της Νένας Μεϊμάρη
Στο Αφγανιστάν, ακόμη και πριν την αλλαγή με τη νέα κυβέρνηση, υπήρχε ανθρωπιστική κρίση εξαιτίας της μακροχρόνιας φτώχειας, των φυσικών καταστροφών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, τα 40 χρόνια πολέμου και τα πρόσφατα προβλήματα με τον COVID-19. Η αλληλουχία αυτή των προβλημάτων έχει δημιουργήσει αρνητικό κλίμα που επηρέασε σχεδόν όλους, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών και των παιδιών.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, γυναίκες και παιδιά, βιώνουν αυξημένη βία και υφίστανται στερήσεις περισσότερο από άλλους.
Η έλλειψη εκπαίδευσης στις γυναίκες και στα νεαρά κορίτσια θερίζει. Πριν καταλάβουν τη χώρα οι Ταλιμπάν, τα νεαρά κορίτσια είχαν την ευκαιρία να πάνε στο σχολείο και να διδαχτούν γραφή και ανάγνωση, το 50% αυτών. Αλλά συνέχιζαν να διατρέχουν κίνδυνο.
Η κατάσταση παρέμεινε ίδια με την κατάληψη των Ταλιμπάν;
Φυσικά και όχι!
Ο κατάλογος των αλλαγών που εφαρμόζει η νέα κυβέρνηση από τις 15 Αυγούστου είναι μεγάλος, από τις εργαζόμενες γυναίκες που πρέπει να μείνουν στο σπίτι, τα κορίτσια στο σχολείο που αλλάζουν τον ενδυματολογικό τους κώδικα και το αντικείμενό τους, ο διαχωρισμός στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και η επιστροφή στο ισλαμικό εκπαιδευτικό υλικό.
Η Δύση γνώριζε ότι αυτό θα γινόταν. Και η παρουσία τους εκεί ήταν βασική. Πάρτε για παράδειγμα την επιτροπή IRC (Internal Rescue Committee) στόχος της οποίας είναι να βοηθήσει την κοινότητα με την οποία ασχολείται.
Υποσχέθηκαν να παραμείνουν στον Αφγανιστάν και να συνεχίσουν το έργο τους εν μέσω της κρίσης.
Ο Ερυθρός Σταυρός συνεχίζει το έργο του εκεί στον ιατρικό τομέα. Το Norwegian Refugee Council (Νορβηγικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες) βρίσκεται σε συζητήσεις με τους Ταλιμπάν. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και το World Food Program συνεχίζουν το έργο τους. Τα Ηνωμένα Έθνη συνεχίζουν τα εμβολιαστικά τους προγράμματα υπό την αιγίδα των Ταλιμπάν.
φώτο απο www.aljazeera.com.
Ωστόσο, πολλοί άλλοι οργανισμοί ανθρωπιστικής βοήθειας εγκατάλειψαν μόνιμα τη χώρα. Μάλιστα, πριν την προθεσμία της 31ης Αυγούστου, οι δυτικές κυβερνήσεις έφυγαν από το Αφγανιστάν. Σύμφωνα με τον Se-Woong Koo (συνιδρυτής και εκδότης του Korea Exposé, ενός διαδικτυακού περιοδικού), η υπόγεια εκκένωση συνεχίζεται γιατί η επίσημη «Δύση» δεν πέτυχε στο καθήκον της να σώσει το Αφγανιστάν. Πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς είναι γυναίκες που έχουν στείλει αμέτρητα email και μηνύματα στο What’s App σε δυτικές κυβερνήσεις. Αναφέρει τα λόγια μιας νεαρής γυναίκας «Δούλεψα σκληρά για να πετύχω τους στόχους μου στην ανώτατη εκπαίδευση. Τώρα δεν έχω ελπίδα να συνεχίσω. Το μόνο σχέδιο είναι να βρω τρόπο να φύγω μακριά από το Αφγανιστάν για να μπορέσω να παραμείνω ζωντανή».
Η διεθνής κοινότητα είναι πολύ απασχολημένη με τη ζωή της. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο κόσμος ετοιμάζεται για παραδοσιακές γιορτές όπως την Ημέρα των Ευχαριστιών και τα Χριστούγεννα. Με Covid ή χωρίς, οι γυναίκες θα κάνουν τα ψώνια τους, τα νέα κορίτσια θα πάνε στο πανεπιστήμιο και θα συνεχίσουν τις σπουδές τους. Φαντάζομαι ότι και στην Ευρώπη θα κάνουν το ίδιο.
Εδώ στην Ελλάδα, οι εμβολιασμένοι θα μπορούν να χορέψουν ξανά και να κάνουν πάρτι όπως και πριν. Θα πάρουν πίσω τη ζωή τους! Τα καφέ θα αποκτήσουν ξανά ζωή. Τι όμορφα!!
Στο μεταξύ, όχι και τόσο μακριά από εδώ, γυναίκες και παιδιά χάνουν τη ζωή τους καθημερινά. Αναγκάζονται να μεταφερθούν στο παρελθόν και να αποδεχτούν μια αποτρόπαια πραγματικότητα που σε εμένα και σε εσένα δεν θα άρεσε καθόλου.
Είναι στο χέρι του καθενός από εμάς να αναλάβει ή όχι, δράση με κάθε τρόπο που γνωρίζει. Αν αγνοήσουμε το θέμα, θα έχουμε τα ανάλογα αποτελέσματα.