Η ωραιότερη είδηση της ημέρας: Έλληνες μαθητές «υιοθετούν» ηλικιωμένους από γηροκομεία της Θεσσαλονίκης
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων έγινε γνωστή μια πρωτοβουλία ενός ελληνικού δημόσιου σχολείου που πραγματικά μας έκανε να νιώσουμε χαρά και αισιοδοξία.
Μαθητές και μαθήτριες λυκείου θα «υιοθετήσουν» παππούδες και γιαγιάδες από κοντινό γηροκομείο
Οι μαθητές του 3ου Γενικού Λυκείου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης θα «υιοθετήσουν» το επόμενο χρονικό διάστημα παππούδες και γιαγιάδες από την περιοχή τους, σε μια προσπάθεια να έρθουν πιο κοντά οι δύο ηλικίες και οι μεν ηλικιωμένοι να μεταφέρουν την εμπειρία τους στους νεότερους, οι δε νεότεροι να αυξήσουν το βαθμό ευαισθητοποίησής τους απέναντι στην τρίτη ηλικία.
Τα επιμέρους ζητήματα θα εξεταστούν σε συνεργασία με το Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ), ενώ στόχος είναι οι μαθητές και οι μαθήτριες να επισκέπτονται τακτικά τους ηλικιωμένους, είτε για να συναντηθούν είτε για να τους φέρουν τα φάρμακά τους είτε για να προσφέρουν απλώς τη βοήθειά τους σε οτιδήποτε χρειαστούν.
Η ιδέα ανήκει στην οικονομολόγο- εκπαιδευτικό του 3ου Γενικού Λυκείου Αμπελοκήπων, Μαρία Μερεχούγια, η οποία μοιράστηκε τη σκέψη της με τους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου, που αντέδρασαν με ενθουσιασμό. Και κάτι τέτοιο δεν αποτέλεσε έκπληξη, καθώς εδώ και καιρό, στο πλαίσιο του προγράμματος «νοιάζομαι και δρω» που δημιούργησε, τα παιδιά του σχολείου επισκέπτονται το Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων στους Αμπελόκηπους της Θεσσαλονίκης, για να συζητήσουν μαζί τους, να ακούσουν ιστορίες, να πάρουν συμβουλές, να μοιραστούν μαζί τους τις δικές τους ανησυχίες.
Γιατί είναι σημαντικό τα παιδιά να μην γυρνούν την πλάτη στην τρίτη ηλικία;
«Η επαφή αυτή βοηθάει και τους ηλικιωμένους να νιώθουν ότι είναι χρήσιμοι και σημαντικοί στη ζωή των παιδιών και τα παιδιά να είναι ευαισθητοποιημένα γενικότερα απέναντι στην τρίτη ηλικία» εξηγεί στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η κ. Μερεχούγια. Αποδίδει, άλλωστε, τη χημεία μεταξύ των παιδιών και των ηλικιωμένων στο γεγονός ότι οι παππούδες και οι γιαγιάδες καλύπτουν εκ των πραγμάτων το κενό που δημιουργείται στο μεγάλωμα των παιδιών λόγω της εργασίας των γονέων.
«Οι γιαγιάδες μεγαλώνουν τα παιδιά, τα φροντίζουν, συμμετέχουν στη μελέτη, δίνουν χαρτζιλίκι ενώ πολλές φορές η σχέση ενός παιδιού με τη γιαγιά είναι καλύτερη από τη σχέση του με τη μητέρα, όπου αναγκαστικά υπάρχουν και συγκρούσεις» υπογραμμίζει η κ. Μερεχούγια.