Η κανονικότητα επανέρχεται και στους φανταστικούς κόσμους της Ντίσνεϊ

Η δίχρονη Ρόρι στρέφεται στο πλάσμα με το κόκκινο παντελόνι, τα λευκά γάντια, τα μεγάλα αυτιά και το ποντικίσιο μουσούδι που την πλησιάζει, κι αρχίζει να τρέχει κατά πάνω του φωνάζοντας εκστασιασμένη. Πέφτει στην αγκαλιά του Μίκι, ενώ μαμά, μπαμπάς και θείος σπεύδουν να βγάλουν τα κινητά για να απαθανατίσουν την αγκαλιά.

Από χθες και μετά από σχεδόν δύο χρόνια, οι αγκαλιές επέστρεψαν στη Disneyland και μαζί η χαρωπή κανονικότητα για παιδιά και μασκότ.

«Cheese! Cheese!» φωνάζει η Ρόρι στους παπαράτσι της ενώ ο Μίκι γονατίζει και τρίβει τη μύτη του στη δική της. Η μαμά της Ρόρι, Αλίσα Σάδερλαντ δεν μπόρεσε να συγκρατήσει το δάκρυ της: «Περιμέναμε πώς και πώς να επιστρέψουν οι επαφές με τους χαρακτήρες» παραδέχεται η ίδια, σημειώνοντας πως η οικογένεια ταξίδεψε στη νότια Καλιφόρνια από το Λέθμπριτζ του Καναδά για να δει από κοντά τους ήρωες της Ντίσνεϊ.

Επέστρεψαν οι αγκαλιές εν μέσω προβλημάτων

Η Ντίσνεϊλαντ έκλεισε για 14 μήνες. Όταν πλέον άνοιξε, τον περασμένο Απρίλιο, οι υγειονομικοί περιορισμοί ήταν τέτοιας έκτασης ώστε ο Μίκι κι η Μίνι μόνο από μακριά μπορούσαν να υποδέχονται τους θαυμαστές τους, μεγάλους και κυρίως μικρούς. Καθόλου αγκαλιές, καθόλου αυτόγραφα, καθόλου ψιθυριστά μυστικά στα μικρά περίεργα αυτάκια. Μόνο χαιρετισμοί από μακριά. Και καθώς η μισή χαρά τού ταξιδιού στερούνταν από τα παιδιά τους, κάποιες οικογένειες ακύρωσαν ή ανέβαλαν τα ταξίδια τους.

Παρότι πολλοί βρίσκουν τις αγκαλιές με τις ανθρώπινες μασκότ του Ντίσνεϊ από γλυκανάλατες και υπερβολικές μέχρι ανατριχιαστικές έως αχρείαστες, πολλοί άλλοι θεωρούν όνειρο ζωής και ειδική ιεροτελεστία το να βρεθούν στην αγκαλιά ενός από τους αγαπημένους ήρωες της παιδικής τους ηλικίας. Μια παράδοση που η ίδια η Ντίσνεϊ έχει ενσωματώσει στα θεματικά πάρκα της από τις πρώτες μέρες ύπαρξής τους, τη δεκαετία του 1950.

«Είναι μέρος αυτού που κάνει τη Ντίσνεϊ τόσο ιδιαίτερη» παραδέχεται η Μπρι Πετράρκα που έφερε τους δύο γιους της, 2 και 5 ετών, να δουν τη Μίνι, τον Ντόναλντ, τον Στιτς, τη Σταχτοπούτα και τους υπόλοιπους της παρέας.

«Οι ντυμένοι με στολές χαρακτήρες δε μιλούν και εμφανίζονται για μόλις 30 λεπτά τη φορά, κυρίως επειδή είναι εξουθενωτική η διαδικασία για έναν περφόρμερ, ιδίως με τη ζέστη του καλοκαιρού. Οι χαρακτήρες που δε φορούν κοστούμια και μάσκες μπορούν να μιλούν με τους επισκέπτες. Η Ντίσνεϊλαντ έχει περίπου 50 χαρακτήρες με κοστούμια που εμφανίζονται εκ περιτροπής» εξηγεί η Ρόμπιν Βόσεν, γενική διευθύντρια ψυχαγωγίας της Ντίσνεϊλαντ.

Όμως, όπως επισημαίνουν και οι New York Times, πέρα από τα παιδιά, και ο Μίκι μάλλον χρειαζόταν μια μεγάλη αγκαλιά. Πέραν των επιπτώσεων της πανδημίας στο θεματικό πάρκο, η Ντίσνεϊ έχει τις τελευταίες εβδομάδες λογής πονοκεφάλους: Από την ανταρσία των υπαλλήλων της για τη σιωπή της εταιρείας στον αντί-ΛΟΑΤΚΙ νόμο, έως την οργισμένη αντίδραση άλλων όταν τελικά πήρε θέση.

Σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας, τα έσοδα από τα θεματικά πάρκα πέρυσι ανήλθαν σε 16,6 δισ. δολάρια, μειωμένα κατά δέκα δισεκατομμύρια σε σχέση με τα 26 δισ. δολ. του 2019.

Η επαναφορά των εναγκαλισμών, φιλοδοξούν οι υπεύθυνοι, θα βοηθήσει την εταιρεία να ανακάμψει.

 

Με πληροφορίες από New York Times

Πηγή: lifo.gr