Την Άννα Κουρμουζή την γνωρίζω καιρό τώρα, από όσο βρισκόταν στην Κατερίνη και από τα ταξίδια μου στην Κύπρο.
Ο εκπληκτικός της τύπος δεν σταμάτησε ποτέ να με εντυπωσιάζει. Το μόνιμο χαμόγελό της παραμένει για μένα έμπνευση. Το ήθος της συνεχίζει να με προκαλεί, θετικά φυσικά!
Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη, όταν σε ένα πρόσφατο μήνυμα που μου έστειλε, έγραφε μεταξύ άλλων: «Σου στέλνω μια σφιχτή αγκαλιά, να κολλήσουν όλα τα σπασμένα μέσα σου!!».
Θα την αφήσω να μας διηγηθεί την ιστορία της μέσα από τις ερωτήσεις μου.
Προσωπικά, την ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά για την άμεση ανταπόκρισή της στο κάλεσμά μου. Της εύχομαι δύναμη και υγεία, για να συνεχίσει να γράφει την όμορφη ιστορία της.
-Άννα, γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Κατερίνη, όπου και τέλειωσες το σχολείο. Συνηθίζω να ρωτάω πάντα: πώς αυτή η εμπειρία σου σε οδήγησε στις επόμενες επιλογές σου και γενικά στα επόμενα στάδια της ζωής σου; Για παράδειγμα εμένα, αυτή η εμπειρία με οδήγησε στο εξωτερικό….Στη συνέχεια, έκανες πανεπιστημιακές σπουδές, με υποτροφία στην Αθήνα. Πες μας και για αυτήν την εμπειρία.
-Μεγάλωσα στην Κατερίνη και από την αρχή των σχολικών μου χρόνων , είχα αντιληφθεί την κλίση μου προς τα καλλιτεχνικά γενικώς. Μουσική, ζωγραφική, φωτογραφία κα. Η οικογένειά μου και ειδικά η μητέρα μου, που είχε διακρίνει τις κλίσεις που είχα, με ενθάρρυνε πάντα να συμμετέχω και να παρακολουθώ καλλιτεχνικά δρώμενα στην Κατερίνη και οπουδήποτε αλλού είχα την ευκαιρία… Συμμετοχή σε χορωδίες και μουσικά σύνολα, καθώς και ενασχόληση με τη ζωγραφική και τις κατασκευές παντός είδους είναι τα πράγματα, με τα οποία θυμάμαι να ασχολούμαι σε όλα τα μαθητικά μου χρόνια. Οπότε, στο λύκειο, επειδή ήμουν άριστη μαθήτρια και αγαπούσα το σχέδιο και τις κατασκευές, αποφάσισα να σπουδάσω Πολιτικός μηχανικός. Έτσι, σπούδασα με υποτροφία στην Αθήνα.
-Και πώς βρέθηκες στην Κύπρο; Με τι ασχολήθηκες εκεί;
-Στην Κύπρο ήρθα περίπου ένα χρόνο μετά το γάμο μου, λόγω του διορισμού του συζύγου μου. Ήταν μια αυθόρμητη απόφαση για μένα, καθώς ήρθα όταν ήμουν 22 ετών. Όλα ήταν καινούργια για μένα, αλλά αυτό δεν με φόβισε, καθώς μου αρέσουν οι προκλήσεις και οι καινούργιες «αρχές» στη ζωή. Τώρα, κοιτώντας πίσω, μπορώ να διακρίνω ότι μόνο έτσι αναπτυσσόμαστε, ωριμάζουμε και μπορούμε να είμαστε πλήρεις στα εύκολα και στα δύσκολα.
Όταν ήρθα στην Κύπρο ξεκίνησα άμεσα να δουλεύω στον ευρύτερο κατασκευαστικό τομέα, από το σχεδιασμό και τις εισαγωγές επίπλων, κατασκευαστικών υλικών και διακόσμησης εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, μέχρι και την εισαγωγή μου στον κατασκευαστικό τομέα στο καθεαυτό αντικείμενο των σπουδών μου, ως πολιτικός μηχανικός. Αισθάνομαι πραγματικά ευγνώμων, που παράλληλα με όλα αυτά που ακούγονται αρκετά τεχνοκρατικά, μπορούσα να ασχοληθώ και με τα καλλιτεχνικά μου ενδιαφέροντα, όπως τη ζωγραφική , τις χειροποίητες κατασκευές παντός είδους, το τραγούδι κτλ.
-Τι σου αρέσει περισσότερο στη Λευκωσία; Τι δεν σου αρέσει; Συμφωνείς με το « Όπου γης και πατρίς»;
-Θα αρχίσω από το τέλος της ερώτησης…ναι συμφωνώ με το «Όπου γης και πατρίς», γιατί προσωπικά είμαι άνθρωπος των σχέσεων. Οι άνθρωποι γύρω μας και οι σχέσεις αλληλεπίδρασης που δημιουργούνται είναι αυτές που μας κάνουν να νοιώθουμε μια γη , πατρίδα! Σχέσεις αγάπης, φροντίδας, υπηρεσίας και κοινής ελπίδας μέσα στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα σε δένουν με έναν τόπο. Το θέμα είναι να βρούμε τη θέση μας σε αυτή την αλυσίδα σχέσεων. Θα μπορούσα να δω τον εαυτό μου να ζει οπουδήποτε, αν μπορούσα να βρω τον τρόπο να είμαι χρήσιμη στον κύκλο ανθρώπων που θα περάσουν από τη ζωή μου και παραγωγική, με όποια δεδομένα βρω μπροστά μου. Οπότε, στο πρώτο μέρος της ερώτησής σου, θα σου απαντήσω, ότι στη Λευκωσία αυτό που μου αρέσει είναι οι άνθρωποι που είχα την ευκαιρία να γνωρίσω. Οι εύκολοι και αγαπητικοί, αλλά και οι δύσκολοι… Από όλους μαθαίνεις ! Τι δεν μου αρέσει; H ζέστη το καλοκαίρι φυσικά!!
-Ένα σου ταξίδι ως εθελόντρια στην Τανζανία άλλαξε την επαγγελματική σου πορεία. Μοιράσου μαζί μας αυτήν την αλλαγή. Με τι αντικείμενο ασχολείσαι σήμερα;
-Ναι, είναι αλήθεια ότι μετά το πρώτο ταξίδι μου, ως εθελόντρια στην Ιεραποστολή φροντίδας ορφανών Τανζανίας (ΤΟΜ Tanzania Orphans Mission), άλλαξαν πολλά πράγματα στη ζωή μου, για το τι είναι σημαντικό και το τι όχι. Άλλαξαν οι επιλογές και η επαγγελματική μου πορεία. Με αφορμή την οικονομική κρίση στην Κύπρο το 2012, ιδιαίτερα στον κατασκευαστικό τομέα, όπου εργαζόμουν, είχα την ευκαιρία να αναθεωρήσω προτεραιότητες και το τι πραγματικά θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Έτσι, η αγάπη μου για τον εθελοντισμό και την υπηρεσία προς τον συνάνθρωπο, που καλλιεργήθηκε μέσα μου από μικρό παιδί, λόγω των περιστάσεων και αναγκών που έβλεπα γύρω μου, αναθερμάνθηκε. Άφησα πίσω ότι είχα ασχοληθεί μέχρι τότε και στράφηκα σε πιο ανθρωπιστικά επαγγέλματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι απέρριψα ότι έκανα στο παρελθόν… απλώς, πλέον, αισθανόμουν
πως ότι είχα να πάρω και να δώσω σε αυτόν τον τομέα, είχε ολοκληρώσει τον κύκλο του και μου είχε δώσει όλα τα εφόδια για να μπορώ να προχωρήσω σε κάτι νέο, όσο διαφορετικό και αν φαινόταν.
Σήμερα ένα μέρος της επαγγελματικής μου ενασχόλησης, εκτός από τα καλλιτεχνικά με την κατασκευή κοσμημάτων, είναι η συμμετοχή μου ως συντονίστρια στο Θεραπευτικό Πρόγραμμα Απεξάρτησης RETO Κύπρου. Σε έναν Οργανισμό, που ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου , και όμως, με κάποιον παράλογο τρόπο, αισθάνομαι ότι καθετί που έκανα στο παρελθόν, ήταν σαν να με προετοίμαζε για να μπορώ να βοηθήσω στις ανάγκες αυτής της δουλειάς. Κάθε γνώση, κάθε εμπειρία , κάθε δεξιότητα…
Αισθάνομαι ευγνώμων και ευχαριστώ τον Θεό που μου έχει δώσει την ευκαιρία, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, να ασχοληθώ παράλληλα με όλα όσα πραγματικά με ενδιαφέρουν και με γεμίζουν.
-Άλλαξες τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τη ζωή μετά την Τανζανία;
-Ναι , σίγουρα! Οι εικόνες και τα πράγματα που έζησα εκεί, και κυρίως αυτά που ένοιωσα κατά την παραμονή μου εκεί, στα ταξίδια αυτά, με έλεγξαν με τρόπο που ένοιωσα να σπάει κάτι μέσα μου που ποτέ ξανά δεν θα μπορούσε να κολλήσει.
«It is not about me anymore», είναι η φράση που με ακολούθησε φεύγοντας από εκεί. Είναι φράση που ήξερα, αλλά τότε την ένοιωσα και την κατάλαβα…Έχω να μάθω να αγαπώ, να μάθω να υπομένω, να μάθω να προσφέρω, να μάθω να υπηρετώ με ανιδιοτέλεια, να μάθω να συγχωρώ , να μάθω…. να μάθω!
Όλα από την αρχή! Όλα νέα !
Θα μου πεις, εύκολο στα λόγια… στην πράξη τι γίνεται; είναι εφικτό;
Εδώ θα σου απαντήσω: « Όλα τα μπορώ , διαμέσου του Χριστού που με ενδυναμώνει» (Φιλιππησίους 4:13).
Σίγουρα δεν είμαι εγώ η καλή, η δοτική, η έξυπνη κτλ, αλλά με τη χάρη του Θεού δεν είμαι αυτή που ήμουν και μπορώ να γίνω καλύτερη μέρα με τη μέρα, πρωτίστως απέναντί Του και κατά συνέπεια και απέναντι στους άλλους γύρω μου.
Το καταφέρνω καθημερινά εύκολα; Όχι φυσικά, αλλά αυτός είναι και ο αγώνας μου για μια ζωή με ουσία και αξία!
-Άννα, εγώ και εσύ μιλήσαμε στο παρελθόν για ένα βιβλίο με τίτλο: «Do what you love and the money will follow» (Κάνε αυτό που σε ευχαριστεί και τα χρήματα θα ακολουθήσουν). Τι έχεις να μας πεις γι’ αυτό;
-Η αλήθεια είναι, ότι αυτή η φράση, ως δήλωση, μου έχει μείνει στο μυαλό, από τότε που μου την είπες…ίσως γιατί κατά βάθος πιστεύω και μέσα στα χρόνια βλέπω, ότι ισχύει. Όταν ασχολείσαι και επενδύεις σε κάτι που αγαπάς, γίνεσαι καλύτερος ως άνθρωπος, ως καλλιτέχνης ή ό,τι άλλο θα μπορούσε να χαρακτηρίσει ο καθένας τον εαυτό του. Γιατί, αυτό σε γεμίζει και σε ολοκληρώνει.. είναι που βρίσκεις τη θέση σου και την αξιοποίηση των ικανοτήτων και ταλέντων που σου έχουν δοθεί από τον Θεό και όλο αυτό έχει να προσφέρει κάτι όμορφο και μοναδικό στο περιβάλλον, που καθόλου τυχαία, έχεις τοποθετηθεί. Ανταπόκριση (οικονομική) μπορεί να έρθει πολύ θετική ή και λιγότερο στην αρχή… Αλλά έτσι και αλλιώς στην πορεία αντιλαμβάνεσαι, ότι αυτά που κερδίζεις κάνοντας αυτό που αγαπάς, είναι πολύ περισσότερα και ουσιώδη από τα χρήματα! Για μένα, αυτή η φράση ήταν μια ώθηση τον καιρό που μπήκα στη διαδικασία να αφήσω πίσω ότι μου ήταν γνώριμο και ασφαλές και να μπω σε έναν νέο κόσμο καλλιτεχνικής δημιουργίας επαγγελματικά, με άγνωστο και αβέβαιο μέλλον. Νένα μου, σε ευχαριστώ τόσο πολύ που μου χάρισες και με αυτή τη φράση ακόμη μια ενθάρρυνση, να επενδύσω στην καλλιτεχνική μου φύση.
-Ποια είναι μερικά από τα ενδιαφέροντά σου;
-Τα ενδιαφέροντά μου συσχετίζονται με τις δουλειές που ασχολούμαι και αισθάνομαι βαθιά ευγνωμοσύνη για αυτό . Μουσική (συμμετοχή σε μουσικά σύνολα), τέχνη, ζωγραφική, χειροποίητες κατασκευές (συμμετοχή σε εκθέσεις και οργάνωση εικαστικών εργαστηρίων για ΜΚΟ, παιδικές κατασκηνώσεις κτλ).
Εθελοντισμός σε διάφορους οργανισμούς και μόνιμη εθελοντική συνεργασία και αντιπροσώπευση της ΤΟΜ (Tanzania Orphans Mission) στην Κύπρο, που είναι ένα έργο που αγαπώ πολύ.
-Τι θα συμβούλευες νεαρά κορίτσια με παράλληλα ενδιαφέροντα, σήμερα; Κατά τη γνώμη σου, πού είναι καλό να δοθεί η έμφαση και ποιά είναι η ουσία;
-Αυτό που θα μπορούσα να πω σε νεαρά κορίτσια σήμερα, είναι να βρουν τι πραγματικά τους αρέσει και όχι τι τους επιβάλλει ή προωθεί η κουλτούρα και η μόδα γύρω τους. Να βάζουν στόχους και να παλεύουν να τους κατακτήσουν με συνέπεια και επιμονή. Στόχους, που να υπηρετούν με κάποιο τρόπο το κοινό καλό γύρω τους, γιατί αν οι γύρω μας είναι καλά θα μπορούμε και εμείς να σταθούμε και τότε μόνο έχει και αξία!
Ποιά είναι η ουσία; «Aν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, πώς να γενούνε τα σκοτάδια φως;».
-Άννα, αν θέλει κάποιος να παρακολουθήσει τη δουλειά σου, πώς μπορεί να το κάνει; δώσε μας πληροφορίες για όλα αυτά.
-Τη δουλειά μου με τα χειροποίητα κοσμήματα, μπορείτε να τη βρείτε
στη σελίδα μου στο Facebook στο: Anna Hadjifree – Arts & Crafts –
στον ακόλουθο σύνδεσμο :
(3) Anna Hadjifree -Arts & Crafts- | Facebook
και στο Instagram στο anna_hadjifree
-Σε αυτό το σημείο Νένα, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω θερμά για αυτή τη συνέντευξη και την ευκαιρία να παρουσιάσω τη δουλειά μου, με την ιδιότητα της Αργυροχρυσοχόου.
Σου εύχομαι, σε σένα και στους αναγνώστες σου, καλή συνέχεια, υγεία , αγάπη και προσωπική ευτυχία!
Eπικοινωνία με την Νένα Μεϊμάρη στο email: [email protected]
Η Νένα Μεϊμάρη ήταν επί χρόνια εκπαιδευτικός με πλούσιο ακαδημαϊκό υπόβαθρο σε δημόσιο σχολείο της Βοστώνης. Συνταξιούχος, πλέον, ασχολείται με την αρθρογραφία και τον εθελοντισμό. Πρόσφατα δημιούργησε το πρώτο blog για χήρες και στήριξη αυτών με τίτλο Είμαι Χήρα – Έχω Φωνή και ολοκλήρωσε το πρώτο της βιβλίο Σου γράφω γιατί υπάρχεις.