεί να καταλάβεις το μεγαλείο της ταινίας (γονυκλισίες, πραγματική νοερά προσευχή, άδολη αγάπη)!
Καταρχήν, αναδεικνύει το πνεύμα της ταπεινότητας και υπομονής που πρέπει να διαθέτει ο πραγματικός Χριστιανός Ορθόδοξος! Χαρακτηριστικά, ο Άγιος Νεκτάριος, που τον υποδύεται με μέγιστη επιτυχία ο ηθοποιός Σερβετάς, ενώ επαινείται από πολλούς για τα πνευματικά του χαρίσματα του και ότι γι’ αυτό πρέπει να ανακηρυχθεί Πατριάρχης Ιεροσολύμων, αρκείται στα λίγα και απαντάει ότι αυτός δεν είναι αυτοσκοπός του και ότι αν το επιθυμεί ο Θεός θα πραγματοποιηθεί!
Δηλαδή συν τοις άλλοις πέρα από την ταπεινότητα και την υπομονή που ήταν φανερά χαρακτηριστικά γνωρίσματα στο πρόσωπο του Αγίου Νεκταρίου φανερώνεται, στην ταινία και η εμπιστοσύνη που είχε στην πρόνοια του Θεού, που μεριμνά, αγαπά και φροντίζει για μας ως Δημιουργός μας! Επιπρόσθετα, τονίζεται ότι για να βελτιωθεί η κοινωνία, πρέπει πρώτα εμείς να δώσουμε το καλό παράδειγμα!
Επίσης, προβάλλει τη συγχωρητική διάθεση και την αγάπη που πρέπει να έχουμε όλοι μας απέναντι στους συνανθρώπους μας ακόμα και αν μας έχουν βλάψει, που δυστυχώς στη σύγχρονη κοινωνία είναι ουτοπία καθώς ως επί το πλείστον έχουμε αισθήματα κακιάς και μίσους απέναντι σε αυτούς που μας έχουν προσβάλλει, έστω και λίγο, καθότι δρούμε εγωιστικά!! Δεν νοείται να ισχυριζόμαστε ότι αγαπάμε και λατρεύουμε τον Θεό και παράλληλα να είμαστε ασυγκίνητοι και απαθείς στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος και να μη το βοηθάμε ποικιλοτρόπως (υλική βοήθεια και ψυχολογική στήριξη)!
Αντιθέτως, ο Άγιος Νεκτάριος στην ταινία, αλλά και στην πραγματικότητα, μνημόνευε στην προσευχή του προς τον Κύριο να ελεεί και να έχει υγιείς αυτούς που το συκοφάντησαν και ήταν η αιτία να εκδιωχτεί κακήν κακώς από την ορθόδοξη εκκλησία της Αλεξάνδρειας, καθώς και εντεύθεν να δυσκολευτεί να τοποθετηθεί σε ενορία στην Ελλάδα!! Ο Άγιος Νεκτάριος τήρησε απόλυτα το αγαπάτε αλλήλους που κήρυξε ο Κύριος ημών Ιησού Χριστός!
Επιπρόσθετα, τονίζει η ταινία ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης είναι ίσοι ενώπιον του Θεού και δεν πρέπει κανέναν να υποτιμούμε, ακόμα και αν είναι ο πιο φτωχός και δυστυχής άνθρωπος του κόσμου, αλλά να το βλέπουμε ως ίσο προς ίσο με μας και να το βοηθούμε, αλλά αν μπορούμε να κάνουμε και παρέα μαζί του!
Καθότι οι τελευταίοι έσονται πρώτοι στη Βασιλεία του Θεού! Τι σημασία έχει να είσαι πρώτος εδώ και τελευταίος στην αιωνιότητα; Δηλαδή τα πάντα εδώ στη Γη είναι μάταια, αν δεν προσπαθούμε για την πνευματική τελείωσή μας και αγνοούμε το βαθύτερο νόημα της ύπαρξής μας! Επιπρόσθετα, το μυστικό της ζωής για να έχουμε μέσα μας ψυχική αγαλλίαση είναι να ζούμε με απλότητα και να μην επιδιώκουμε πολυτέλειες για να βιώσουμε την απόλυτη χαρά, γιατί αυτή δεν θα τη βιώσουμε ποτέ, καθότι αυτή μπορεί να κατακτηθεί μόνο με την προσέγγιση του Θεού και της άδολης αγάπης προς το συνάνθρωπό μας!
Επίσης, η ταινία αναδεικνύει και κάποια κακώς κείμενα που εντοπίζονται στο χώρο της εκκλησίας! Καθότι κάποιοι ιεράρχες και ιερείς παρασυρόμενοι από το κοσμικό φρόνημα και κατακλυζόμενοι από την κοσμικότητα από την κοσμική ζωή ενδιαφέρονται μόνο για την κάλυψη των ανθρωπίνων αναγκών τους αδιαφορώντας για την πνευματική τελείωσή τους και την καθοδήγηση του ποίμνιού τους στον ορθό δρόμο του Θεού! Επίσης , η ταινία περιγράφει, ότι η κατάκτηση της εξουσίας, με οιονδήποτε τρόπο, είναι ο αυτοσκοπός κάποιον ιεραρχών που γίνεται η αιτία της πνευματικής τους τύφλωσης και της παρέκκλισης τους σε επικίνδυνους ατραπούς!
Επιπλέον, το τέλος της ταινίας με άφησε πραγματικά άναυδο και με συγκίνησε ταμάλα καθότι ανέδειξε τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, της Δόξα του Θεού και την απέραντης αγάπη του προς εμάς, καθώς και προέβαλλε ότι με την πραγματική θερμή πίστη και νοερά προσευχή μας, είτε προς τον ίδιο, είτε επίκλησης, ως διαμεσολαβητές, προς τον Κύριο, την Υπεραγία Θεοτόκο, τους Αγίους και των Αρχαγγέλων της ορθόδοξης Χριστιανικής εκκλησίας τα απίθανα μπορεί να γίνουν πραγματικότητα μέσω των Θαυμάτων!! Εν κατακλείδι, ας καίει μέσα μας ασίγαστη η φλόγα της αγάπη μας προς τον Κύριο και προς τους συνανθρώπους μας που είναι δημιουργήματά του! Εύχομαι από καρδιάς η γέννηση του Κυρίου να μας χαρίσει υγεία, ευτυχία και να ξαναβρούμε το πραγματικό νόημα της ζωής μας που είναι η επαφή μας με τον Κύριο, την Παναγία και τους Αγίους μέσω προσευχής και θεάρεστων έργων!
Υ.Γ. Το παρόν άρθρο το αφιερώνω στoν Τριαδικό Θεό (Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα), στη μνήμη της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, του Ιωάννη του Προδρόμου, των Αποστόλων Παύλου και Πέτρου, των δώδεκα Αποστόλων, των Εβδομήκοντα Αποστόλων, των Ευαγγελιστών, των Δικαίων Νώε και Έσδρα, των Αγίων του Θεού Πάντων, Iωάννη του Δαμασκηνού, Ιωσήφ του Μνήστωρος, Λαζάρου, Αναργύρων, Θεοδώρων, Νικηφόρου του Λεπρού, Ιούδα του Θαδαίου, Νεκταρίου και Παϊσίου,
Επίσης, το αφιερώνω στη μνήμη του πρόσφατα εκλιπόντος πατέρα μου Θωμά (Ταξίαρχο ε.α. ελληνικής αστυνομίας), στους αποθανόντες παππούδες μου Βασίλειο Γκατζή (ανάπηρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940- 1941) και Βασίλειο Μακρυγιάννη (συμμετείχε στην εθνική αντίσταση με ένα από τα ένοπλα σώματα του ΕΔΕΣ του στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα), στις αποθανούσες γιαγιάδες μου Φανή Μακρυγιάννη (δασκάλα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Κατερίνης) και Στυλιανή Γκατζή, καθώς και πάππου προς πάππου.