Στον Σουηδό γενετιστή Σβάντε Πάαμπο, ο οποίος κατάφερε να διαβάσει το DNA του ανθρώπου του Νεάντερταλ και άλλων συγγενών του Homo sapiens, θα απονεμηθεί το φετινό βραβείο Νόμπελ Ιατρικής-Φυσιολογίας.
Όπως ανακοίνωσε το μεσημέρι της Δευτέρας η επιτροπή των Νόμπελ στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα της Σουηδίας, το βραβείο τιμά τον Πάαμπο «για τις ανακαλύψεις του σχετικά με τα γονιδιώματα εξαφανισμένων ανθρωπίνων και την ανθρώπινη εξέλιξη».
Οι φετινές ανακοινώσεις συνεχίζονται την Τρίτη με το Νόμπελ Φυσικής και την Τετάρτη με το Νόμπελ Χημείας.
Ο νικητής του βραβείου Λογοτεχνίας θα ανακοινωθεί την Πέμπτη, Ειρήνης την Παρασκευή και Οικονομικών Επιστημών την Δευτέρα.
Εκτός από το έργο του με τον άνθρωπο του Νεάντερταλ, ο Πάαμπο είναι επίσης γνωστός για την εντυπωσιακή ανακάλυψη ενός άγνωστου μέχρι πρόσφατα συγγενικού είδους, του ανθρώπου της Ντενίσοβα στην Ευρασία.
Ακόμα, διαπίστωσε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος φέρει γονίδια τόσο των Νεάντερταλ όσο και των Ντενίσοβαν, κάτι που σημαίνει ότι υπήρξε επιμειξία ανάμεσα στα τρία είδη όταν ο σύγχρονος άνθρωπος άρχισε να μεταναστεύει από την Αφρική στην Ευρασία πριν από περίπου 70.000 χρόνια.
Βίος και πολιτεία του Homo sapiens
Ο Homo sapiens εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από περίπου 300.000 χρόνια, ενώ ο πλησιέστερος γνωστός συγγενής μας, Homo neanderthalensis, εξελίχθηκε εκτός Αφρικής και εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και τη Δυτική Ασία πριν από περίπου 300.000 χρόνια, μέχρι που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς πριν από περίπου 30.000 χρόνια.
Νωρίτερα, πριν από 70.000 χρόνια, ομάδες σύγχρονων ανθρώπων μετανάστευσαν από την Αφρική στη Μέση Ανατολή και από εκεί σε όλο τον πλανήτη.
Οι σύγχρονοι άνθρωποι και οι Νεάντερταλ συνυπήρξαν στην Ευρώπη για δεκάδες χιλιάδες χρόνια, κανείς όμως δεν φανταζόταν ότι τα δύο είδη είχαν σεξουαλικές σχέσεις που επέτρεψααν την ανταλλαγή γονιδίων, όπως ανακάλυψε η ομάδα του σουηδού γενετιστή.
Ο Σβάντε Πάαμπο, 67 ετών, διευθυντής του τμήματος Γενετική στο Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας «Μαξ Μπλανκ» στη Λειψία της Γερμανίας, κατάφερε να επιλύσει την τεράστια τεχνική πρόκληση της αλληλούχησης αρχαίου γενετικού υλικού.
Στην πορεία των χιλιετιών, το μόριο του DNA διασπάται σε αναρρίθμητα θραύσματα, και οι απειροελάχιστες ποσότητες που απομένουν είναι αναπόφευκτα επιμολυσμένες με γενετικό υλικό μικροβίων, ή ακόμα και των ίδιων των ερευνητών που συνέλεξαν τα δείγματα.
Η αρχή της επανάστασης ήρθε τη δεκαετία του 1990, όταν ο Πάαμπο, νεοδιορισμένος τότε καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μονάχου, κατάφερε να αλληλουχήσει ένα τμήμα μιτοχονδριακού DNA από οστό Νεάντερταλ ηλικίας 40.000 ετών.
Πηγή:in.gr