Απάντηση της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης σε ερώτηση
του βουλευτή Πιερίας Κ.Κουκοδήμου
Οι ζημίες από μυκητολογικές, εντομολογικές και ιολογικες προσβολές δεν καλύπτονται ασφαλιστικά από τον ΕΛΓΑ, σύμφωνα με τον Κανονισμό Ασφάλισης Φυτικής Παραγωγής.
Ειδικότερα, όσον αφορά την προσβολή του καπνού από περονόσπορο όσον αφορά την προσβολή του καπνού από περονόσπορο και φυτόφθορα, είναι γνωστό ότι οι προσβολές αυτές μπορούν να περιορισθούν με την εφαρμογή κατάλληλων μυκητοκτόνων-εντομοκτόνων. Στις περιπτώσεις αυτές, όμως, που οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές για ανάπτυξη επιδημίας και η καταπολέμηση της δύσκολη, η ζημιά μπορεί να ενταχθεί σε πρόγραμμα Κρατικών Ενισχύσεων, εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις που καθορίζονται στον ισχύοντα Κανονισμό Κρατικών Ενισχύσεων, δηλαδή θα πρέπει:
α.Να τεκμηριώνεται επιστημονικά ότι η προσβολή οφείλεται σε μια συγκεκριμένα ακραία-δυσμενή συνθήκη
β.Τα μετεωρολογικά στοιχεία να επιβεβαιώνουν το χαρακτηρισμό των καιρικών συνθηκών ως δυσμενών (σε σχέση με μια ιστορική περίοδο αναφοράς).
γ.Το επίπεδο των ζημιών (απώλεια παραγωγής για το έτος ζημιάς) να φθάνει το κατώτατο όριο, ίσο με το 30% της κανονικής παραγωγής του νομού (σύγκριση με τη μέση παραγωγή της τριετίας, πριν από το τέλος της ζημιάς).
δ.Να αποδεικνύεται η εγκυρότητα του ποσοστού ζημιάς από τα επίσημα στατιστικά δεδομένα και
ε.Να έχει ακολουθηθεί η σωστή καλλιεργητική τεχνική και να έχουν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να αποφευχθεί η ζημιά και η εξάπλωση της ζημιάς.
Σημειώνεται ότι η οικονομική κατάσταση του ΕΛΓΑ, όπως έχει διαμορφωθεί από τις επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης, δεν επιτρέπει την «κατ’εξαίρεση» κάλυψη τέτοιων περιπτώσεων από τον Οργανισμό.
Ο ΕΛΓΑ στο παρελθόν, επιβαρύνθηκε με δαπάνες που δεν του ανηκαν, καθώς προχώρησε στην καταβολή «κατ’εξαίρεση αποζημιώσεων» με την προϋπόθεση ότι οι πόροι θα διατίθεντο από τον Κρατικό προϋπολογισμό και, σε περίπτωση δανεισμού, θα καταβάλλονταν τα τοκοχρεολύσια από το Κράτος (νόμοι 3074 (ΦΕΚ 296/Α’/4-12-2002) και 2322/1995 (ΦΕΚ 134/Α). Ωστόσο, ουδέποτε καταβλήθηκαν οι αντίστοιχοι πόροι από το Κράτος, με αποτέλεσμα την υπερχρέωση του Οργανισμού, που σε τελευταία ανάλυση, είναι σε βάρος του αγρότη. Η κατάσταση αυτή δεν επιτρέπει στον Οργανισμό την καταβολή «κατ’εξαίρεση» αποζημιώσεων από ίδιους πόρους.
Όσον αφορά την ασθένεια του ιού του κηλιδωτού μαρασμού της ντομάτας, δεν εμπίπτει στην παραπάνω κατηγορία. Υπάρχει όμως η δυνατότητα ένταξης των ζημιών αυτών σε προγράμματα ενισχύσεων για αποζημίωση των απωλειών με παράλληλη πρόληψη των μελλοντικών απωλειών (άρθρο 11.4 των Κοινοτικών Κατευθυντήριων Γραμμών). Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, η ΕΕ, θεωρεί ότι οι ενισχύσεις αυτές μπορούν να γίνουν δεκτές μόνο στο πλαίσιο του κατάλληλου προγράμματος για την πρόληψη, τον έλεγχο και την εξάλειψη της σχετικής ασθένειας.Οι ενισχύσεις οι οποίες απλώς αποζημιώνουν τους γεωργούς για τις απώλειες που υπέστησαν, χωρίς να λαμβάνονται μέτρα για τη θεραπεία του προβλήματος στην πηγή του, πρέπει να θεωρούνται καθαρές ενισχύσεις λειτουργίας οι οποίες δεν συμβιβάζονται με την κοινή αγορά (11.4.2.).