Τελικά, τα ωραιότερα βιβλία που βρέθηκαν στα χέρια μου, είναι δώρα από φίλους και τους είμαι ευγνώμων γι’ αυτό.

Ένα τέτοιο βιβλίο, είναι και το: “Εμπρός της γης οι αγανακτισμένοι” του Στεφάν Εσέλ.

Για τον Στεφάν Εσέλ, έχω ακούσει επανειλημμένως, αλλά ποτέ δε διάβασα τα σπουδαία γραπτά του, ούτε και τον έχω ακούσει να μιλάει.

Γεννήθηκε στο Βερολίνο, αλλά έλαβε γαλλική υπηκοότητα, γιατί ανέκαθεν ένιωθε αληθινός Γάλλος, όπως λέει και ο ίδιος.

Πήρε μέρος στη γαλλική αντίσταση, στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Τον συνέλαβαν οι Γερμανοί, όμως κατάφερε να επιβιώσει από το Μπούχενβαλντ (στρατόπεδο συγκέντρωσης).

Έφερε τον αριθμό 10003……

Αυτή του η εμπειρία, τον έσπρωξε στη ‘’μάχη’’ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, στη διεκδίκηση των οποίων αφιέρωσε με πάθος την υπόλοιπη ζωή του.

Ο Στεφάν Εσέλ ήταν αριστερός διανοούμενος, από αυτούς που θα ήθελες να έχεις προσωπικό σου φίλο, γιατί πολύ απλά, θα γινόσουν καλύτερος άνθρωπος. Θα μάθαινες πολλά για τη ζωή, μιας και οι Γάλλοι διανοούμενοι παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Η διάλεξή του στη Ζυρίχη, παραμένει συγκλονιστική μέχρι και σήμερα. Εκεί ήταν, που αναφέρθηκε στις “θεμελιώδεις αξίες της Αντίστασης”, στις “αξίες της δημοκρατίας” και των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων”.

Ήταν υπέρμαχος της συγκρότησης του Εβραϊκού κράτους, αλλά και υποστηρικτής της Παλαιστίνης, μέσω του Δικαστηρίου Ράσελ.

Δικαιοσύνη πάνω απ’ όλα!

Μίλησε για την “ανισότητα μεταξύ πλουσίων και φτωχών” και για την “υπερεκμετάλλευση του πλανήτη”. Δεν παρέλειψε και τον κίνδυνο της “τρομοκρατίας”.

Ο Στεφάν Εσέλ έβλεπε με καθαρή ματιά τους κινδύνους που είχε να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, αλλά με νηφάλια στάση και απροκάλυπτο θάρρος, έβλεπε επίσης και τις λύσεις.

“Η παρούσα κατάσταση μας δείχνει, ότι έχουμε δικαίωμα στην αγανάκτηση και τη διεκδίκηση. Πρέπει να αγανακτούμε. Δεν είναι καλό πράγμα να είμαστε ικανοποιημένοι, γιατί η ικανοποίηση φέρνει αδράνεια και παρακμή”, ήταν τα λεγόμενά του.

Αυτό το τελευταίο, με άγγιξε ιδιαίτερα, γιατί αυτό πιστεύω και για την Ελλάδα του σήμερα, στην οποία ζω τα τελευταία χρόνια. Ακούω με ενδιαφέρον για το μεγαλείο της και φυσικά, συμφωνώ (ποιός δε θα συμφωνούσε εξάλλου;). Αλλά, που είναι τα βήματα της εξέλιξής της;

Ανήκει η χώρα στον 21ο αιώνα; και πώς αυτό φαίνεται στη ζωή των πολιτών; Μια καλή ερώτηση για όλους μας.

Αυτό, θα γίνει με αγώνα, με θάρρος και αυτοπεποίθηση, κατά τον Στεφάν.

Δυστυχώς γι’ αυτόν, στην πλειονότητά του, ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να κινητοποιηθεί. Ωστόσο, μπορεί μια κίνηση από λίγους, να μεγαλώσει και να φέρει την ποθητή αλλαγή.

Αναφέρεται σε κινητοποιήσεις, όπως αυτή του Occupy Paradeplatz (Ελβετία), του Occupy Wall Street (Αμερική), των κίτρινων γιλέκων (Γαλλία), της Αραβικής Άνοιξης (Μέση Ανατολή).

Η υπεράσπιση της δημοκρατίας, με όσο το δυνατόν πιο ειρηνικό τρόπο, είναι αυτή που πρέπει να προέχει. Οι υπάρχοντες οργανισμοί, (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, Ύπατη Αρμοστεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα), είναι ικανά ‘’εργαλεία’’, που θα έπρεπε να προσφέρουν λύσεις στους λαούς.

Όσο δε, για τη λέξη “αντίσταση”, αυτή, έχει να κάνει με την έννοια της ‘’δημιουργίας’’ και όχι με την αρνητική της σημασία. Γι’ αυτόν, η δημιουργία βρίσκει μπροστά της αντιστάσεις. Και η αντίσταση παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τη δημιουργία!

Absolutely amazing!!!

Λέξεις κλειδιά στο βιβλίο είναι οι ακόλουθες: συμπόνια, ειρήνη, δικαιοσύνη, αγώνας, αγανάκτηση, αξιοπρέπεια, όχι στο διαχωρισμό, απαλλαγή από το φόβο, σύνεση, μεταμόρφωση, ποίηση=ποιώ=δημιουργώ!

Για μένα προσωπικά, τα σπουδαιότερα μηνύματα από τη γνωριμία μου με τα γραπτά του, είναι η ανθρωπιά του, δηλαδή, η έμπρακτη αγάπη του για τον συνάνθρωπο και το να μπορεί να ξεχωρίζει το ωραίο μέσα από το αρνητικό.

Υπάρχει κάτι το αξιόλογο μέσα στον καπιταλισμό, αν και έχει ξεφύγει τελευταία και έχει πολλαπλασιάσει τα προβλήματα των ανθρώπων. Η εξέγερση μπορεί να φέρει υπέροχα αποτελέσματα. Ο κομμουνισμός προσπάθησε να φέρει δικαιοσύνη και ας μην τα κατάφερε όπως έπρεπε. Η ενότητα είναι δύναμη και φέρνει την πολυπόθητη ανατροπή. Η αισιοδοξία δεν είναι κάτι το αφηρημένο, αλλά οδηγεί σε βήματα αλλαγής. Με τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Ως απλή, φορολογούμενη πολίτης και ενεργό μέλος της κοινωνίας, όπου ζω, με έντονο ενδιαφέρον για τα τρέχοντα παγκόσμια γεγονότα, δεν μπορώ, παρά να ενδυναμωθώ από τη στάση του Στεφάν Εσέλ. Να συλλάβω το βάθος και την ένταση, τη δύναμη και τις ικανότητες που κουβαλάει μέσα του ο απλός πολίτης.

Χαρίσματα, που προσφέρουν γοητεία και χρώμα στη δύσκολη ζωή που καλούμαστε να ‘’περπατήσουμε’’.

 

ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ!

ΣΤΕΦΑΝ ΕΣΕΛ

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

Original Title A nous de jouer!

Μετάφραση από τα γαλλικά Ρίτα Κολαιτη

 

 

*Η Νένα Μεϊμάρη ήταν επί χρόνια εκπαιδευτικός με πλούσιο ακαδημαϊκό υπόβαθρο σε δημόσιο σχολείο της Βοστόνης. Συνταξιούχος, πλέον, ασχολείται με την αρθρογραφία και τον εθελοντισμό. Πρόσφατα δημιούργησε το πρώτο blog για χήρες και στήριξη αυτών με τίτλο Είμαι Χήρα – Έχω Φωνή που ενημερώνεται τακτικά με χρήσιμα και ενδιαφέροντα άρθρα, μουσικά κομμάτια και τη δική σας φωνή, και ολοκλήρωσε το πρώτο της βιβλίο: “Σου γράφω γιατί υπάρχεις”.