Βιασμός στη Θεσσαλονίκη: Με έβαλαν σε άλλο δωμάτιό, ξύπνησα δίπλα σε χάπια
Η πρώτη συνέντευξη της 24χρονης
Η 24χρονη γυναίκα μίλησε για το βράδυ του πάρτι, το ποτό που της έδωσαν και όσα ακολούθησαν
Για όσα συνέβησαν στο πάρτι της σουίτας πολυτελούς ξενοδοχείου στη Θεσσαλονίκη, τα άτομα που την κάλεσαν και όσους την οδήγησαν σε διαφορετικό δωμάτιο τελικά, μίλησε η 24χρονη που καταγγέλλει τον βιασμό της, στην πρώτη της μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη.
Η νέα γυναίκα, που μίλησε στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, περιέγραψε πως ένας φίλος της, μαιτρ γνωστής καφετέριας – μπαρ, με τον οποίον γνωριζόταν από τις φορές που την είχε επισκεφτεί το μαγαζί, της έστειλε εκείνο το βράδυ αρκετά μηνύματα για το πάρτι στο πολυτελές ξενοδοχείο. Ο άνδρας αυτός είναι το ίδιο άτομο που εδώ και μέρες υποστηρίζει πως του είχαν αποσπάσει με τη βία το κινητό του τηλέφωνο και έγραψαν το επίμαχο story στον δικό του λογαριασμό στο instagram όπου γίνεται σαφώς λόγος για κακοποίηση, ψυχική και σωματική μιας γυναίκας στο επίμαχο πάρτι.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η κοπέλα αφήνει σαφείς αιχμές για τον ίδιο και τον κύκλο του. Όπως περιγράφει η 24χρονη, στο πάρτι τελικά έφτασε μαζί με μία 17χρονη φίλη της. «Θα πεις έναν αριθμό στη ρεσεψιόν και θα έρθεις σε άλλο δωμάτιο», της είπε ο ίδιος άνδρας, σύμφωνα με όσα αφηγείται.
«Καταλάβαινα ότι ήταν πολλά τα άτομα, η φίλη μου συνειδητοποίησε ότι δεν είναι ένας κόσμος «απλός» σαν εμάς, εμείς περιμέναμε να δούμε ένα πάρτι να γνωριστούμε, να μιλήσουμε. Ήταν περίπου 15-17 άτομα, υπήρχαν κι άλλες κοπέλες, ήταν περισσότερες, και λιγότεροι οι άνδρες. Δεν συστηθήκαμε με κανέναν, δεν γνώριζα κάποιον εκτός από τον Μάνο και ένα ακόμη παιδί. Ήμασταν μόνες μας, σε μία γωνιά τρία κορίτσια και αποφασίσαμε να απέχουμε από όλο αυτό. Ήταν φανερό ότι δεν ήμασταν ευχαριστημένες με το πάρτι και είπαμε θα καθίσουμε περίπου μισή – μία ώρα να πούμε ένα ποτό να φύγουμε.»
Για τα ποτά
«Επέλεξα να πιω δύο ποτήρια σαμπάνιας δικής μου επιλογής, εγώ το έβαλα, και μου έφεραν κι ένα άλλο ποτό, βότκα red bull, δεν το είχα βάλει εγώ αυτό το ποτό». Όπως περιγράφει, είχε καταναλώσει αλκοόλ και σε προηγούμενη επίσκεψη αλλά η κατάρρευση ήταν απότομη. «Ήμουν ήδη ζαλισμένη απλά ξαφνικά από κάποιο σημείο άρχισα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου».
«Η κλήση από τον μαιτρ, και οι τρεις που την περίμεναν στο διάδρομο»
Και τι έκανες;
«Εφόσον η φίλη μου κατάλαβε ότι αρχίζω να μην είμαι καλά, με παίρνει μαζί με την άλλη τη γνωστή μας και λέμε φεύγουμε. Το μόνο άτομο που χαιρετίσαμε ήταν το άτομο που μας κάλεσε στο πάρτι, ο Μάνος. Κατεβήκαμε κάτω, τα κορίτσια επέλεξαν να φύγουν, εγώ ήθελα να βρω το αυτοκίνητό μου και να φύγω με αυτό. Κι έτσι έγινε. Καθώς πήγαινα στο αυτοκίνητο, δεν κατάφερα να το βρω ποτέ, δεν είχα κουράγιο να συνεχίσω να ψάχνω, με πήρε τηλέφωνο η φίλη μου να δει την κατάστασή μου, αν έχω βρει το αυτοκίνητο και πώς είμαι.
Ακούστηκε σα να μην είμαι καλά, σα να χρειάζομαι βοήθεια και της είπα «μην ανησυχείς καθόλου γιατί τώρα έχω επικοινωνήσει με τον φίλο μου τον Μάνο και θα έρθει να με βοηθήσει και θα μου πει και πού να πάω». Όντως υπήρξε επικοινωνία μαζί του και μου είπε «εφόσον δεν είσαι καλά για να φύγεις, έλα στο πάρτι για να σε βοηθήσω.» Και του λέω «Δεν έχω ιδέα καν που είναι ο αριθμός από το πάρτι, δεν ξέρω καν ούτε τον αριθμό, ούτε τον όροφο για να έρθω. Χρειάζομαι βοήθεια, δεν είμαι καλά για να φύγω. Και μου λέει «μην ανησυχείς, έλα στο ξενοδοχείο και θα σου πω εγώ πού θα πας»
Δεν είχα κουράγιο για τίποτα, το μόνο που ήθελα ήταν να βρω κάπου να κοιμηθώ, να περάσει η μέρα, να ξυπνήσω και να τελειώσει αυτή η βραδιά (…) Δεν είχα το κουράγιο καν να μπω στη διαδικασία να ψάξω ταξί ή και να το περιμένω. Έπρεπε να γίνει κάτι άμεσα (…) Κι έτσι επέστρεψα στο ξενοδοχείο, πήρα ένα δικό μου δωμάτιο, το έχω πληρώσει, και προσπαθώντας να πάω σε αυτό – δεν θυμάμαι καθόλου τον αριθμό – το μόνο που με ένοιαζε ήταν άμεσα να πάω να κοιμηθώ να ξαπλώσω γιατί όσο περνούσε η ώρα χανόταν η δύναμη μου, άρχισα να χάνω πιο πολύ τη συνείδησή μου και δεν ήξερα πού πάω και πού βρίσκομαι. Και καθώς πήγαινα σε αυτό με κάλεσε ο φίλος μου. Του λέω μην ανησυχείς, θα πάω να κοιμηθώ στο δωμάτιο που έχω πάρει, με ρώτησε ποιον αριθμό, του τον είπα.
Μετά προέκυψε ένα άλλο τηλέφωνο το οποίο, την επόμενη ημέρα που έκανα την καταγγελία, έμαθα ότι ήταν ο βιαστής μου. Ο άνθρωπος που παραδέχτηκε την πράξη του, ένας από τους πολλούς» (σ.σ ο άνδρας έχει καταθέσει στην αστυνομία πως συνευρέθηκε με την κοπέλα αλλά ισχυρίζεται πως έγινε με την συναίνεσή της) «Αυτός με κάλεσε και παραδέχθηκε ότι ήταν το δικό του το τηλέφωνο και ότι του το έδωσε ο φίλος μου ο Μάνος.
Τον ήξερες αυτόν τον άνθρωπο
«Όχι. Δεν γνωρίζω ούτε τι επικοινωνία προέκυψε. Δεν γνώριζα ποιος άνθρωπος ήταν αυτός, ούτε ονομαστικά δεν είχα ιδέα.»
«Καθώς βγαίνω από το ασανσέρ και ψάχνω το δικό μου το δωμάτιο, υπάρχουν τρία άτομα στο διάδρομο όπου ήταν από το πάρτι γιατί μου το είπαν οι ίδιοι. Ήταν νεαρά παιδιά και μου λένε ότι θα με βοηθήσουν. Εγώ τους λέω «δεν χρειάζεται να με βοηθήσετε, όλα καλά, πηγαίνω στο δωμάτιο και το ψάχνω. Μου έκαναν τύπου χιούμορ «άσε το δικό σου το δωμάτιο, εδώ είναι τώρα το δικό μας για να κοιμηθείς, μην ανησυχείς καθόλου». Και χωρίς να συναινέσω σε αυτό, και λόγω της ανάγκης που είχα και χρειαζόμουν άμεση βοήθεια από κάποιον για να μου βρει το δωμάτιο, εγώ επέμενα πάλι «Παιδιά, όχι, το έχω πληρώσει το δωμάτιο. Το ψάχνω, μην ανησυχείτε.»
«Και με παίρνουν αυτοί οι τρεις και το μόνο που θυμάμαι είναι να προσπαθούν να μου αλλάξουν τη γνώμη και να ανοίγουν ένα δικό τους δωμάτιο. Έσβησαν όλα μετά από ένα σημείο. Δεν θυμάμαι τι μπορεί να έχει γίνει. Θυμάμαι απλά ότι τρία άτομα με πήγαν σε ένα δωμάτιο που δεν ήταν δικό μου.
Μέρα με τη μέρα που έρχονται κάποιες εικόνες, μέσα από το δωμάτιο, τις οποίες προσπαθώ να βάλω σε μία σειρά, κακό μου κάνουν εμένα γιατί αρχίζω και θυμάμαι πράγματα αλλά από την άλλη με βοηθά στη δική μου υπόθεση. Στο δωμάτιο θυμάμαι δύο άτομα, έχω εικόνα από αυτή την κατάσταση, από τον έναν τον άνθρωπο τη στιγμή που είμαι στο κρεβάτι και πάει να ξεκουμπώσει το παντελόνι του. Ήταν από πάνω του. Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο. Δεν θυμάμαι εγώ να αφαίρεσα κάτι. Δεν είχα απολύτως καμία λειτουργικότητα, δεν είχα καμία απολύτως συνείδηση, για κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συναινούσα ποτέ αλλά δεν είχα και τη δύναμη να το αποτρέψω.
Περιγράφει πως αν και μπήκε στο δωμάτιο με τα ρούχα, ξύπνησε το πρωί χωρίς αυτά. «Στο κινητό μου είχα ένα μήνυμα από τον άνθρωπο που με κάλεσε στο δωμάτιο (σ.σ τον γνωστό της που την είχε καλέσει στο πάρτι). «Πού είσαι; Στο ξενοδοχείο αυτό;» Λέω ναι. «Ζεις, όλα καλά;». Και με παίρνει τηλέφωνο. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ακόμη πού είμαι, χωρίς να δω την κατάσταση του δωματίου. Νόμιζα ότι ήμουν σε ένα δωμάτιο το οποίο το είχα κλείσει εγώ. Δεν το είχα ψάξει. Μου λέει «σήκω, πάρε τα πράγματά σου τώρα και έλα σε εμένα να ξεκουραστείς. Και του λέω «δεν είμαι καθόλου καλά, θέλω να πάω στο σπίτι να ξεκουραστώ, να κοιμηθώ.»
Όπως περιγράφει, δεν είχε ακόμα συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται σε διαφορετικό δωμάτιο από αυτό που είχε η ίδια κλείσει. «Έτσι όπως σηκώθηκα βλέπω κάτω το εσώρουχό μου. Δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό, ότι βλέπω κάτι που δεν θυμάμαι να το έβγαλα. Ήμουν αδιάθετη, δεν καταλάβαινα γιατί έλειπε το εσώρουχό μου. Καθώς γυρνώ στο δωμάτιο βλέπω αντρικά ρούχα, κάλτσες, μία βαλίτσα, βλέπω κάτι χάπια. Αντρικά πράγματα και ένα δωμάτιο τεράστιο, μία σουίτα. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να είμαι εγώ σε ένα τέτοιο δωμάτιο γιατί δεν το επέλεξα.»
Θορυβημένη, έλεγξε το δωμάτιο για να διαπιστώσει αν υπήρχε άλλος σε αυτό. Δεν εντόπισε κανέναν. «Παίρνω τηλέφωνο τον φίλο μου αυτόν, που νόμιζα ότι είναι φίλος μου. Αναρωτιέμαι τι δουλειά έχω εγώ σε αυτό το δωμάτιο, τη σουίτα. Γιατί δεν φορώ το εσώρουχό μου, γιατί έχω βρει χάπια, γιατί είμαι εδώ; Θέλω εξηγήσεις».
Και λέει «ηρέμισε τώρα, τι σου είπα εγώ; Να φύγεις από εκεί και να έρθεις σε μένα για να μην σε ενοχλήσουν. Και ο άλλος ούτως ή άλλως παίρνει χάπια». Του λέω «Πες μου τι κάνω εγώ σε αυτό το δωμάτιο;» και μου το έκλεισε το τηλέφωνο.
«Ταράχτηκα, άρχισα να κλαίω, να φωνάζω μέσα στο ίδιο το δωμάτιο. Και πήρα τηλέφωνο έναν άνθρωπο που μπορούσε να με βοηθήσει σε εκείνη την κατάσταση. Εκείνη την στιγμή ντράπηκα, συνειδητοποίησα τι μπορεί να έχει συμβεί, ότι έπεσα κι εγώ θύμα βιασμού χωρίς τη συναίνεσή μου. Πάλι με ξανακάλεσε στο αυτοκίνητο ο φίλος μου που με κάλεσε στο πάρτι και ξανά είπε «έλα εδώ σε μένα» με τρομοκρατημένη φωνή, γνωρίζοντας ότι κάτι έχει συμβεί και το ήξερε φυσικά ο ίδιος, για αυτό και με πήρε τηλέφωνο, για να με πάρει από εκείνο το δωμάτιο, για να πάνε οι φίλοι του σα να μη συνέβη τίποτα.»
Αιχμές για τον «μεσάζοντα»: «Είναι μία ομάδα»
Η ίδια απευθύνει έκκληση σε όσες γυναίκες ήταν στο πάρτι να μιλήσουν. Όποια κοπέλα ήταν εκεί να μιλήσει, «να πει ότι ο Μάνος ήταν στο πάρτι γιατί ισχυρίζεται ότι δεν ήταν. Να πει ότι ήταν καλεσμένες από αυτόν τον άνθρωπο, γιατί έχω μάθει ότι όσες κοπέλες πηγαίνουν στα πάρτι της καλεί ο συγκεκριμένος και η ομάδα αυτή. Γιατί είναι μια ομάδα.»
«Θεωρώ ότι υπάρχει μία ομάδα που προσπαθεί να εκμεταλλεύεται ή να οδηγεί κορίτσια ευάλωτα είτε κορίτσια που θέλουν να βγουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θέλουν κάτι άλλο, και της οδηγεί σε αυτή την κατάσταση.»
Πηγή: lifo.gr