Υπάρχουν χρονιές που αφήνουν στην ψυχή σου ένα μόνιμο τατουάζ και έτσι δεν πρόκειται να τις ξεχάσεις ποτέ. Τα γεγονότα που σου σερβίρουν έχουν πολύ έντονη γεύση για να ξεφύγουν από τη μνήμη σου. One of a kind and original. Ποτέ το μυαλό σου δεν θα πήγαινε από μόνο του σ’ αυτά. Ωστόσο σου έμεινε η εμπειρία. Και κάθε καινούρια εμπειρία, σε γενικές γραμμές, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο πιστεύω.
Με την πολύτιμη εμπειρία σου, λοιπόν, ατενίζεις την καινούρια χρονιά. Ίσως πάρεις και κάποιες προσωπικές αποφάσεις. Αυτές μπορεί να είναι απλές, όπως π.χ. να παρακολουθώ λιγότερη τηλεόραση, να διαβάζω περισσότερο, να ξεκινήσω γυμναστήριο (ό,τι καλύτερο, λέω εγώ και εάν είστε γυναίκες της ηλικίας μου, γραφτείτε και στο oriental, amazing workout). Ίσως απλοποιήσεις και το lifestyle σου. Ακούγονται πολύ ωραία όλα τα παραπάνω.
Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι δεν είναι αρκετά. Οι δύσκολοι καιροί που διανύουμε απαιτούν σοβαρές αλλαγές και εναλλακτικές αλλαγές από εμάς. Και επιμένω στο από “εμάς” γιατί το “άσε να το κάνουν οι άλλοι”, δεν αρκεί πλέον. Ούτε το γεγονός ότι “φέρνουν την ευθύνη οι από έξω” μας βοηθάει σε ρεαλιστικό επίπεδο. Πάντα το έλεγα γιατί έτσι το αντιλαμβάνομαι σε βάθος, ό,τι γίνεται μέσα στο σπίτι μου, το επιτρέπω εγώ. Και εάν συμβεί και αντιμετωπίσω εξωτερικούς παράγοντες, οφείλω να αντιδράσω (εύχομαι θετικά) και να προσπαθήσω να βρω λύσεις στα θέματά μου.
Το να αποποιηθώ τις προσωπικές μου ευθύνες και να τις “ρίξω” πάνω σε άλλους αγγίζει τα όρια της ανευθυνότητας, ίσως και ανηθικότητας για εμένα. Ωστόσο το βλέπουμε να γίνεται πολύ συχνά και με εμάς και με τους άλλους.
Αν έχουμε το θάρρος και την ψυχραιμία να δούμε τη σημερινή πραγματικότητα όπως ακριβώς έχει και όχι όπως ήταν παλιά ή όπως θα την επιθυμούσαμε να είναι, τότε θα τολμήσουμε να κάνουμε τα κατάλληλα βήματα που απαιτούνται από εμάς τ ώ ρ α.
Άλλα ήταν τα βήματά μου με τον Ιγνάτιο στη Βοστόνη και άλλα είναι τα βήματά μου χωρίς αυτόν στην Κατερίνη τ ώ ρ α. It is what it is.
Τα βήματά μας μπορεί να συμπεριλαμβάνουν απλές κινήσεις όπως με τι τρόπο βγάζω τα σκουπίδια μου έξω σαν νοικοκυρά (αυτό που συμβαίνει με τα σκουπίδια είναι επιεικώς απαράδεκτο και δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε ότι η νοοτροπία μας ανήκει στα Βαλκάνια και όχι στην Ευρώπη), μέχρι και την εμπλοκή μας σε θέματα που αφορούν το γενικό κοινωνικό πλαίσιο (για ‘μένα η βιβλιοθήκη, για παράδειγμα).
Κατανοώ ότι όλοι δεν είναι για όλα. Όλοι, όμως, είναι προικισμένοι με κάτι που μπορεί να βοηθήσει τους υπόλοιπους από εμάς.
Χαίρομαι πολύ που υπάρχουν φιλόζωοι που φροντίζουν τα αδέσποτα και γενικά τα ζώα. Εγώ τα φοβάμαι πολύ και δεν θα μπορούσα να προσφέρω τίποτα σ’ αυτό το κομμάτι.
Το έχουμε εμπεδώσει ότι η ηγεσία εν γένει και παγκοσμίως δεν αρκεί να λύσει τα προβλήματά μας. Όχι απαραίτητα επειδή δεν θέλουν αλλά ίσως δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τόσο πολύπλοκες και προκλητικές καταστάσεις. Παραδείγματα: πανδημία, παγκόσμια οικολογική καταστροφή, λιμός, globalization (παγκοσμιοποίηση), παγκόσμια ανεργία, gender equality (ισότητα των φύλων), population movement (μετακίνηση πληθυσμού), wars and genocides (πόλεμοι και γενοκτονίες), προσφυγικό. Διαλέξτε και πάρτε. Αν νομίζετε ότι ένα από αυτά τα θέματα δεν αφορά τον καθένα από εμάς σήμερα στην Κατερίνη, ξανακοιτάξτε τα πολύ προσεκτικά.
Μήπως ήρθε η ώρα για εμάς τους πολίτες, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, να πάρουμε τις αποφάσεις μας στην καινούρια χρονιά; Μήπως κάποιες από αυτές τις αποφάσεις θα κάνουν τη ζωή όλων μας καλύτερη;
Ένα πρόσφατο και εξαιρετικό παράδειγμα στην πόλη μας είναι η ομάδα I can’t BREATHE που τρέχει για τους υπόλοιπους από εμάς ώστε να αναπνέουμε καθαρό αέρα. Εύγε σε όλους τους.
“In a gentle way, you can shake the world”, είπε ο Mahatma Gandhi. Ο ίδιος το γνώριζε αυτό προσωπικά, αφού κατάφερε να τραντάξει και στη συνέχεια να αποδυναμώσει τη βρετανική αυτοκρατορία με τον μινιμαλιστικό και ήρεμο τρόπο του. Βλέπετε υπάρχει τεράστια δύναμη σε ένα ειλικρινές χαμόγελο και ένα ταπεινό γεύμα όπως γάλα κατσίκας και χουρμάδες.
Happy New Year everybody! I wish you all the very best!