Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι γιατροί άρχισαν να προτείνουν στους γονείς που έμεναν σε αστικά διαμερίσματα να εκθέτουν τα παιδιά τους στον καθαρό αέρα και το φως του ήλιου. Πιστευόταν ότι αυτό θα ενίσχυε το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών και θα αύξανε τη γενική υγεία και τη δύναμη τους.

Η ιδέα εισήχθη από τον Δρ. Luther Emmett Holt, ο οποίος έγραψε για το «airing» στο βιβλίο του 1894 «The Care and Feeding of Children».

«Απαιτείται καθαρός αέρας για την ανανέωση και τον καθαρισμό του αίματος, και αυτό είναι εξίσου απαραίτητο για την υγεία και την ανάπτυξη όπως και η σωστή τροφή. Η όρεξη βελτιώνεται, η πέψη είναι καλύτερη, τα μάγουλα γίνονται κόκκινα και εμφανίζονται όλα τα σημάδια υγείας».

Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, βρεφικά κλουβιά εμφανίστηκαν σε διαμερίσματα με περιορισμένο χώρο. Τα κλουβιά που έμοιαζαν με κοτέτσι, κρέμονταν από τα παράθυρα και επέτρεπαν στους γονείς να «αερίζουν» τα μωρά τους χωρίς να φεύγουν από τα διαμερίσματα τους.

Το πρώτο εμπορικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το κλουβί μωρού κατατέθηκε το 1922 από την Emma Read του Spokane της Washington. Τα κλουβιά έγιναν δημοφιλή στο Λονδίνο τη δεκαετία του 1930 ανάμεσα στους κατοίκους διαμερισμάτων χωρίς πρόσβαση σε αυλές.

Τελικά, η δημοτικότητά τους μειώθηκε, γεγονός που μάλλον συνδέεται με θέματα ασφαλείας.

 

Πηγή: jenny.gr