Σε ένα μικρό ανηφορικό στενό, από αυτά που περιβάλλουν την κεντρική πλατεία των Μετεώρων στην Πολίχνη της Θεσσαλονίκης, δεσπόζει ένα διαφορετικό από τα συνηθισμένα γκράφιτι, η επιβλητική μορφή του Αγίου Παϊσίου.

Το καλλιτέχνημα με την – αντιπροσωπευτική – μελαγχολικό και σκεπτικό βλέμμα του Αγίου, βρίσκεται επί της ομώνυμης οδού Παϊσίου Ιερομονάχου για περίπου 14 χρόνια, ωστόσο λίγοι, εκτός των κατοίκων της περιοχής, γνώριζαν την ύπαρξή του.

Το γκράφιτι φιλοτεχνήθηκε από τον καλλιτέχνη του το 2005, απεικονίζοντας μόνον το πρόσωπο του γέροντα και δίπλα τη φράση «Πίστευε και μή, ερεύνα». Με τον καιρό, παιδιά και επίδοξοι γκραφιτάδες το μουτζούρωσαν και έτσι, πριν από περίπου έναν χρόνο, ο δημιουργός αποφάσισε να επέμβει ξανά.

 

Το γκράφιτι στην παλιά του μορφή/ Πηγή: Google Maps

Ένα πρωί της άνοιξης του 2018, οι κάτοικοι των Μετεώρων ξύπνησαν και είδαν ένα νέο αριστούργημα, με τη μορφή του Ιερομονάχου αυτή τη φορά να περιτριγυρίζεται από κήπο, ψωμί και σταφύλια.

 

Ο δημιουργός και το σκεπτικό του γκράφιτι

Η ιδέα του γκράφιτι γεννήθηκε ήδη από τα εφηβικά χρόνια του δημιουργού. Ο άσπρος τοίχος της οικοδομής έδινε στον νεαρό τότε Δημήτρη Ματσαρίδη το ερέθισμα να τον επιμεληθεί, να τον ομορφύνει. «Ο λόγος που έκανα τη μορφή του γέροντα είναι αποκλειστικά και μόνο η ονομασία της οδού» σημειώνει στην Voria.gr ο 37χρονος πλέον καλλιτέχνης, που φέρει το ψευδώνυμο Mad. Με το μικρόβιο της ζωγραφικής να έχει διεισδύσει μέσα του από την παιδική ηλικία, δεν άντεχε, όπως λέει ο ίδιος, να παίζει στη γειτονιά της περιοχής και να βλέπει τον τοίχο άδειο.

«Όταν πήγα να κάνω το γκράφιτι, βγήκε ο ιδιοκτήτης ενός καφέ παραδίπλα και μου φώναζε. “Μην μουτζουρώνεις τον τοίχο” έλεγε, “λερώνεις το ντουβάρι”. Όταν του έδειξα το σχέδιο, ανακουφίστηκε. Μου έδωσε συγχαρητήρια και με άφησε να συνεχίσω. Έκανα την προσευχή μου κι εγώ και ξεκίνησα», προσθέτει.

 

 

Όπως εξηγεί, ο λόγος που αποφάσισε να γράψει τη φράση «Πίστευε και μή, ερεύνα» στο αρχικό σχέδιο δεν απέχει πολύ από τα δικά του πιστεύω. «Είναι πολύ σωστή κουβέντα» υπογραμμίζει ο Δημήτρης, εκτιμώντας πως κάθε τι πρέπει να το αναζητάμε.

Λίγα χρόνια αργότερα, βλέποντας τις μουτζούρες και τα συνθήματα δίπλα από το γκράφιτι, ο Δημήτρης ενοχλήθηκε. «Το βεβήλωσαν. Έσβησαν λέξεις από τη φράση. Σίγουρα δεν την έγραψα για να τσιγκλίσω κάποιον, είναι προσωπικά πιστεύω». Με το πέρασμα του χρόνου και την εμπειρία που κουβαλούσε πλέον στα χέρια του, αποφάσισε να το φιλοτεχνήσει εκ νέου.

«Ήθελα να κάνω ένα γρήγορο τοπίο» λέει ο ίδιος και εξηγεί το πλαίσιο στο οποίο ενέταξε τη μορφή του Αγίου. «Είχα ακούσει μία από τις πολλές ιστορίες του γέροντα. Κάποτε είχε πει ότι θα πέθαινε από την πείνα και τότε εμφανίστηκε μπροστά του μία γυναίκα. Του πρόσφερε ένα πάρα πολύ ωραίο ψωμί, αφράτο – αφράτο, και σταφύλια, με έντονο ροδοκόκκινο χρώμα. Στη συνέχεια ο Παΐσιος συνάντησε έναν άνθρωπο και τον φίλεψε με αυτά που του είχε δώσει εκείνη. Λίγο αργότερα, ο γέροντας αντιλήφθηκε ότι η μορφή της γυναίκας ήταν η Παναγία», αναφέρει ο Δημήτρης και εύχεται αυτή τη φορά να μην αλλοιώσουν το νέο του δημιούργημα.

 

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ