γράφει η Κωνσταντίνα Γιαννούλη

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Δημήτρη Νάκου

Το Σάββατο είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την ταινία “Κρέας” του σκηνοθέτη Δημήτρη Νάκου, μια ταινία που εστιάζει στην ελληνική επαρχία και αποτυπώνει με ωμό ρεαλισμό τη σκληρή πραγματικότητα μιας μικρής κοινωνίας. Η βασική της θεματική περιστρέφεται γύρω από το πώς οι άνθρωποι μπορούν να είναι καλοί και φιλικοί, μέχρι τη στιγμή που θίγεται το προσωπικό τους συμφέρον.

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ο Χρήστος, είναι ένας νεαρός από την Αλβανία που χωρίς να το θέλει, εμπλέκεται σε ένα έγκλημα. Το στοιχείο που καθιστά την ιστορία του τόσο τραγική είναι το γεγονός ότι, από ανάγκη και αίσθημα υποχρέωσης απέναντι στους ανθρώπους που του προσέφεραν δουλειά, αποφασίζει να πάρει την ευθύνη για έναν φόνο που δεν διέπραξε. Η ερμηνεία του ηθοποιού αποτυπώνει μοναδικά τη σύγχυση, την απόγνωση και τη θυσία, προκαλώντας έντονη συγκίνηση στο κοινό, που φάνηκε να συμμερίζεται τη μοίρα του νεαρού ήρωα.

Το φινάλε της ταινίας θα το χαρακτήριζα ανατρεπτικό αλλά και απόλυτα ρεαλιστικό. Δεν πρόκειται για μια ιστορία με happy end, αλλά για μια ιστορία που αντικατοπτρίζει την αλήθεια και την κοινωνική αδικία. Η σκηνοθεσία καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον, ενώ η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι βαριά και γεμάτη συμβολισμούς, με την ελληνική επαρχία να απεικονίζεται σκληρή και αμείλικτη.

Αξίζει να αναφερθούμε και στη μουσική της ταινίας, η οποία έδεσε αρμονικά με τις σκηνές και συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία της συναισθηματικής φόρτισης. Οι μελωδίες και οι ήχοι που επιλέχθηκαν ενίσχυσαν τη δραματικότητα των στιγμών, κάνοντας τον θεατή να αισθανθεί ακόμα πιο βαθιά το βάρος της ιστορίας.

Μετά την προβολή, ο σκηνοθέτης απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού. Ένα από τα ερωτήματα που του τέθηκαν ήταν αν φανταζόταν ποτέ πόσο επίκαιρη θα ήταν η ταινία, δεδομένου ότι πραγματεύεται τη συγκάλυψη ενός εγκλήματος. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει πως το φιλμ δεν είναι απλώς μια ιστορία, αλλά ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας, που εξακολουθεί να παλεύει με τα ίδια ηθικά διλήμματα και τις ίδιες αδικίες.

Συνολικά, η ταινία “Κρέας” είναι ένα δυνατό κοινωνικό δράμα που προβληματίζει και αφήνει έντονα συναισθήματα στον θεατή. Μία ταινία που συναγωνίζεται επάξια πολλές δυνατές ξένες παραγωγές. Είναι από τις ταινίες που δεν ξεχνάς εύκολα, γιατί η ιστορία της δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα που ζούμε.