Τη δεκαετία του ’60 η Αλίκη Βουγιουκλάκη διένυε μία από τις πιο εμπορικές και επιτυχημένες περιόδους της. Είχε συγκροτήσει το δικό της θίασο ενώ παράλληλα πρωταγωνιστούσε στις ταινίες του Φίνου με μεγάλα εισπρακτικά ρεκόρ.
Ήταν ένα πρόσωπο που οι επιχειρηματίες θα επιστράτευαν στις διαφημιστικές τους καμπάνιες. Η Βουγιουκλάκη «πουλούσε» και μπορούσε να κάνει μόδα οτιδήποτε της δινόταν να προωθήσει. Ωστόσο η δημοφιλής ηθοποιός ήταν επιλεκτική. Την πρώτη συμμετοχή σε διαφήμιση την έκανε παράλληλα με τα πρώτα βήματα της στον κινηματογράφο. Τέλη δεκαετίας του ’50 έγινε το πρόσωπο της Φιξ καλώντας το κοινό «να πιει Φιξ, κάνει καλό». Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι το 1987 που η ηθοποιός δέχτηκε ξανά να γίνει το κεντρικό πρόσωπο σε διαφήμιση.
Πως η Αλίκη έγινε κούκλα
Ενδιάμεσα ωστόσο η Βουγιουκλάκη είχε δεχτεί μια πρωτότυπη πρόταση, να δημιουργηθεί κούκλα με το όνομα και την εικόνα της. Η ιδέα ήταν ανήκε στο ζεύγος επιχειρηματιών, Γιώργο και Φίφη Βακάκη. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 οι ιδιοκτήτες της βιομηχανίας Ελ Γκρέκο είχαν ήδη κάνει επιτυχία με τα λούτρινα που πουλούσαν και κυρίως με τους γούνινους σκύλους. Την περίοδο εκείνη όμως ανθούσαν στην ελληνική αγορά οι κούκλες του εργοστασίου Κεχαγιά. Η Ελ Γκρέκο αποφάσισε και αυτή να φτιάξει κούκλες. Έπρεπε όμως να φέρει στην αγορά κάτι καινούργιο και να πρωτοτυπήσει….
Το ζεύγος Βακάκη πρότεινε στην Αλίκη Βουγιουκλάκη να γίνει το πρόσωπο της νέας επιχειρηματικής ιδέας. Πρότειναν στη δημοφιλή ηθοποιό να φτιάξουν μία κούκλα που θα έχει την εικόνα της, το όνομα της και θα διαφημιζόταν από την ίδια. Η Βουγιουκλάκη αρχικά για να δεχτεί την πρόταση είχε τεράστιες οικονομικές απαιτήσεις, που δεν έγιναν δεκτές. Οι δύο πλευρές ωστόσο κατάφεραν να συμφωνήσουν σε μια δεύτερη διαπραγμάτευση. Δεν είναι γνωστό αν η ηθοποιός μείωσε τις απαιτήσεις της ή αν το ζεύγος Βακάκη δέχτηκε τελικά ότι ζητούσε η Αλίκη. Το εγχείρημα όμως πήρε σάρκα και οστά και η Βουγιουκλάκη έγινε η πρώτη ηθοποιός στη χώρα που έγινε κούκλα.
Η διαδικασία της παραγωγής
Η Ελ Γκρέκο διέθετε δύο εργοστάσια παραγωγής, ένα στη Γλυφάδα και ένα στη Ζάκυνθο. Κανένα από αυτά δεν είχε τα απαραίτητα μηχανήματα για την κατασκευή της κούκλας. Έτσι η Ελ Γκρέκο απευθύνθηκε σε ιταλική βιομηχανία για να δημιουργήσει την κούκλα με το πρόσωπο της Αλίκης. Στην ελληνική εταιρεία έγινε μόνο η συναρμολόγηση της κούκλας, δηλαδή η τοποθέτηση των πλαστικών κομματιών στο σώμα και στο πρόσωπο.
Ένα από αυτά τα στάδια ήταν να κολλήσουν τα μάτια πάνω στο πρόσωπο. Ακολουθούσε το γάζωμα των μαλλιών με ειδική μηχανή και το βάψιμο του προσώπου. Συγκεκριμένα τοποθετούσαν μια ειδική μεταλλική μάσκα πάνω στο πρόσωπο και το έβαφαν με τα κατάλληλα χρώματα. Ένας άλλος εργαζόμενος ασχολούταν με την κόμμωση της κούκλας, που στη συγκεκριμένη περίπτωση έπρεπε να πετύχει το χτένισμα της Βουγιουκλάκη. Η κούκλα ήταν έτοιμη και της έλειπαν μόνο τα ρούχα.
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ