ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΥΤΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Στις εργασίες της 13ης Ολομέλειας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ένωσης για τη Μεσόγειο που πραγματοποιήθηκαν στη Ρώμη 12 και 13 Μαΐου ταυτόχρονα με την 4η Διάσκεψη Προέδρων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ένωσης για την Μεσόγειο πήρε μέρος ο βουλευτής Πιερίας, Κώστας Κουκοδήμος.
Οι εργασίες έθεσαν στο επίκεντρο θέματα που αφορούσαν την Ευρωπαϊκή πολιτική Γειτονίας, το μεταναστευτικό, τη σημερινή κατάσταση στη Μέση Ανατολή, ενώ ειδική συνεδρία αφορούσε τη θέση των γυναικών στις θέσεις ευθύνης για τη λήψη αποφάσεων, αλλά και για τις γυναίκες και τη μετανάστευση.
Ειδικότερα στη συνεδρία για τις γυναίκες και τη μετανάστευση, όπου και συμμετείχε ο κ. Κουκοδήμος  επισημάνθηκε ότι «Σήμερα παγκοσμίως ένας τεράστιος αριθμός γυναικών μεταναστεύουν προς αναζήτηση καλύτερης εργασίας και ποιότητας ζωής. Για πολλές γυναίκες η  μετανάστευση αποφέρει οφέλη, για άλλες μπορεί να αποβεί επικίνδυνη (εκμετάλλευση για οικιακές εργασίες, βία).

Οι πολιτικές μετανάστευσης που ασκούν συνήθως τα κράτη, δυστυχώς καθυστερούν να αναγνωρίσουν αυτούς τους κινδύνους και να συμπεριλάβουν μέτρα, ώστε η μετανάστευση να είναι μία διαδικασία ασφαλής για τις γυναίκες.
Σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού ΗΕ, τα τελευταία 25 χρόνια, ο αριθμός των διεθνών μεταναστών έχει αυξηθεί σημαντικά, φθάνοντας τα 244 εκατομμύρια το 2015, γεγονός που αντιπροσωπεύει αύξηση 41% από το 2000 και άνω του 50% από το 1990.

Περίπου τα τρία τέταρτα αυτών των μεταναστών προέρχονται από αναπτυγμένες και  αναπτυσσόμενες χώρες, που αναζητούν, μεταξύ άλλων, οικονομικές ευκαιρίες και καταφύγιο από πολιτικές και ένοπλες συγκρούσεις, περιβαλλοντικές καταστροφές και κλιματικές αλλαγές. Αν και πάνω από το ήμισυ των 150 εκατομμυρίων μεταναστών εργαζομένων στον κόσμο είναι άνδρες, υπάρχει αξιοσημείωτη θηλυκοποίηση της μετανάστευσης (feminization of migration).

Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι μετανάστριες έχουν υψηλότερα ποσοστά συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό από ότι οι μη μετανάστριες και επικεντρώνονται σε κλάδους περίθαλψης/φροντίδας και υπηρεσιών στην άτυπη οικονομία, καθώς οι περισσότερες δεν έχουν πρόσβαση στις επίσημες αγορές εργασίας. Οι κακές συνθήκες εργασίας στην άτυπη οικονομία επιδεινώνονται από τις υφιστάμενες διακρίσεις λόγω εργασίας, τον σεξισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Η Ελλάδα, αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια μία πρόκληση πρωτόγνωρη στην πρόσφατη ιστορία της. Η παγκόσμια οικονομική κρίση, έχει πλήξει τη χώρα μας περισσότερο απ’ ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Ειδικά η αντιμετώπιση των πολλαπλών διακρίσεων γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, καθώς οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης πλήττουν περισσότερο τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, μεταξύ των οποίων και τις μετανάστριες. Η παράτυπη μετανάστευση και η προσφυγική κρίση συνθέτουν ένα πρόβλημα, το οποίο λειτουργεί ως έναυσμα για διακρίσεις, οι οποίες λαμβάνουν δυσθεώρητες διαστάσεις και συμβάλλουν στην περαιτέρω επιδείνωση διαφόρων κοινωνικών ζητημάτων. Στις συνθήκες αυτές, επιβάλλεται η προστασία των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των γυναικών, καθώς και η συνέχιση του αγώνα για την ουσιαστική ισότητα».