Η Σουηδία έχει πληθυσμό όσο και η χώρα μας. Έχει υπερσύγχρονο οδικό δίκτυο 10 φορές μεγαλύτερο από το δικό μας, τέλεια φτιαγμένο και τέλεια συντηρημένο. Σε όλους τους κύριους δρόμους υπάρχουν εξαιρετικοί και καλοδιατηρημένοι παράδρομοι, ποδηλατόδρομοι και εναλλακτικές διαδρομές.
Παρ’ όλα αυτά η Σουηδία δεν έχει καθόλου διόδια. Ούτε έναν σταθμό διοδίων!
Δεν υπάρχουν διόδια ούτε στη Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία, Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Δανία, Νορβηγία, Φιλανδία, Ρουμανία, Κροατία, Ελβετία, κ.ά.
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Ιρλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία κ.ά. υπάρχουν μεν διόδια, αλλά όχι τέλη κυκλοφορίας.
Εδώ σε μας έχουμε ταυτόχρονα και τα τρία κακά της μοίρας μας, και τεράστια διόδια, και τεράστια τέλη κυκλοφορίας, και κακό οδικό δίκτυο.
Σε πολλές χώρες που έχουν διόδια, το ποσό μειώνεται με την πάροδο του χρόνου και τα διόδια καταργούνται όταν ολοκληρωθεί η απόσβεση του δρόμου.
Στη χώρα μας, αντίθετα, παρ’ ότι εδώ και πολλά χρόνια έχουμε πληρώσει τα μαλλιά της κεφαλής μας σε διόδια, τόσα πολλά που θα έπρεπε να έχουν σταματήσει, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, τα διόδια αυξάνονται και εμφανίζονται καινούργιοι σταθμοί διοδίων.
Πρόσφατο παράδειγμα: Στα Μάλγαρα η (φιλολαϊκή και αριστερή) κυβέρνηση μας τριπλασίασε τα διόδια (από 1,20 τα έκανε 3,00 ευρώ), ενώ ετοιμάζονται είκοσι τρεις (23) νέοι σταθμοί διοδίων – ο ένας από αυτούς στην Περιφερειακή Οδό Θεσσαλονίκης.
Να θυμηθούμε ότι μόλις πριν από λίγα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μπροστάρης στο κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» και είχε καταγγείλει την «ληστρική» παραχώρηση των αυτοκινητοδρόμων της χώρας στις ιδιωτικές εταιρίες από τον τότε υπουργό της Νέας Δημοκρατίας Γιώργο Σουφλιά.
Ας κάνουμε όμως μια σύγκριση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Σουηδία, και πιο συγκεκριμένα να δούμε τα τελευταία 35 χιλιόμετρα της ΠΑΘΕ, δηλαδή το κομμάτι ακριβώς για το οποίο τριπλασιάστηκαν τα διόδια.
Είναι ένας δρόμος με λακκούβες, σαμαράκια, άσφαλτο φθαρμένη και γεμάτη μπαλώματα, ελλιπέστατη οριζόντια και κάθετη σήμανση, κατεστραμμένες ή φθαρμένες πλευρικές μπάρες, βρώμικους χώρους στάθμευσης χωρίς τουαλέτες. Ένας δρόμος σχεδόν εγκαταλειμμένος.
Πάμε τώρα να κάνουμε τη σύγκριση, να δούμε τι γίνεται στη Σουηδία, και πιο συγκεκριμένα στο Μάλμε, όπου έχει κατασκευαστεί ένα αριστούργημα μηχανικής, μια γέφυρα μέσα στη θάλασσα, που ενώνει τη Σουηδία με τη Δανία, μήκους 17 χιλιομέτρων, τα 4 από τα οποία είναι υποθαλάσσιο τούνελ.
Για την κατασκευή της δημιουργήθηκε ένα τεχνητό νησί και η γέφυρα περνάει από συνολικά 3 νησιά. Είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη και συνδυάζει ταυτόχρονα αυτοκινητόδρομο και σιδηρόδρομο.
Στο τεχνητό νησί που δημιουργήθηκε με υλικά που ανασύρθηκαν από το βυθό της θάλασσας, για να είναι καλαίσθητο και χρήσιμο, καλλιεργούνται 500 βιολογικά προϊόντα. Έχει έκταση 4 χιλιομέτρων, δηλαδή όσο περίπου και οι Παξοί.
Το πρωτοφανές και τεράστιο αυτό τεχνολογικό θαύμα στοίχισε 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν επιβάρυνε τον Σουηδό φορολογούμενο ούτε με ένα λεπτό. Υπολογίζεται ότι η απόσβεσή του θα γίνει σε 17 χρόνια από σήμερα, δηλαδή το 2035 – ίσως και νωρίτερα επειδή η διέλευση οχημάτων και τραίνων διαρκώς αυξάνεται.
Μέχρι τότε οι οδηγοί που το χρησιμοποιούν, εάν δεν θέλουν να ταξιδέψουν εναλλακτικά με τα υπερσύγχρονα φέριμποτ, πληρώνουν διόδια – τα μοναδικά διόδια στη Σουηδία.
Και τα πληρώνουν πολύ ευχαρίστως, όχι μόνον γιατί είναι χαμηλά και λογικά – σε σχέση με το σουηδικό μισθό που παίρνουν και είναι γύρω στα 2.600 ευρώ, αλλά επίσης διότι απολαμβάνουν όλες τις ευκολίες και υπηρεσίες που έχουν στη διάθεση τους.
Και ξέρουν ότι σε μερικά χρόνια, που θα ολοκληρωθεί η αποπληρωμή-απόσβεση του έργου, κι αυτά τα μοναδικά διόδια θα καταργηθούν.
Δηλαδή, ακριβώς το αντίθετο από ότι συμβαίνει σε μας εδώ στην Ελλάδα…
(πηγή: http://europa.eu/european-union el και KLIK Magazine)