Διανύουμε ένα έτος που σηματοδοτεί το πέρασμα δύο αιώνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Μια επανάσταση η οποία, μετά από μεγάλο αριθμό προγενέστερων επαναστατικών εγχειρημάτων, αποτίναξε τα οθωμανικά δεσμά και οδήγησε στην ανεξαρτησία των Ελλήνων, έστω σε ένα περιορισμένο εδαφικά χώρο. Ως λαός, κουβαλάμε μαζί με τις ευθύνες της τεράστιας κληρονομίας του διαχρονικού Ελληνισμού, μα και της Ρωμιοσύνης, την ευθύνη έναντι αυτής της σύγχρονης -ενδεχομένως αρκετά περιπετειώδους- ιστορίας των τελευταίων 200 ετών.
Βρισκόμαστε στο δεύτερο χρόνο μιας δεκαετίας που ελπίζαμε και ελπίζουμε να είναι αυτή που η Ελλάδα θα ορθώσει ξανά το ανάστημά της θαρρετά έναντι των προκλήσεων του σήμερα και του αύριο• έναντι των προκλήσεων της ιστορίας. Προκλήσεις που αφορούν τον άνθρωπο, την υγεία, τις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες, τις κοινωνικές αδικίες, τη διατήρηση, ενδυνάμωση και εμβάθυνση της κοινωνικής συνοχής, το δικαίωμα των Ελληνίδων και των Ελλήνων στην επιδίωξη της ευτυχίας εντός Ελλάδος, το κύρος των θεσμών της δημοκρατίας μας, την εύρυθμη λειτουργία τους, τη φερεγγυότητα του πολιτικού μας προσωπικού σε όλα τα επίπεδα, το φρόνημά μας και το επίπεδο της κριτικής μας σκέψης, την εθνική μας ομοψυχία, αυτογνωσία μα και τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του κράτους μας όπως αυτά απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο.
Καλούνται πολιτεία και κοινωνία, να αντιμετωπίσουν πολλαπλές προκλήσεις με διακυβεύματα ιστορικής σημασίας. Διακυβεύματα που αφορούν την Ελλάδα των επόμενων δεκαετιών και χωρίς καμία υπερβολή, την Ελλάδα των επόμενων γενεών.
Δεν ξέρω ποια τα ερωτήματα που απασχολούν τις ηγεσίες και τις ελίτ αυτού του τόπου. Θα ήθελα όμως κάποια ή κάποιος να με καθησύχαζε πως ένα αυτό αυτά θυμίζει έστω λίγο αυτό που κατατρώει πολλούς πολίτες αυτής της χώρας ανεξαρτήτως ηλικιακού, οικονομικού, μορφωτικού και ιδεολογικού υποβάθρου:
«Ποια Ελλάδα θα κληρονομήσουν οι γενιές που είναι ήδη εδώ
και ποια Ελλάδα θα κληροδοτήσουμε σε αυτούς που θα έρθουν;»
Τσερτεκίδης Γεώργιος