Του Δημητρίου Δημηνά, Δικηγόρου
Άγρυπνος ο μέσος Έλληνας στριφογυρίζει απελπισμένος κάθε βράδυ στο κρεβάτι του συναισθανόμενος να βουλιάζει το μέλλον του κάτω από τα πόδια του, καθώς τη μια συμφορά της Πατρίδας μας την διαδέχεται μια άλλη ακόμη χειρότερη.
Η παλιά προ εικοσαετίας εδραία βεβαιότητα για ένα ευοίωνο και ασφαλές μέλλον έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και δεν προλάβαμε να συνέλθουμε από την δεκαετή οικονομική κρίση που εξουθένωσε νοικοκυριά και εξαφάνισε την λεγόμενη μεσαία τάξη, έρχεται κάθε τόσο ο αντίχριστος και υπερόπτης «Σουλτάνος» να μας ταράζει καθημερινά με τις απειλές μείωσης της καθημαγμένης χώρας μας από ξηράς και θαλάσσης πότε με υπερπτήσεις επίδειξης ισχύος στον εναέριο μας χώρο και πότε με την εξαπόλυση χιλιάδων ταλαίπωρων αλλοεθνών, που κρατά στοιβαγμένους ως ομήρους στην χώρα του και τους οποίους χρησιμοποιεί εγκληματικά ως όπλο επίτευξης των παράνομων αρπακτικών στόχων του.
Ο τρομαγμένος από την ζοφερή πολεμική ατμόσφαιρα λαός μας αναζητεί λύση και διέξοδο, βασιζόμενος σε εκείνους στους οποίους ανέθεσε να χειρίζονται την μοίρα και τα πεπρωμένα του. Όμως οι όποιες προσπάθειες γίνονται από τους εκάστοτε κυβερνώντες για την διευθέτηση των κρίσιμων για την ακεραιότητα της χώρας μας προβλημάτων προσκρούουν τις περισσότερες φορές στις στείρες αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις των κομματικά αντιπολιτευόμενων εθνοπατέρων μας, εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.
Είναι όθεν δικαιολογημένη η οργή και η αγανάκτηση της πλειοψηφίας των Ελλήνων μπρος στη διχαστική και χωρίς όρια κακόπιστη τακτική των εκλεγμένων εκπροσώπων μας, όταν με απέχθεια, και αηδία ενίοτε, παρακολουθεί τις ανόητες «κοκορομαχίες» τους στο «θέατρο» της Βουλής και της τηλεόρασης για την προσωπική τους προβολή και αποκόμιση κομματικών οφελών, θέτοντας σε δεύτερη μοίρα το καλό της πατρίδας.
Η απαράδεκτη αυτή τακτική οδηγεί εκ του ασφαλούς στον εθνοκτόνο διχασμό, ο οποίος επισώρευσε μύρια όσα κακά και ανείπωτες συμφορές στη χώρα μας κατά το διάβα της αιματοβαμμένης ιστορίας μας. Και παρά ταύτα δεν σωφρονιστήκαμε και δεν αλλάξαμε τακτική ακόμη και στις πιο κρίσιμες για το Έθνος στιγμές.
Πολλοί προφανώς πιστεύουν ότι σε μια εμπόλεμη εμπλοκή μας με τον «αντίχριστο» θα σπεύσουν να μας συμπαρασταθούν οι εταίροι και οι αποκαλούμενοι σύμμαχοι μας. Ας μη πλάθουμε ψευδαισθήσεις και ας μη ξεχνάμε ότι είμαστε «έθνος ανάδελφο». Αν δεν είμαστε συμφιλιωμένοι και σταθερά ενωμένοι για την υπεράσπιση των βωμών και εστιών της Πατρίδας μας κανείς δεν πρόκειται να μας συμπαρασταθεί. Γιατί όπως υπογραμμίζει ο εθνικός μας ποιητής στον Ύμνο της Ελευθερίας, «Δεν είναι εύκολες οι θύρες όταν η χρεία τες κουρταλεί» και «Αν μισούνται ανάμεσα τους [οι Έλληνες]/δεν τους πρέπει λευτεριά».