Μόλις βάλετε τις λέξεις στη σαλίδα, το χαρτί τις κρατάει για εσάς,. Απελευθερώνοντάς σας από τις σκέψεις, σας επιτρέπει να νιώσετε αυτά που πρέπει να νιώσετε.
Αν θέλετε το journaling να είναι μια μεταμορφωτική εμπειρία, πρέπει να γράφετε με ειλικρίνεια. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να αισθάνεστε ελευθερία να είστε ο αληθινός σας εαυτός στη σελίδα.
Επιτρέψτε σε αυτό που έχετε περισσότερη ανάγκη να βγει προς τα έξω. Μην αφήσετε τις αμφιβολίες και την αυτοκριτική να σας κατακλύσουν. Γράψτε με ενσυναίσθηση. Γράψτε γεναία. Η τελειότητα δεν είναι ο στόχος.
Η Patrice Vecchione συγγραφέας, ποιήτρια και καθηγήτρια γραφής, προτείνει τρεις ισχυρές τεχνικές που θα μας βοηθήσουν να κοιτάξουμε βαθύτερα τον εαυτό μας, να δούμε τις ιστορίες μας με μεγαλύτερη σαφήνεια και να καταλάβουμε πώς πραγματικά αισθανόμαστε και σκεφτόμαστε:
1. Μια εμπειρία, τρεις εκδοχές
Η Vecchione εξηγεί ότι όταν γράφουμε για πρώτη φορά για κάτι – ένα συναίσθημα, μια ανάμνηση, μια εμπειρία, μια επιθυμία ή ένα όνειρο – αρχίζουμε να αξιολογούμε τη σχέση μας με αυτό. Τη δεύτερη φορά που γράφουμε για το ίδιο θέμα, είμαστε σε θέση να λάβουμε περισσότερες πληροφορίες επειδή έχουμε ήδη δημιουργήσει το πλαίσιο της ιστορίας.
Τα πρωταρχικά σημεία βρίσκονται με ασφάλεια στο χαρτί. Μέχρι τη στιγμή που γράφουμε την ιστορία για τρίτη φορά, αρχίζουν να συμβαίνουν αποκαλύψεις. Κατά την εμπειρία της, το να γράφεις για κάτι τρεις φορές είναι ο μαγικός αριθμός.
Σκεφτείτε ότι την πρώτη φορά που γράφετε είναι σαν να χτίζετε τη σκαλωσιά. Τη δεύτερη φορά που γράφετε την ίδια ιστορία, οι τοίχοι ανεβαίνουν, ένα δωμάτιο εδώ και ένα άλλο εκεί. Αρχίζετε να βλέπετε πράγματα που σας διαφεύγουν την πρώτη φορά.
Η τρίτη φορά είναι ανάλογη με το να επιπλώνετε το σπίτι σας και να κρεμάτε εικόνες στους τοίχους. Αντιλαμβάνεστε περισσότερα συναισθήματα και ιδιαιτερότητες. Πάντα υπάρχουν περισσότερα να δεις από αυτά που παρατηρούμε με την πρώτη ματιά, στις δικές μας ιστορίες, όπως και στη ζωή.
2. Γράψτε αυτό που σας είπαν να μην πείτε ποτέ
Στο έργο της τόσο ως συγγραφέας όσο και ως δασκάλα, η Vecchione έχει δει ότι το να σιωπούμε για πράγματα που μας είπαν ή διαισθανθήκαμε ότι δεν πρέπει ποτέ να πούμε, μπορεί να κρατήσει τη ζωή μας «κλειδωμένη».
Η σιωπή μας είναι μια μορφή συνθηκολόγηση της δικής μας δύναμης και ικανότητας να επιλέγουμε και να έχουμε εξουσία πάνω στην εμπειρία μας. Όταν η προοπτική μας δεν αναγνωρίζεται ή όταν την αρνούνται, μπορεί να νιώθουμε ότι η σιωπή είναι το μοναδικό μας καταφύγιο. Στην πραγματικότητα, αυτού του είδους η σιωπή είναι μια φυλακή.
Η Vecchione προτείνει να σκεφτούμε μια φορά που μας αποσιώπησαν, μας αγνόησαν ή μας απαξίωσαν. Να γράψουμε για το τι συνέβη και να κάνουμε στον εαυτό μας τις εξής ερωτήσεις:
Πώς αισθάνθηκα;
Πώς επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον εαυτό μου;
Για πόσο καιρό έχασα τη δική μου εμπειρία και έδωσα προτεραιότητα στην αλήθεια κάποιου άλλου έναντι της δικής μου;
Στη συνέχεια, για να ανακτήσουμε τα κομμάτια του εαυτού μας που καταπνίγηκαν, συμβουλεύει να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε το άτομο που ήμασταν πριν λάβει χώρα το αποδυναμωτικό γεγονός. Προσπαθήστε να απαντήσετε σε αυτές τις ερωτήσεις:
Πώς αισθανόμουν για τον εαυτό μου και την αλήθεια μου πριν από το γεγονός;
Τι ήξερα;
Τι μου είχε απαγορευτεί;
Τι ξέρω ότι είναι αλήθεια αυτή τη στιγμή;
3. Γράψτε αντίστροφα – από το τέλος στην αρχή
Για την άσκηση αυτή, η Vecchione μας ζητάει πρώτα να σκεφτούμε μια ιστορία που μας έχει επηρεάσει με οποιονδήποτε τρόπο. Γράψτε την ουσία της, τα βασικά της στοιχεία – τον τρόπο που την έχετε κουβαλήσει μαζί σας στη μνήμη, τον τρόπο που την έχετε ξαναπεί στον εαυτό σας με την πάροδο του χρόνου.
Ξεκινήστε από το τελευταίο τμήμα της ιστορίας και αρχίστε να αφηγείστε την ιστορία κοιτάζοντας προς τα πίσω. Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε να ξεκινήσετε μια ιστορία από τη μέση. Έτσι θα μετατοπίσετε την έμφαση. Αυτό που πάντα θεωρούσατε ως κύριο σημείο της εμπειρίας, μπορεί να ξεδιαλύνει τόσο αυτή την ιστορία όσο και κομμάτια της ζωής σας που κρύβονταν στη σκιά.
Όταν βγάζουμε τις ιστορίες μας από τη γνωστή τους σειρά, είναι σαν να αναδιατάσσουμε τα έπιπλα στο σπίτι μας, πράγμα που κάνει τα γνωστά δωμάτια να φαίνονται πολύ διαφορετικά. Η κορύφωση μπορεί να μην είναι πλέον όπως φαινόταν πριν.
Πηγή:vita.gr