Την 1η Ιανουαρίου, πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δίστασαν να ανοίξουν το Instagram. Φοβόντουσαν μην βομβαρδιστούν από εικόνες τέλειων πρωτοχρονιάτικων πάρτι με μεγάλους προϋπολογισμούς και ελκυστικούς φίλους που αγαπούν τη διασκέδαση.
Η κατάδυση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εκείνη την ημέρα σήμαινε να ρισκάρουν ένα είδος αναδρομικής FOMO που θα επισκίαζε τους δικούς τους «βαρετούς» εορτασμούς. Ακόμη και οι άνθρωποι που δεν άνοιξαν ποτέ τις εφαρμογές ένιωσαν ένα έντονο αίσθημα δυσαρέσκειας και θλίψης.
Όσοι μπορούν να συσχετιστούν με αυτήν την ιστορία μπορεί να βιώνουν το σύνδρομο «Τέλειας στιγμής». Είναι μια δημοφιλής ιδέα στις μέρες μας που προσπαθεί να συλλάβει το αίσθημα της απογοήτευσης όταν οι εμπειρίες της ζωής μας – γεγονότα, πάρτι, διακοπές – δεν ανταποκρίνονται στις υψηλές προσδοκίες μας. Όσοι πάσχουν από αυτό το σύνδρομο τείνουν να εστιάζουν σε μικρές αρνητικές λεπτομέρειες, όπως τον συννεφιασμένο ουρανό. Ως αποτέλεσμα, συχνά αισθάνονται δυσαρεστημένοι και αγωνίζονται να απολαύσουν τη στιγμή.
«Πιστεύω ότι το σύνδρομο “Τέλειας στιγμής” σχετίζεται με διάφορους παράγοντες, αλλά ο κύριος είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που μας βομβαρδίζουν με εικόνες όμορφων τοπίων, αξιοζήλευτες στιγμές και συναισθηματικά έντονες εμπειρίες», δήλωσε η Bárbara Tovar, ψυχολόγος με ειδίκευση στο άγχος και το στρες. «Αυτές οι αναρτήσεις που βλέπουμε ξανά και ξανά μας δείχνουν μια πραγματικότητα (ή υποτιθέμενη πραγματικότητα) που είναι πολύ διαφορετική από τη δική μας. Αυτό μας κάνει να θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή που βλέπουμε εκεί».
Σε περιόδους όπως αυτές, η σύγκριση αναφέρεται συχνά ως μια σημαντική απειλή για την ψυχική ευεξία. Είναι σχεδόν αδύνατο να παραμείνετε ανεπηρέαστοι από τις φαινομενικά τέλειες ζωές που απεικονίζονται στο Instagram και το TikTok. Συγκριτικά, η ζωή μπορεί να φαίνεται βαρετή και άδεια. «Αυτό συμβαίνει επειδή στην κουλτούρα μας, τείνουμε να συνδέουμε την ευτυχία με εξωτερικά πράγματα παρά με εσωτερικά, όπως το να νιώθουμε ότι μας αγαπούν, να γελάμε με την καρδιά μας ή απλώς να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας», είπε η Tovar.
«Πιστεύω ότι αυτό το πρόβλημα σχετίζεται στενά με αυτό που ο οικογενειακός θεραπευτής Juan Luis Linares αποκαλεί ‘τα πάντα ωραία στην πρόσοψη’», δήλωσε η ψυχολόγος Laura Esquinas. «Πρόκειται για οικογένειες που, ό,τι κι αν συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες, προσπαθούν να προβάλλουν μια εικόνα ευτυχίας και ευημερίας».
Οι επιπτώσεις του συνδρόμου «Τέλειας στιγμής»
Η Esquinas λέει ότι η επίμονη απογοήτευση επηρεάζει την ψυχική υγεία όσων αισθάνονται έτσι. «Συχνά, κατηγορούν τον εαυτό τους ότι δεν έχουν την τέλεια ζωή που επιθυμούν. Όταν συμβαίνει αυτό, η αναζήτηση της τέλειας στιγμής γεννά συναισθήματα κατωτερότητας».
«Μπορεί επίσης να εμφανιστούν προβλήματα χρόνιου στρες», είπε η Tovar. «Σας κάνει να νιώθετε κουρασμένοι και χωρίς ισορροπία ή να νιώθετε την ανάγκη να συνδεθείτε με ανθρώπους για περισσότερη κοινωνική αλληλεπίδραση». Η Tovar υπογραμμίζει ότι αυτό το σύνδρομο δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο στον οποίο το μυαλό μας συνηθίζει στην αρνητικότητα επειδή δεν βιώνουμε ποτέ την τέλεια στιγμή.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
«Για να ξεπεράσετε αυτό το συναίσθημα, ξεκινήστε με τη μείωση της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η συνεχής έκθεση σε τέλειες καταστάσεις ενισχύει την αίσθηση του κενού», τόνισε η Tovar. «Ενθαρρύνω τους ανθρώπους να αναπτύξουν καθημερινές συνήθειες που ικανοποιούν την ανάγκη τους για ξεκούραση, ελεύθερο χρόνο, γέλιο και παιχνίδι. Επιπλέον, στρατηγικές ψυχικής υγείας όπως η γιόγκα, ο διαλογισμός και τα αθλήματα μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση μιας θετικής διάθεσης ανεξάρτητα από εξωτερικούς παράγοντες».
Πηγή:typosthes