*Γράφει ο Γιάννης Τζιόλας
Η παλαιά Λεπτοκαρυά (1908 – 1912) είχε πεντατάξιο δημοτικό σχολείο, με περισσότερους από εβδομήντα μαθητές, αγόρια και κορίτσια. Οι κάτοικοι του χωριού όμως ήθελαν να αποκτήσουν αξιοπρεπέστερο κτίριο, και έτσι κατόρθωσαν να χτίσουν το νέο τους σχολείο, στα μέσα της δεκαετίας του 1920.
Αυτό που ποθούσαν οι Λεπτοκαρίτες της δεκαετίας του 1920, το κατέστρεψαν (χωρίς λόγο) οι Λεπτοκαρίτες της δεκαετίας του 1960, με μοναδικό σκοπό να πάρουν τα οικοδομικά υλικά, για να τα χρησιμοποιήσουν στην κατασκευή των νέων τους σπιτιών, στη σημερινή Λεπτοκαρυά.
Στο χώρο όπου βρισκόταν το παλιό δημοτικό σχολείο, (επί δημαρχίας Δημητρίου Βράνου) χτίστηκε ένα δημοτικό κτίριο, όπου στεγάζονταν μία ταβέρνα, η οποία λειτούργησε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 2000. Έκτοτε το δημοτικό κτίριο εγκαταλείφθηκε στη φθορά του χρόνου.
Ο σημερινός επισκέπτης θα αντικρύσει τις βατσινιές να έχουν κλείσει την κύρια είσοδο του κτιρίου, σπασμένα τζάμια, βγαλμένες πόρτες, λεηλατημένες τουαλέτες, κλπ. Το πιο απογοητευτικό όμως είναι, πως το υπόστεγο και το εσωτερικό του κτιρίου μετατράπηκαν σε στάβλο, αφού ανενόχλητα τα αιγοπρόβατα της περιοχής, εισέρχονται εντός του κτιρίου.
Πρέπει άμεσα ο δήμος Δίου – Ολύμπου να προστατεύσει το κτίριο. Αρχικά να γίνει η περίφραξη του οικοπέδου, καθώς και η τοποθέτηση των πορτών στο κτίριο, ώστε να μην εισέρχονται τα αιγοπρόβατα εντός αυτού. Πρότασή μου (για ακόμα μία φορά) είναι να ενταχθεί το κτίριο σε κάποιο πρόγραμμα LEADER και να μετατραπεί σε λαογραφικό μουσείο, όπου θα μας θυμίζει την καθημερινή ζωή, τα ήθη και τα έθιμα, τις ασχολίες και τις παραδόσεις των κατοίκων της παλαιάς Λεπτοκαρυάς.
Ενδεικτικά το μουσείο θα περιλαμβάνει γεωργικά εργαλεία, καζάνια βαφής υφασμάτων, παραδοσιακό κάρο, αντικείμενα καθημερινής χρήσης του μαγειρείου, χάλκινα αντικείμενα, εργαστήριο υφαντικής με τον αργαλειό και τα υφαντά εκθέματα, εργαλεία κηπουρικής και των γεωργικών εργασιών, πήλινα και γυάλινα αντικείμενα, μπακιρένια και ψάθινα σκεύη, εργαλεία θερισμού, υφαντά και αντικείμενα του λαϊκού πολιτισμού που σήμερα δεν υπάρχουν πια, καθώς και συλλογή με παραδοσιακές φορεσιές της περιοχής. Παράλληλα φωτογραφίες από το παρελθόν, θα διακοσμούν τους χώρους των δωματίων του μουσείου και θα ξαναφέρνουν στη μνήμη μας, στιγμές όμορφες και συγκινητικές.
Απαραίτητη προϋπόθεση, για την επίτευξη του στόχου της πρωτοβουλία αυτής είναι, η βοήθεια του δήμου Δίου – Ολύμπου, καθώς η βοήθεια όλων των πολιτιστικών συλλόγων της Λεπτοκαρυάς. Γιατί λαός που ξεχνάει την ιστορία του . . . δεν έχει μέλλον ! ! !
Ο κ. Γιάννης Τζιόλας είναι Φιλόλογος – αρχαιολόγος