Ο γνωστός συντοπίτης μας Βασίλης Έξαρχος, Γεωπόνος – Msc – Υποψήφιος Διδάκτωρ Εδαφολογίας, κάνει την πρώτη επιστημονική μελέτη επί ελληνικού εδάφους, για το πολύ σοβαρό φαινόμενο του «ξαφνικού» Θανάτου της Ακτινιδιάς.

Σύμφωνα με τον κ. Έξαρχο το εδαφοκλιματικό αυτό πρόβλημα εμφανίζεται σε παραγωγικά κυρίως ακτινίδια, τους θερμούς μήνες Ιουλίου, Αυγούστου όπου ξαφνικά, σε διάστημα λίγων ημερών, σε διάφορα σημεία του κτήματος φυτά ακτινιδιάς καταρρέουν, αρχικά ρίχνουν τα φύλλα και στο τέλος, πεθαίνουν.

Η συμπτωματολογία του φαινομένου μοιάζει αρκετά με αυτό της Ιταλίας, που ως γνωστόν αποδεκάτισε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα ακτινιδιάς και φέρει την ονομασία «Μορία», αλλά ευτυχώς για εμάς, σύμφωνα με τον κ. Έξαρχο, μοιάζει αλλά δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Οι βασικές αιτίες είναι πολλές μαζί, διότι ότι γίνεται στην φύση είναι πάντα πολυπαραγοντικό.

Αναφέρω μερικές:

  1. Ακτινιδιώνες σε συμπαγή αργιλώδη εδάφη που έχουν «κατεστραμμένη» δομή από τις τακτικές διελεύσεις αγροτικών μηχανημάτων -χαμηλής οργανικής ουσίας- με αποτέλεσμα να μην στραγγίζουν καλά και να δημιουργούνται συνθήκες ασφυξίας και παθογένειας στις ρίζες του φυτού. 2. Φυτά που έχουν προσβληθεί από μύκητες της ρίζας (Φυτόφθορα, Αρμιλάρια κλπ.) και δεν έχουν πολλά νέα άσπρα ψιλά ριζίδια τα οποία ως γνωστόν, κάνουνε τη βασική τροφοδοσία του φυτού. 3. Φυτά που δεν έχουν «αραιωθεί» και «κορυφολογηθεί» σωστά. 4. Κακό και όχι «προγραμματισμένο» πότισμα σε συνδυασμό με την έλλειψη καλοκαιρινής βροχής, η οποία βροχή έχει ευεργετικές ιδιότητες για τα φυτά αυτά (έχει να βρέξει πάνω από 2,5 μήνες φέτος). 5. Κλιματική αλλαγή, υψηλές θερμοκρασίες και έντονη ηλιακή ακτινοβολία. 6. Ζεστός αέρας (Λίβας) που κατεβάζει τη σχετική υγρασία μέσα κάτω από 50%, με αποτέλεσμα το φυτό να παθαίνει σοβαρή καταπόνηση.

Η αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου που συμβαδίζει με την κλιματική αλλαγή και θα ενταθεί δυστυχώς τα επόμενα χρόνια, θέλει λεπτούς, «χειρουργικούς» χειρισμούς, αλλιώς υπάρχει πιθανότητα να χαθεί σταδιακά ολόκληρο το κτήμα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ