Η 13η Φεβρουαρίου, με απόφαση της UNESCO και μετά από πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου που υποβλήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, καθιερώθηκε ως η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ. Η δέκατη τρίτη ημέρα του δεύτερου χρονολογικά μήνα του χρόνου, επιλέχθηκε λόγω που το έτος 1946 πρωτολειτούργησε το ραδιόφωνο του ΟΗΕ.
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Ο Ιταλός Νομπελίστας εφευρέτης, Γουλιέλμο Μαρκόνι, ο οποίος θεωρείται ως «πατέρας του ραδιοφώνου» αλλά και δημιουργός των εκπομπών ραδιοκυμάτων, μαζί με τον επίσης Γάλλο εφευρέτη, Εντουάρντο Μπράνλι, στο τέλος του δεκάτου ενάτου αιώνα πειραματίζονται στη μετάδοση σημάτων (σκιρτήματα) χωρίς τη βοήθεια σύρματος.
Λίγα χρόνια μετά, στις αρχές του εικοστού αιώνα, ο καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Τιμολέων Αργυρόπουλος, γνωστοποιεί τις δυνατότητες «του θαύματος της άνευ συρμάτων επικοινωνίαν», ενώ ο σκαπανέας και παθιασμένος εραστής της ραδιοφωνικής ιδέας, ο επιμελητής του Πανεπιστημίου, Γεώργιος Πετρόπουλος, δραστηριοποιείται σε σειρά πειραματικών εκπομπών, μικρής βέβαια εμβέλειας.
Από εκεί και πέρα πολλοί ασχολήθηκαν με το θέμα δημιουργώντας μάλιστα και σύλλογο με την ονομασία «Όμιλος Φίλων Ασυρμάτου».
Το έτος 1928 στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ο Χρήστος Τσιγγιρίδης πρωτολειτουργεί Ραδιοφωνικό Σταθμό. Αυτή η χρονολογία καθιερώθηκε ως η αφετηρία της ραδιοφωνίας στην Ελλάδα καθώς και στα Βαλκάνια. Με αφορμή αυτό το γεγονός, η εφημερίδα «Νέα Αλήθεια» στο φύλλο της 10ης Οκτωβρίου 1928, έγραψε: «Εκείνα τα μεγάφωνα που ετοποθετήθησαν εις την Έκθεσιν υπό του κυρίου Τσιγγιρίδου, είναι πραγματικώς ωραία πράγματα. Και όταν μεταδίδουν τον ήχον της μουσικής ή της ρεκλάμας προς τα τέσσερα σημεία είναι, σαν να φωνάζουν εις την Δημοτικήν αρχήν ότι πρέπει να αγοράση μερικά από αυτά και να τα τοποθετήση εις τας πλατείας της πόλεως.»
Το 1945 ιδρύεται το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ-Ραδιοθάλαμοι Ζαππείου) προπομπός της ΕΡΤ. Για να φθάσουμε στο 1987 όπου το ραδιόφωνο απογαλακτίζεται από τον κρατικό έλεγχο και ανατέλλει στην Ελλάδα η ελεύθερη ραδιοφωνία. Πληθώρα ραδιοσταθμών ανά την επικράτεια.
Το προϊόν αυτό όπως η ίδια η ζωή εξελίχθηκε, βελτιώθηκε και αγκαλιάστηκε από το κοινό σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΟΗΕ
Χαρακτηριστικά ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, δήλωσε με αφορμή την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ: «Το ραδιόφωνο είναι ένα ισχυρό εργαλείο. Ακόμη και στον σημερινό κόσμο των ψηφιακών επικοινωνιών, το ραδιόφωνο φτάνει σε περισσότερους ανθρώπους από οποιαδήποτε άλλη πλατφόρμα Mέσων Mαζικής Eπικοινωνίας.
Παρέχει ζωτικής σημασίας πληροφορίες και ευαισθητοποιεί για σημαντικά θέματα.
Και είναι μια προσωπική, διαδραστική πλατφόρμα όπου οι άνθρωποι μπορούν να εκφράσουν τις απόψεις τους, τις ανησυχίες τους και τα παράπονά τους.
Το ραδιόφωνο μπορεί να δημιουργήσει μια κοινότητα.
Για τα Ηνωμένα Έθνη, ειδικά για τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις, το ραδιόφωνο είναι ένας ζωτικής σημαίας τρόπος ενημέρωσης, επανένταξης και ενδυνάμωσης των ανθρώπων που έχουν πληγεί από τον πόλεμο.
Σε αυτήν την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου, ας αναγνωρίσουμε τη δύναμη του ραδιοφώνου για την προώθηση του διαλόγου, της ανοχής και της ειρήνης.»
Αξίζει επίσης να σταθούμε στα όσα επισημαίνει στο βιβλίο του «Η γλώσσα του ραδιοφώνου» ο καθηγητής φιλολογίας και επικοινωνίας στο Πολυτεχνείο του Σάντερλαντ, Άντριου Κρισέλ, ότι: «Το μέσο αυτό είναι ένα τυφλό μέσο επικοινωνίας. Αλλά και ένα πραγματικό θαυματουργό παιχνίδι. Οι κώδικες του είναι ακουστικοί, αποτελούμενοι από ομιλία, μουσική, ήχους και σιωπές.»
Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΣΧΕΣΗ
Ευτύχησα στην καριέρα μου να ζήσω τη γοητεία των ερτζιανών από τις αρχές του ’80 ως ανταποκριτής ειδήσεων της ΕΡΤ και παράλληλα αργότερα με τη συνεργασία μου με το Δημοτικό Ραδιόφωνο Κατερίνης, το πρώτο στην Ελλάδα. Μοναδική εμπειρία. Ενθυμούμενος τα λόγια των πρωτοπόρων δημοσιογράφων της ΕΡΤ που στα αντίστοιχα σεμινάρια, μας επισήμαιναν: «Μεταδίδοντας, προσπαθήστε να δίνεται στον ακροατή μέσω του λόγου και των ήχων, εικόνα.» Αυτό είναι το ραδιόφωνο.
Χρόνια πολλά στον αγαπημένο μου… άνθρωπο δίχως πρόσωπο, το ραδιόφωνο.
Σχόλιο: Περικλής Χατζηγιάννης