Γράφει ο Μιχαήλ Ι. Αρκούδας
Οικονομολόγος-Καθηγητής- Συγγραφέας
Email: [email protected]

Η αβεβαιότητα για το μέλλον δεν πρέπει να μας κάνει απαισιόδοξους , λέει ο Antony Giddens – φημισμένος στοχαστής , Διευθυντής του London School of Economics.
Ζούμε φαινόμενα επαναστατικά σε όλους τους τομείς και χρειαζόμαστε νέους θεσμούς συμβατούς με τις εμπειρίες του βίου μας.
Σήμερα τα έθνη δεν αντιμετωπίζουν εχθρούς. Αντιμετωπίζουν ρίσκα και κινδύνους.
Όσο για τους θεσμούς…..ενώ φέρουν το ίδιο όνομα και εξωτερικά εμφανίζονται αμετάβλητοι, στο εσωτερικό τους έχουν υποστεί ριζικές αλλαγές.

Συνεχίζουμε να μιλάμε για έθνος, οικογένεια, εργασία, παράδοση, φύση, σαν να είναι ίδια όπως και στο παρελθόν. Δεν είναι. Το εξωτερικό τους κέλυφος παραμένει, αλλά η ουσία τους έχει αλλάξει. Πρόκειται για “θεσμούς – κέλυφος ” οι οποίοι έχουν καταστεί ανεπαρκείς στην εκπλήρωση των καθηκόντων που τους ζητείται να φέρουν εις πέρας.
Με τα παραπάνω δεδομένα ο κόσμος έχει ήδη εισέλθει σε ραγδαίες αλλαγές. Η ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ δεν γεννά αισθήματα ασφάλειας.

Τα έθνη σήμερα είναι πολύ μικρά να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα προβλήματα και πολύ μεγάλα για να αντιμετωπίσουν τα μικρά προβλήματα. Η αυξημένη σε όγκο διακίνηση του χρήματος στις παγκόσμιες χρηματαγορές, προϊόν και της τεχνολογικής εξέλιξης, είναι τρομακτική! Που πάει, λοιπόν, αυτός ο κόσμος, τι μπορεί να μας κάνει αισιόδοξους; Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή και να πούμε τι είναι και τι επιδιώκει η παγκοσμιοποίηση.

Σαφής οικουμενικός ορισμός της παγκοσμιοποίησης δεν υπάρχει. Όμως ένας συνοπτικός ορισμός θα αναφέρει ότι η παγκοσμιοποίηση είναι η διαδικασία μετατροπής της οικουμένης σε μία ενιαία οικονομική, πολιτική και πολιτιστική επικράτεια.

Σε συνέντευξη του, ο Πρύτανης του Κρατικού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Dr. Kenneth Abrams στη Θεσσαλονίκη, τόνισε: «στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, της γνώσης και της εκπαίδευσης επιθυμούμε νέες κοινωνίες – multi ethnic (πολυφυλετικές), multi cultural (πολυ- πολιτισμικές), multi-racial (πολυ-ρατσιστικές) και multi-national (πολυεθνικές) αρμονικά αναμεμειγμένες που θα ακολουθούν τον ίδιο κώδικα συμπεριφοράς «ηθικής και κατανόησης».

Σήμερα κυρίως παγκοσμιοποιείται το εμπόριο και η κυκλοφορία του κεφαλαίου, παραγωγικού και χρηματιστικού. Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι παρά ένας ευγενικός τρόπος για να ορισθεί η κυριαρχία των πολυεθνικών.
Ο νεοφιλελευθερισμός , που επικρατεί και θα επικρατήσει παντού ανά την υφήλιο, δεν θα μπορέσει να θρέψει και τα 7 δισεκατομμύρια των ανθρώπων που κατοικούν στον πλανήτη το 2022. Στην πραγματικότητα δεν θα μπορέσει να θρέψει ούτε τους προνομιούχους κατοίκους του βορείου ημισφαιρίου.

Σήμερα η κατάσταση μοιάζει περισσότερο με μια πυραμίδα, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται μια διεθνής Ελίτ. Στη μέση, μια κοινωνική τάξη όλο και περισσότερο ανασφαλής σχετικά με τη θέση της και στη βάση εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων (τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού) που δεν βρίσκουν θέση στο σύστημα και συνεπώς κρίνονται άχρηστοι.
Αυτή η Ελίτ δεν αποτελείται παρά από 450 ανθρώπους που ελέγχουν τις χρηματιστηριακές αγορές, τις πολυεθνικές αλλά και τους υπηρέτες τους, World Trade Organization (Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου), World Bank (Παγκόσμια Τράπεζα), International Monetary Fund (IMF) (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), Commission European (Ευρωπαϊκή Επιτροπή της Ε.Ε.).
Οι παραδοσιακά πλούσιοι του Βορρά (με ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα άνω των $12000) έχουν συνδέσει τις χώρες τους με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OECD), ενώ αλλιώς είναι γνωστές ως χώρες της Τριάδας (Triad).

To Νταβός της Ελβετίας περιγράφει θαυμάσια τη συναλλαγή που μοιράζονται τους ίδιους στόχους: τη συγκέντρωση του κέρδους. Το σύστημα λειτουργεί τέλεια για το 20% του πληθυσμού, αλλά για κανέναν άλλο, λέει το Global Billionaires club (η ένωση τους). Το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 82% των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ενώ το φτωχότερο 20% αρκείται μόλις στο 1,3%.

500 δισεκατομμυριούχοι ελέγχουν το 50% του παγκόσμιου πλούτου.
Οι 3 πιο πλούσιοι άνθρωποι του κόσμου, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό FORBES, κερδίζουν τόσα, όσα είναι τα ΑΕΠ 48 χωρών.

Στον αντίποδα των παραπάνω, ακόμη και αν εξετάσουμε τα ποσοστά των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο τις φτώχιας στις 6 απ’ τις 8 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, θα δούμε τα εξής ανησυχητικά νούμερα:

ΗΠΑ 13,7%
Καναδάς 17,8%
Μ.Βρετανία 20%
Ιταλία 17% Μ.Ο.= 16,5%
Γερμανία 13%
Γαλλία 17%

Την σοβούσα οικονομική αβεβαιότητα που έγινε κρίση, διαδέχθηκε η υγειονομική κρίση με την πανδημία covid-19 η οποία αποδείχθηκε καταλύτης που υπογράμμισε τις ελλείψεις στο τρέχον σύστημα διακυβέρνησης, στις επιχειρήσεις και στο εμπόριο.
Και ενώ οι τεχνοκράτες μας μιλούσαν για την 4η βιομηχανική επανάσταση (στην προ -covid-19 εποχή) τα πράγματα άλλαξαν άρδην.

Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ με την εργαλειοποίηση των οργάνων της δηλ. των πολυεθνικών εταιρειών ανά την υφήλιο, δημιουργεί ενεργειακή κρίση (φυσικό αέριο, πετρέλαιο, ηλεκτρική ενέργεια ) στις αρχές του 2022, προκαλεί την πολεμική σύγκρουση Ρωσίας -Ουκρανίας με αφορμή την ένταξη της δεύτερης στο ΝΑΤΟ και προφανώς, καταπάτηση προηγηθεισών συμφωνιών Ανατολής – Δύσης, για χάρη των πολεμικών και κατασκευαστικών βιομηχανιών και όχι μόνο και ολοκληρώνει το εγχείρημα με επισιτιστική κρίση (προ των πυλών) που θα κλείσει. τον οικονομικό κύκλο στα τέλη του 2022.

Φοβάμαι, λοιπόν ότι η κλεψύδρα του χρόνου αδειάζει, “ο τρελός” που θα πατήσει το κουμπί της εκτόξευσης μιας πυρηνικής βόμβας είναι ανάμεσα μας και φλερτάρει με την ιδέα της απασφάλισης. Και, τότε, κάπου εκεί έρχονται και συναντώνται ο γιαπωνέζος Φουκουγιάμα (ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ) και ο Αρχιεπίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας Βουλφσταν που μας λέει ότι “ο κόσμος βιάζεται και πλησιάζει στο τέλος του”. Κάτι που έχουν, ήδη, προφητεύσει σύγχρονοι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας.

Εύχομαι και ελπίζω ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί, θα αποτραπεί και ότι η Μεγάλη Επανεκκίνηση (The Great Reset) θα μπει στην Agenda ενός καλύτερου κόσμου με καθολική υγειονομική περίθαλψη, πρόληψη στην υπερθέρμανση του πλανήτη, δίκαιη κατανομή του πλούτου, κατάργηση των εμπορικών ανισοτήτων και σωστή τροφοδοσία των ανθρώπων μέσω των εφοδιαστικών αλυσίδων (logistics).