Λίγες μπάλες παγωτό, χάμπουργκερ, τσάι, μπισκότα με κομμάτια σοκολάτας. Το τελευταίο γεύμα κάθε θανατοποινίτη διαφέρει και συμβολίζει την ψυχολογική σύγχυση, την οποία βιώνει λίγα λεπτά πριν φύγει από τη ζωή. O φωτογράφος Jonathon Kambouris θεωρεί ότι «Τα τελευταία λόγια κάποιου δεν είναι τόσο σημαντικά όσο το τελευταίο γεύμα του». Αυτό φαίνεται πως πίστευε και η καλλιτέχνης, Julie Green, η οποία έφυγε από τη ζωή στα 60 της από καρκίνο των ωοθηκών.

Την είδηση του θανάτου της Green, που ζωγράφιζε σε πιάτα τα τελευταία γεύματα των θανατοποινιτών, επιβεβαίωσε πριν λίγες ώρες η gallery της ζωγράφου Upfor παρόλο που το δυσάρεστο γεγονός συνέβη στις 12 Οκτωβρίου.

 

Η συλλογή που είχε δημιουργήσει η καλλιτέχνις και καθηγήτρια στο Oregon State University, ονομάζεται The Last Supper, και αποτελεί μια σειρά κεραμικών πιάτων σε φούρνο που φιλοξενούν ζωγραφισμένες εικόνες από τα τελευταία γεύματα θανατοποινιτών. Τα κεραμικά πιάτα είναι στην πραγματικότητα ένα είδος αφήγησης της ιστορίας κάθε κρατούμενου.

Τα περισσότερα πιάτα σχεδιάζονταν την ημέρα της εκτέλεσης των κρατουμένων, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο. Όταν οι κρατούμενοι δεν ζητούσαν να φάνε τίποτα, η καλλιτέχνης ζωγράφιζε τη λέξη «τίποτα» ή το κείμενο που κατέγραφαν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Brett (@bettybrettbo)

Ένα από τα έργα της δημιουργού δείχνει τα γεύματα δύο μαύρων εφήβων του Μισισιπή, οι οποίοι το 1947 έφαγαν τηγανητό κοτόπουλο και καρπούζι πριν εκτελεστούν στην ηλεκτρική καρέκλα για φόνο.

Το έργο, που δημιουργήθηκε για να παρουσιάσει την επίπονη ψυχολογική μετάβαση των κρατουμένων λίγο πριν φύγουν από τη ζωή αλλά και τις φυλετικές και ιστορικές επιπτώσεις της θανατικής ποινής στις ΗΠΑ, ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο, είχε διάρκεια 21 χρόνια μέχρι να υλοποιηθεί και αποτελείται από 1000 πιάτα.

 

Η ιδέα να ασχοληθεί με τα τελευταία γεύματα των θανατοποινιτών προέκυψε όταν διαπίστωσε πως τα ειδησεογραφικά μέσα αντιμετωπίζουν μόνο ως είδηση το ζήτημα. Ο θάνατος της Julie Green συνέπεσε σύμφωνα με το CNN, με την χρονική περίοδο όπου 800 πιάτα της συλλογής παρουσιάστηκαν σε σχετική έκθεση στο Bellevue Arts Museum στην Washington, όπου θα παραμείνουν μέχρι τον Ιανουάριο.

Η ίδια η καλλιτέχνις είχε δηλώσει το 2020 για την έκθεση: «Τα γεύματα εξανθρωπίζουν την ποινή του θανάτου».

Το αρχικό σχέδιο της Green ήταν να ζωγραφίζει 50 πιάτα τον χρόνο μέχρι οι Ηνωμένες Πολιτείες να καταργήσουν τη θανατική ποινή αλλά εξαιτίας της εξέλιξης της ασθένειάς της, αποφάσισε να ολοκληρώσει τη συλλογή με 1000 έργα.

 

Όπως είχε σημειώσει χαρακτηριστικά: «Τα μενού δίνουν πληροφορίες για την περιοχή, τη φυλή και το οικονομικό υπόβαθρο». Όπως είχε δηλώσει η Green στους New York Times το 2013: «Μου αρέσει το φαγητό. Ήταν πάντα ένας λόγος για να γιορτάζω. Γι΄αυτό ακριβώς αυτό το project είχε τόσο ενδιαφέρον για μένα, επειδή υπάρχει ισχυρή αντίθεση».

Να σημειωθεί πως ο φωτογράφος Jonathon Kambouris αποφάσισε το 2006 να ξεκινήσει έρευνα με θέμα το τελευταίο γεύμα γνωστών Αμερικανών μελλοθάνατων. Ο φωτογράφος μετά από έρευνα που κράτησε τρία χρόνια, συγκέντρωσε φωτογραφικό υλικό, το οποίο βρίσκεται δημοσιευμένο στο lastmealsproject.com.

Το συνολικό έργο της Julie Green ρίχνει φως στην ψυχολογία κάθε κρατούμενου που γνωρίζει πως σε λίγα λεπτά η ζωή του θα έχει τελειώσει, εστιάζοντας στην περίπλοκη απόφαση του να αντιμετωπίσει με ψυχραιμία και θάρρος τον θάνατο.

Πηγή:jenny.gr