Πώς γίνεται ένα απλό κόψιμο χαρτιού να προκαλεί τόσο πόνο; Τι κάνει τόσο επώδυνο έναν τόσο αθώο τραυματισμό; Γιατί νιώθουμε τον πόνο πιο έντονα ακόμη και από πιο σοβαρούς και επικίνδυνους τραυματισμούς; Ερωτήματα που αιωρούνται στο μυαλό μας εδώ και χρόνια, εντείνονται ενστικτωδώς, έστω και υποσυνείδητα κατά τη διάρκεια τέτοιων ατυχών στιγμών, αλλά όσο εμείς σκεφτόμαστε την ατυχία που μας επιφύλασσε η… μοίρα, ο πόνος και η αιμορραγία συνεχίζονται. Κι όμως, όλα αυτά εξηγούνται επιστημονικά.

Σύμφωνα με έρευνα του «The Conversation» υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους πονάμε τόσο πολύ όταν ένα σημείο του σώματός μας τραυματίζεται από χαρτί.

Αρχικά, ο βασικός λόγος είναι ότι τα «θύματα» τέτοιων τραυματισμών είναι συνήθως πιο ευαίσθητα σημεία του σώματός μας, όπως το χέρι, τα δάχτυλα, η γλώσσα ή το χείλος. Τα νευρικά δίκτυα αυτών των σημείων αντιλαμβάνονται με μεγαλύτερη σαφήνεια την πίεση, τη θερμότητα, το κρύο, άρα και τους τραυματισμούς.

Παράλληλα, ο εγκέφαλος λαμβάνει με μεγαλύτερη ευκρίνεια τα σήματα από αυτές τοις περιοχές και έτσι ο πόνος γίνεται αντιληπτός αστραπιαία και το αίσθημα του πόνου πιο έντονο. Αυτά τα μέρη του σώματος έχουν εξαιρετική ικανότητα ανίχνευσης και έτσι καθιστούν τους τραυματισμούς πιο οδυνηρούς.

Πέρα από την ευαισθησία αυτών των περιοχών του σώματος, αλλά και τη σύνδεσή τους με τον εγκέφαλο, ένας άλλος λόγος είναι ότι αυτά τα σημεία, όπως τα δάχτυλα των χεριών τα χρησιμοποιούμε πιο συχνά, άρα και μετά από έναν τέτοιο τραυματισμό, ο οποίος γίνεται αισθητός για κάθε χρήση που θα τον διαδεχτεί και θα μας δυσκολέψει, υπενθυμίζοντας τον τραυματισμό και επαναφέροντας (ή εντείνοντας) τον πόνο.

Τέλος, η πληγή και το βάθος της είναι τέτοιες που διεγείρουν τις νευρικές ίνες του δέρματος, με αποτέλεσμα αυτές να λειτουργούν πλήρως σε αντίθεση με ένα πιο βαθύ κόψιμο που θα είναι καταστροφικό για τις νευρικές ίνες και έτσι θα μειώσουν την ικανότητά τους να «επικοινωνήσουν» τον πόνο.

 

Πώς θα περιορίσουμε τον πόνο

Τι πρέπει να κάνουμε, όμως, όταν ένα από αυτά τα σημεία το δέρματος υποστούν έναν τέτοιο τραυματισμό από χαρτί; Αρχικά και όπως συστήνει η ίδια έρευνα γιατρούς που εξηγεί τα αίτια του έντονου πόνου, θα πρέπει να πλύνουμε την πληγή το συντομότερο δυνατό με νερό και σαπούνι. Έτσι, σε πρώτη φάση θα αποφευχθεί το ενδεχόμενο μόλυνσης, ενώ θα βοηθήσει την πληγή να επουλωθεί γρηγορότερα. Θα πρέπει να τη διατηρούμε καθαρή και να την καλύψουμε με έναν επίδεσμο, ώστε να περιορίσουμε τις πιθανότητες αυτή να ανοίξει ξανά αλλά και να μειώσουμε τον πόνο σε επαφές του συγκεκριμένου σημείου με άλλα αντικείμενα.

Ο ίδιος γιατρός μάλιστα αναφέρεται ακόμη και στην… ψυχολογική θεραπεία απέναντι στον εαυτό μας μετά από τέτοιους τραυματισμούς, τονίζοντας βέβαια ότι έρευνα για ψυχικές επιπτώσεις δεν έχει γίνει, αφού είναι ακίνδυνοι. Ωστόσο, ο ίδιος προτείνει την περισυλλογή μετά από τέτοιους τραυματισμούς που ενδεχομένως δημιουργήσουν αρνητικά συναισθήματα πέραν του πόνου. Τέτοια είναι η δυσάρεστη έκπληξη μετά από μία διεργασία που έμοιαζε απλή, η ακόμα και η ντροπή που μπορεί να νιώσουμε για την αδυναμία μας να την εκτελέσουμε χωρίς τέτοια απρόοπτα, βλάπτοντας τον εαυτό μας.

Απλοί και ακίνδυνοι τραυματισμοί μεν, οι οποίοι όμως έχουν απασχολήσει κάποιους επιστήμονες και που σίγουρα θα πρέπει να απασχολήσουν και εμάς πέρα από τα ενστικτώδη αντανακλαστικά μετά από ένα τέτοιο ατυχές περιστατικό.