Τι είναι η αγοραφοβία και άραγε, μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Η αγοραφοβία είναι μια αγχώδης διαταραχή. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι το άγχος του ατόμου να βρεθεί σε χώρους και καταστάσεις από τις οποίες θεωρεί ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα έγκαιρης διαφυγής σε περίπτωση που εμφανίσει συμπτώματα πανικού, δε θα λάβει βοήθεια από ένα αξιόπιστο πρόσωπο και θα βρεθεί σε μία κοινωνικά δυσάρεστη κατάσταση.
Τα αγοραφοβικά άτομα δεν αποφεύγουν μόνο την πολυκοσμία αλλά και κλειστούς χώρους. Σε σοβαρές περιπτώσεις ένα άτομο δεν μπορεί να βγει καν από την κατοικία του. Η αγοραφοβία εμφανίζεται σε ποσοστό από 29.5% ως 58.2% με διαταραχή πανικού. Η έναρξη της διαταραχής είναι συνήθως μεταξύ 20 και 40 ετών και εμφανίζεται πιο συχνά σε γυναίκες .
Η ψυχολογική αυτή κατάσταση προκαλεί, μεταξύ άλλων, υπερβολική ανησυχία και νευρικότητα. Τέτοιου είδους συναισθήματα μπορεί να είναι συντριπτικά σε βαθμό δυσλειτουργικότητας του ατόμου. Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί;
Ορισμένα συμπτώματα της αγοραφοβίας
Τα συμπτώματα της αγοραφοβίας μπορεί να είναι σωματικά, συμπεριφορικά και γνωστικά και είναι παρόμοια με εκείνα των κρίσεων πανικού. Κάποια χαρακτηριστικά είναι:
Υπερβολική εφίδρωση.
Γρήγορος καρδιακός παλμός.
Αίσθημα μουδιάσματος.
Πόνος στο στήθος.
Δύσπνοια.
Ζάλη ή τάση για λιποθυμία.
Κρυάδες και τρέμουλο.
Στομαχικές διαταραχές.
Ναυτία ή ακόμα και διάρροια.
Φόβος θανάτου.
Αίσθημα αβοήθητου.
Πού μπορεί ένα άτομο να εκδηλώσει αγοραφοβία;
Η διάγνωση της αγοραφοβίας βασίζεται στην παρουσία ακραίου άγχους και φόβου για τουλάχιστον δύο από τις παρακάτω καταστάσεις- χώρους:
Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Μεγάλοι ανοιχτοί χώροι όπως για παράδειγμα πλατείες.
Κλειστοί χώροι με πολυκοσμία.
Κατά την αναμονή σε μια ουρά ανθρώπων.
Όντας έξω από το σπίτι ολομόναχοι.
Μπορεί η αγοραφοβία να αντιμετωπιστεί;
Η θεραπεία της αγοραφοβίας βασίζεται συνήθως σε ψυχοθεραπεία ή και φαρμακευτική αγωγή.
Για να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά συμπτώματα της αγοραφοβίας, συνήθως συνταγογραφούνται αντικαταθλιπτικά φάρμακα ή φάρμακα που καταπολεμούν το άγχος. Ξεκινούν από μικρές δόσεις με σκοπό τη σταδιακή παραγωγή περισσότερης σεροτονίνης (της ορμόνης της καλής διάθεσης) στον εγκέφαλο. Η αγωγή μπορεί να διαρκέσει από έξι μήνες μέχρι ένα χρόνο.
Μαζί με τα φάρμακα, η ψυχοθεραπεία είναι πολύ σημαντική. Μέσω αυτής, το άτομο μπορεί να μάθει νέους τρόπους να αντιμετωπίζει τις φοβικές σκέψεις του και να αποκτήσει σιγά- σιγά καλύτερο έλεγχο αυτών.
Τέλος, κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να βοηθήσουν. Αυτές μπορεί να είναι:
Η ενσωμάτωση της σωματικής άσκησης στην καθημερινότητα των ατόμων.
Η καλή διατροφή.
Η αποφυγή κατανάλωσης καφεΐνης και αλκοόλ.
Πηγή:vita.gr