Την Πέμπτη, 9 Μαρτίου 2023, ημέρα που τελέστηκε το εννιαήμερο τρισάγιο για τους θανόντες στο δυστύχημα στα Τέμπη, με πρωτοβουλία των μαθητών του σχολείου και την εποπτεία των καθηγητών τους, το σχολείο προέβη στις ακόλουθες δράσεις:
- Χρησιμοποιώντας τις τσάντες τους τα παιδιά έγραψαν στον αύλειο χώρο του σχολείου “ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ”.
- Κατά ομάδες, ανά τμήματα, πήραν μεγάλα χαρτιά και μπογιές κι έγραψαν συνθήματα, τα οποία κράτησαν και σήμερα έχουν αναρτηθεί σε τοίχους του σχολείου.
- Με αφορμή το τραγικό δυστύχημα, που συγκλόνισε όλους, α) μαθήτριες της Α Γυμνασίου έγραψαν ένα ποίημα και β) μαθήτριες της Β Γυμνασίου έγραψαν ένα πεζό, όπου εξέφρασαν με τρόπο λιτό και συνάμα λυρικό τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους.
Ποίημα των μαθητριών του Α1 Γυμνασίου Κολινδρού
Σαν μπήκε ο Μάρτης
μας έφερε βροχή και δάκρυ
Μια θλιβερή απάτη
μας στοίχισε ζωές κι αγάπη
Μα δεν φταίει η κακιά η ώρα
φταίει η κακιά η (χ)ώρα
Χάθηκαν τόσες ψυχές
που μας γέμιζαν με γέλια και χαρές
Κρίμα και ήταν το ΜΕΛΛΟΝ μας
υπήρχαν τόσοι φοιτητές…..
Είχαν μπροστά τους μια ολόκληρη ζωή
που δεν πρόλαβαν να τη χαρούν ούτε μια στιγμή
Μα δεν φταίει η κακιά η ώρα
φταίει η κακιά η (χ)ώρα
Όταν έφτασε αυτή η μέρα
μας γέμισε σιωπή, λύπη και αίμα
Αίμα και στάχτη χύθηκαν στα Τέμπη
όμως εμείς εδώ μένουμε δεμένοι…..
Μα δεν φταίει η κακιά η ώρα
φταίει η κακιά η (χ)ώρα
Κείμενο των μαθητριών της Β΄ Γυμνασίου Ι.Μ. – Π.Τ.
«Πάρε με ότ(αν) φτάσεις», μια φράση φράση που χαράχτηκε με αίμα…
28/02-01/03/2023
Εκείνο το μοιραίο βράδυ, εκατοντάδες εισιτήρια πωλήθηκαν με προορισμό … τον θάνατο. Εκείνη την ημέρα προστέθηκαν στον μαύρο ουρανό 57 επιπλέον αστέρια.
Ποια λαμπερά αστέρια είναι αυτά; Δεκάδες φοιτητές/ φοιτήτριες που πέρασαν ένα απ’ τα καλύτερα τριήμερα της ζωής τους με φίλους, γνωστούς και συγγενείς. Μητέρες που πήγαιναν να πάρουν στην αγκαλιά τα παιδιά τους, που είχαν να τα δουν καιρό, έφυγαν μάταια από αυτόν τον κόσμο. Πατεράδες, μητέρες, φίλοι, παππούδες, γιαγιάδες θρηνούν αυτή την στιγμή, διότι τα αγαπημένα τους πρόσωπα δεν έφτασαν ποτέ μέχρι την στάση που τους περίμεναν. Και είναι και τόσοι άλλοι άνθρωποι που κατέληξαν με σοβαρά τραύματα!
«Λάθη γίνονται», κοστίζουν όμως μέχρι και ανθρώπινες ζωές. Παιδιά που επέστρεφαν στη φοιτητική τους πόλη, εκεί όπου πραγματοποιούσαν τα μεγαλύτερα τους όνειρα, δεν γύρισαν ποτέ….. Διότι «πάμε κι όπου βγει»……
«Συγνώμη για τις ζωές που χάθηκαν!» Μα, δυστυχώς, δεν είναι αρκετό! Οι ψυχές δεν γυρνάνε πίσω……!
«Ευχαριστώ!» σε όσους έσωσαν τους επιζώντες. Είμαστε όλοι μας ευγνώμονες απέναντί τους.
Το Γυμνάσιο Κολινδρού με αυτόν τον τρόπο εύχεται συλλυπητήρια στις οικογένειες των αδικοχαμένων ανθρώπων και περαστικά σε όσους παλεύουν για τη ζωή τους.