Η κατανόηση του πότε και πώς το άγχος γίνεται προβληματικό είναι σημαντική αν αναλογιστούμε τα ολοένα και αυξανόμενα επίπεδά του τα τελευταία χρόνια.
Το άγχος, αν και δυσάρεστο συναίσθημα, είναι γενικά σύνηθες και φυσιολογικό, ακόμη και, ορισμένες φορές, χρήσιμο. Τυπικά, εκδηλώνεται με ψυχολογικά συμπτώματα όπως ανησυχία αλλά και σωματικά, όπως υπερβολική εφίδρωση.
Η εμπειρία του άγχους μπορεί να είναι ήπια και παροδική. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανά τον κόσμο ωστόσο υποφέρουν από τα σοβαρά του συμπτώματα που μπορούν να βλάψουν, εκτός των άλλων, την κοινωνική και επαγγελματική τους ζωή.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν δύο διαφορετικά είδη άγχους: το distress- αρνητικό άγχος και το eustress- θετικό. Το πρώτο αποτελεί την καταστροφική πλευρά του άγχους και το δεύτερο τη δημιουργική.
Το distress συνδέεται με μια σωρεία προβλημάτων όπως διατροφικές διαταραχές, αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης χρόνιων νοσημάτων, κακή ποιότητα ύπνου, ευερεθιστότητα, έντονους πονοκεφάλους.
Το eustress αντιθέτως είναι επωφελές και απαραίτητο για τη συνολική ευημερία μας. Προστατεύει τον οργανισμό μας από τις οξειδωτικές βλάβες των κυττάρων που συνδέονται με τη γήρανση και ποικίλες ασθένειες και μας χαρίζει ζωντάνια και ενθουσιασμό ώστε να πετυχαίνουμε τους στόχους μας και να ξεπερνάμε τις προκλήσεις.
Χωρίς αυτό το «καλό άγχος», είναι πολύ πιθανό να αισθανόμασταν πως δεν έχουμε λόγο να ξυπνήσουμε το πρωί και πως η ζωή μας στερείται νοήματος. Με άλλα λόγια, το συγκεκριμένο είδος άγχους είναι το απαραίτητο καθημερινό μας «καύσιμο» για να «προχωράμε» μπροστά.
Πότε το άγχος γίνεται ανησυχητικό;
Το άγχος γίνεται προβληματικό και ανησυχητικό όταν διαρκεί περισσότερο από το αναμενόμενο μετά το τέλος μιας αγχωτικής κατάστασης, προκαλεί πολύ έντονη εσωτερική αναστάτωση ή και αδυναμία αντιμετώπισης καθημερινών προκλήσεων. Εάν το αίσθημα αυτό παραμείνει σε υψηλή ένταση για μήνες, τότε πιθανόν μιλάμε για κάποια αγχώδη διαταραχή.
Ορισμένες ομάδες ανθρώπων κινδυνεύουν περισσότερο από άλλες να εμφανίσουν διαταραχές λόγω άγχους;
Όσοι άνθρωποι έχουν οικογενειακό ιστορικό άγχους ή κατάθλιψης έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν κάποια αγχώδη διαταραχή.
Οι δυσμενείς εμπειρίες στην παιδική ηλικία που βλάπτουν την αυτοεκτίμηση και τις σχέσεις εμπιστοσύνης αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο αγχωδών διαταραχών.
Τέλος, αρνητικά γεγονότα της ζωής, όπως το πένθος, μία απόλυση ή ένας χωρισμός είναι επίσης παράγοντες κινδύνου.
Θα μπορούσε ο τρόπος ζωής μας να επιδεινώσει το άγχος;
Ο μη ποιοτικός και επαρκής ύπνος και η προβληματική χρήση του Διαδικτύου συνδέονται με το άγχος και τα συμπτώματα κατάθλιψης, ιδιαίτερα σε νεότερους ανθρώπους.
Η μη επαρκής ή κακή επικοινωνία μεταξύ των μελών μιας οικογένειας που επίσης με την πάροδο των χρόνων αυξάνονται, μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην επιδείνωση της κατάστασης.
Οι διάφορες αγχώδεις διαταραχές (συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής πανικού, της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής, της κοινωνικής αγχώδους διαταραχής και άλλων) είναι από τις πιο κοινές ψυχικές διαταραχές που επηρεάζουν πολλά εκατομμύρια ανθρώπων στις Ευρωπαϊκές χώρες.
Πώς θα μπορούσαμε να το μειώσουμε
Αναγνωρίζοντας την πηγή του.
Εφαρμόζοντας τεχνικές χαλάρωσης όπως ο διαλογισμός.
Ακολουθώντας μια ισορροπημένη διατροφή.
Περιορίζοντας τυχόν καταχρήσεις.
Απολαμβάνοντας περισσότερο και πιο ποιοτικό ύπνο.
Εντάσσοντας τη σωματική άσκηση στην καθημερινή μας ρουτίνα.
Μην αναλαμβάνοντας ευθύνες που δεν σας αναλογούν.
Επιτρέποντας στον εαυτό σας περισσότερο ελεύθερο, προσωπικό χρόνο.
Θέτοντας ρεαλιστικούς στόχους.
Μην αναζητώντας την τελειότητα.
Περνώντας περισσότερο χρόνο χαλάρωσης με αγαπημένα σας πρόσωπα.
Μην παίρνοντας τα πάντα τόσο… σοβαρά.
Με τη βοήθεια και τη καθοδήγηση ενός ειδικού.
Πηγή:vita.gr