της Έφης Μπάσδρα
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα του φετινού καλοκαιριού που προκάλεσαν τις τεράστιες ζημίες σε Χαλκιδική, Πιερία, Ημαθία αλλά και σε όλη τη χώρα, δεν εμφανίστηκαν από το πουθενά. Εδώ και κάποια χρόνια φαινόμενα όπως έντονες βροχοπτώσεις, χαλάζια, δυνατοί άνεμοι, περίοδοι ξηρασίας, υψηλές θερμοκρασίες, καύσωνες είναι το σύνηθες και όχι το ακραίο ή το σπάνιο.
Η κλιματική αλλαγή δεν μας χτυπάει απλά την πόρτα εδώ και καιρό αλλά έχει «εγκατασταθεί» και μας κουνάει το μαντήλι. Και σε μία χώρα που ένα μεγάλο κομμάτι της οικονομίας της βασίζεται στην αγροτική παραγωγή, δεν μπορεί παρά η κλιματική αλλαγή να αποτελέσει πρωταρχική προτεραιότητα για την αντιμετώπιση της. Όταν το εισόδημα εκατοντάδων χιλιάδων αγροτικών οικογενειών προέρχεται από τις καλλιέργειες που βρίσκονται στο έλεος κυριολεκτικά της μανίας της φύσης, δεν μπορεί παρά ο σχεδιασμός της όλης αγροτικής πολιτικής να λαμβάνει σοβαρά υπ όψιν τα επιστημονικά δεδομένα της αλλαγής του κλίματος και των επιπτώσεων του.
Οι τελευταίες καταστροφές που τείνουν πλέον να γίνουν καθημερινότητα για τους αγρότες μας απαιτούν και εξιχρονισμό και την ευκαμψία του ΕΛΓΑ. Οι «αισιόδοξες» προβλέψεις του προυπολογισμού του για το 2019 των 165 εκατ. ευρώ μάλλον θα πέσουν και φέτος έξω με αποτέλεσμα καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις των πληγέντων αγροτών και πολύ δικαιολογημένη γκρίνια και δυσφορία. Το 2018 ο ΕΛΓΑ είχε έσοδα 179 εκ ευρω και χρειάστηκε να δαπανήσει για αποζημιώσεις 217 εκ. ευρω. Τα προβλεπόμενα φετινά έσοδα των 177 εκ ευρώ μάλλον και φέτος θα αποδειχτούν λιγοστά στην αντιμετώπιση τόσων καταστροφών.
Τι μέλλει γενέσθαι για να είμαστε σοβαροί και για να σεβόμαστε το κόπο και τον μόχθο εκατοντάδων χιλιάδων παραγών. Η καταστροφική τετραετία του Σύριζα με τη μεταφορά των αποθεματικών του ΕΛΓΑ είναι ένα κάκιστο παρελθόν.
Η ανασύνταξη και η αναδιοργάνωση του οργανισμού είναι μονόδρομος για την αντιμετώπιση ενός αγροτικού μέλλοντος που γράφεται σε καμβά έντονων και ακραίων καιρικών φαινομένων. Ο σχεδιασμός προληπτικών μέτρων και η καίρια εφαρμογή τους όπως για παράδειγμα η εναέρια προστασία από το χαλάζι, η χρήση προστατευτικών διχτυών όπου είναι εφικτό, επίσης.
Κυρίως όμως θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να αναθεωρηθεί η όλη προσέγγιση των αποζημιώσεων μέσα από την επικαιροποίηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ υπό την παράμετρο της κλιματικής αλλαγής λαμβανομένων υπ’ όψιν και των ευνοικών ρυθμίσεων της νέας ΚΑΠ 2021-2027.
Οι μικροί παραγωγοί είναι η ραχοκοκαλιά της γεωργίας μας. Στις καταστροφές πλήττονται και περισσότερο. Η πατρίδα μας οφείλει να τους προστατέψει. Η χώρα μας πρέπει στρατηγικά να στηρίξει την πρωτογενή της παραγωγή για να έχει μέλλον.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος»