Το χειρουργείο θύμιζε… κουζίνα: 60χρονη μαγείρευε την ώρα που υποβαλλόταν σε εγχείρηση εγκεφάλου (ΦΩΤΟ)
Iστορία έγραψε μια 60χρονη Ιταλίδα την ώρα που υποβαλλόταν σε μια περίπλοκη εγχείρηση εγκεφάλου.
Την τελευταία δεκαετία έχουμε δει ασθενείς να παίζουν μουσικά όργανα την ώρα που οι χειρουργοί προσπαθούσαν να τους αφαιρέσουν όγκους από τον εγκέφαλο, ή ακόμη και να τραγουδούν Σούμπερτ, αλλά η περίπτωση της “Donna”, όπως την αποκαλούν ιταλικά ΜΜΕ, είναι ξεχωριστή, αφού η ηλικιωμένη γυναίκα παρασκεύαζε ένα παραδοσιακό ιταλικό σνακ – γεμιστές ελιές – την ώρα που η ομάδα των γιατρών απομάκρυναν έναν όγκο από τον αριστερό λοβό του εγκεφάλου της!
Η περίπλοκη εγχείρηση εγκεφάλου αυτού του τύπου – κατά την οποία ο ασθενής παραμένει σε εγρήγορση και επιδίδεται σε δραστηριότητες, ώστε οι γιατροί να μπορούν να παρακολουθούν τις αντιδράσεις του και να προσαρμόζουν τις κινήσεις τους – διήρκεσε 2,5 ώρες κι έγινε πρόσφατα στο νοσοκομείο Riuniti στην Ανκόνα από μια ομάδα 12 νευροχειρουργών, νοσοκόμων, αναισθησιολόγων και ενός ψυχολόγου, όπως μεταδίδουν το BBC και το ABC News. Η “Donna” παρασκεύασε στο διάστημα αυτό 90 γεμιστές ελιές με το χειρουργείο να θυμίζει κάπως… κουζίνα.
Donna prepara olive all'ascolana durante l'operazione al cervello #ANSA #sanità https://t.co/jOcccveVHh
— Agenzia ANSA (@Agenzia_Ansa) June 9, 2020
Η παρασκευή του εδέσματος αυτού – των Olive Ascolane – δεν είναι τόσο εύκολη όσο ακούγεται, αφού οι ελιές γεμίζονται με αλλαντικά, στη συνέχεια καλύπτονται με αλεύρι, αυγό και τριμμένη φρυγανιά, προτού τηγανιστούν.
Ο νευροχειρουργός Ρομπέρτο Τρινιάνι, επικεφαλής της ομάδας των γιατρών που ανέλαβαν αυτή την περίπτωση, έχει κάνει κάπου 60 εγχειρήσεις εγκεφάλου αυτού του τύπου, με τους ασθενείς να κάνουν τα πάντα, από τραγούδι και παίξιμο οργάνων μέχρι να βλέπουν σε οθόνη κινούμενα σχέδια. Η δραστηριότητα για κάθε ασθενή επιλέγεται ανάλογα με τα χόμπι του και το τμήμα του εγκεφάλου που χειρουργείται. «Όταν μπαίνει ένας ασθενής στο νοσοκομείο, βρίσκεται σ’ ένα άγνωστο γι’ αυτόν περιβάλλον. Με το σύστημα αυτό προσπαθούμε να τον κάνουμε να νιώσει ότι βρίσκεται σ’ ένα ήρεμο, οικείο περιβάλλον. Συνεργάζεται κι έτσι αποδίδουμε καλύτερα. Πρόκειται για τον εξανθρωπισμό της θεραπείας», δήλωσε ο Τρινιάνι.