Η προσθήκη γέλιου «κονσέρβας» στο καλύτερο καλύτερο σημείο του ανέκδοτου το κάνει πιο αστείο, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη.
Μάλιστα, η επίδραση είναι ακόμα μεγαλύτερη, αν πραγματικό, αυθόρμητο γέλιο συνοδεύει αυτά τα αστεία σύμφωνα με τα στοιχεία από το University College London.
Στο πλαίσιο της πρόσφατης μελέτης σε 72 εθελοντές, οι ερευνητές εξέτασαν τις αντιδράσεις του κοινού σε 40 διαφορετικά ανέκδοτα. Τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο Current Biology, υποδηλώνουν ότι το γέλιο μπορεί να είναι μεταδοτικό ή να κάνει τους άλλους να γελάσουν.
Ένας επαγγελματίας κωμικός έγραψε διάφορα ανέκδοτα (άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο αστεία) και στη συνέχεια δημιουργήθηκαν δύο εκδοχές τους, με γέλιο κονσέρβας και με πραγματικό, αυθόρμητο γέλιο. Οι εθελοντές βαθμολόγησαν μόνο μία εκδοχή κάθε αστείου, αλλά κατά τη διάρκεια της μελέτης, όλα τα ανέκδοτα ακούστηκαν με τα δύο διαφορετικά είδη γέλιου. Η προσθήκη οποιουδήποτε τύπου γέλιου βελτίωσε τη βαθμολογία των αστείων, ακόμα και των κακών ανεκδότων. Ωστόσο, όλοι οι συμμετέχοντες στην έρευνα θεωρούσαν τα ανέκδοτα πιο αστεία όταν αυτά συνδυάζονταν με αυθόρμητο γέλιο.
Η επικεφαλής ερευνήτρια Sophie Scott δήλωσε: «Ιστορικά, τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα καταγράφονταν πάντα μπροστά σε ένα ζωντανό ακροατήριο στο στούντιο. Το γεγονός αυτό επέτρεπε σε όσους έβλεπαν και άκουγαν να αισθάνονται μέρος της παράστασης. Ωστόσο, καθώς η αντίδραση του ακροατηρίου ήταν φυσική, ορισμένα κωμικά προγράμματα που δεν ήταν ιδιαίτερα αστεία δεν προκαλούσαν πολύ γέλιο, για αυτό και οι παραγωγοί τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών προσέθεταν όλο και πιο συχνά γέλιο κονσέρβας για να προκαλέσουν την αντίδραση του κοινού».
«Αυτό έχει υιοθετηθεί σε εκπομπές όπως “Τα Φιλαράκια”, οι οποίες γυρίζονται μπροστά σε ακροατήριο, με το πραγματικό γέλιο να ενισχύεται κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας για συγκεκριμένα αστεία που δεν έχουν τονιστεί αρκετά».
Πηγή: bbc.com