της Νένας Μεϊμάρη
«Αν δεν υπήρχαν οι γυναίκες, όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν σημασία», μας λέει ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Ναι, φυσικά, κύριε Ωνάση. Εμείς οι γυναίκες κρατάμε τις οικονομίες αυτού του κόσμου ζωντανές και υγιείς. Και δεν είναι το μόνο που κάνουμε.
Κινούμαστε στον προσωπικό μας χώρο, αγαπάμε, θρέφουμε, δημιουργούμε, φέρνουμε ελπίδα και φροντίδα και βοηθάμε τους αγαπημένους μας και την κοινωνία μας στην οποία ζούμε.
Από τις αρχές της δημιουργίας αυτού του κόσμου, γράφουμε ιστορία. Θα μας βρείτε παντού και η παρουσία μας είναι αισθητή σχεδόν σε καθετί που αγγίζετε.
Οι ρόλοι μας υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι αναρίθμητοι και τους προσαρμόζουμε για να αντικατοπτρίζουν τη σημερινή μας εποχή. Είμαστε σύζυγοι, σύντροφοι, μητέρες, θείες, αδερφές, γιαγιάδες, χήρες. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας εκπληρώνοντας ταυτόχρονα τις προσδοκίες των άλλων. Υπάρχει τίποτα που δεν μπορούμε να κάνουμε; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα που δεν μπορούμε να εντοπίσουμε, να το αντιμετωπίσουμε και να το λύσουμε;
Ηγηθήκαμε σε στρατούς και ολόκληρες αυτοκρατορίες με μεγάλη επιτυχία. Διαβάστε τη βιογραφία της Κλεοπάτρας, της Ισαβέλλας της Ισπανίας, της Ίντιρα Γκάντι και πολύ σύντομα θα πιάσετε το νόημα της πολιτικής και της ηγεσίας. Ψάξτε προσωπικότητες όπως την Γκόλντα Μέιρ και τη Μάργκαρετ Θάτσερ για να δείτε την ηγεσία και την πολιτική στη σύγχρονη εποχή.
Εμείς οι γυναίκες βοηθήσαμε να κερδίσουμε πολέμους και ο ρόλος μας ήταν σημαντικός στην επικράτηση της ειρήνης σ’ αυτόν τον κόσμο. Γίναμε μέχρι και κατάσκοποι που βοήθησαν την αντίσταση και υπονόμευσαν τους Ναζί γιατί πιστεύουμε ακράδαντα στην ελευθερία, την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία. Αφήσαμε για λίγο στην άκρη τη θηλυκότητά μας και πολεμήσαμε σε εμφύλιους ανά τον κόσμο διεκδικώντας ισότητα στον ατέρμονο, μοχθηρό πόλεμο μεταξύ των δύο φύλων.
Παρατηρήσατε ποτέ την παρουσία μας στην αεροπορία, στην επιστήμη, στους τομείς της τεχνολογίας, στη μηχανική και στα μαθηματικά; Νιώσατε το πάθος μας για το σύστημα της δικαιοσύνης, για την παρουσίαση και καταγραφή ειδήσεων με ακεραιότητα και αλήθεια; Είδατε πώς προσπαθούμε να βρούμε τη θέση μας στον χώρο του αθλητισμού; Διαβάσατε για τα επιτεύγματα των γυναικών στην αστρονομία, στον κόσμο της μουσικής, στην ανώτατη εκπαίδευση και στην έρευνα;
Εδώ και αιώνες δεν σταματήσαμε ποτέ να υπερασπιζόμαστε τους φτωχούς και όσους βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, δεν σταματήσαμε ποτέ να μαχόμαστε τη σεξουαλική εκμετάλλευση και δουλεία, δεν σταματήσαμε να ηγούμαστε σε κινήματα, να πρωτοστατούμε στη δημιουργία ιδρυμάτων και να ενδυναμώνουμε γυναίκες ώστε να βλέπουν τον εαυτό τους όπως είναι στην πραγματικότητα. Οι πράξεις και οι κινήσεις μας ανά τον κόσμο έσωσαν δάση, φρόντισαν το περιβάλλον, έδωσαν τέλος στις προκαταλήψεις, έστειλαν περισσότερα κορίτσια στο σχολείο, δημιούργησαν βιβλιοθήκες, βελτίωσαν την παιδική θνησιμότητα, έδωσαν μάχη για τον ρατσισμό και μας δίδαξαν πώς να παραμείνουμε άνθρωποι ενώ παλεύουμε μέσα σε τρομερές, πολλές φορές, συνθήκες.
Διαβάσατε τα υπέροχα βιβλία που γράψαμε, τα έξυπνα άρθρα μας σε στήλες εφημερίδων και περιοδικών, τις δυνατές ομιλίες που δώσαμε μετά που μαγειρέψαμε για την οικογένειά μας και ετοιμάσαμε τα παιδιά μας για το σχολείο;
Και όλα αυτά τα κάναμε έχοντας ταυτόχρονα είτε τον ρόλο της βασίλισσας, της πριγκίπισσας, της businesswoman, της πρώτης κυρίας χωρών είτε της απλής, καθημερινής γυναίκας.
Όλες, όμως, έχουμε κάτι κοινό και αυτό είναι η επιθυμία μας να αγκαλιάσουμε τη ζωή και να τη ζήσουμε με αφοσίωση και πάθος για να μπορέσουμε να φέρουμε την αλλαγή και τη συμφιλίωση στους χαοτικούς καιρούς που ζούμε. Η μητρική μας πλευρά παραείναι ισχυρή για να παραβλέψει και να αγνοήσει τις μαύρες σκιές αυτού του κόσμου.
Επομένως, έπειτα από όλα αυτά τα επιτεύγματα, γιατί δεν γιορτάζω τον ρόλο μου ως γυναίκα στην κοινωνία; Γιατί με κρατάω πίσω; Πρόκειται για ρητορική ερώτηση, αλλά παρ’ όλα αυτά, εγώ θα απαντήσω.
Θα απαντήσω γιατί ακόμη βλέπω τη μάχη για φυλετική, σεξουαλική και οικονομική ισότητα να μαίνεται ενώ βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα. Και παρόλο που γνωρίζω ότι ο κόσμος που ζούμε δεν είναι και δεν θα γίνει τέλειος, θυμώνω όταν βλέπω γυναίκες να μένουν πίσω εξαιτίας του φύλου τους.
Γιατί πρέπει οι ΜΚΟ να ασκούν πιέσεις για την προώθηση της εκπαίδευσης των κοριτσιών ανά τον κόσμο; Αυτό δεν θα έπρεπε να είναι αυτονόητο; Γιατί υπάρχουν μέχρι και σήμερα ανισότητες στον μισθό και οι προαγωγές δεν είναι ίδιες σε άντρες και γυναίκες; Γιατί βλέπουμε μέχρι και σήμερα βία στις γυναίκες, διακρίσεις, γυναίκες να πέφτουν θύματα σεξουαλικών επιθέσεων και ψυχολογικής καταπίεσης; Γιατί υπάρχουν μέχρι και σήμερα μέρη στον κόσμο όπου δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να ψηφίζουν, να έχουν δική τους ιδιοκτησία και να ξεκινήσουν επιχειρήσεις;
Η Nancy Pelosi, πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ και μια ισχυρή γυναίκα με επιρροή, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο Know Your Power: A message to America’s Daughters (Γνώρισε τη δύναμή σου: ένα μήνυμα για τις κόρες της Αμερικής). Ενδιαφέρουσα πρόταση, αγαπητή Nancy, αλλά να σου θυμίσω ότι δεν υπάρχει τίποτα καινούριο κάτω από τον ήλιο. Γνωρίζουμε πολύ καλά τη δύναμή μας αλλά δεν εξαρτάται πάντοτε από εμάς. Η κοινωνία ως σύνολο θα πρέπει να την αναγνωρίσει, να την αποδεχτεί και να την αντιπροσωπεύσει. Και μέχρι να γίνει αυτό, κάποιες από εμάς δεν θα γιορτάσουμε. Τουλάχιστον όχι μέχρι να έχουμε την ολοκληρωτική νίκη στα χέρια μας.
Μετάφραση από την αγγλική γλώσσα: Κωνσταντινίδου Χαρούλα