Όταν ζητάς συγγνώμη και χρησιμοποιείς τις λέξεις «εάν» και «αλλά», η συγγνώμη σου ακούγεται ψεύτικη και ανειλικρινής

Η προσφορά μιας συγγνώμης μπορεί συχνά να μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα επειδή μας βάζει σε μια ευάλωτη θέση. Τι γίνεται αν παραδεχτείς το λάθος σου και το άλλο άτομο εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία; Τι γίνεται αν η συγγνώμη σου σε εκθέσει δημόσια και σε κάνει να αισθανθείς νροπή; Τι γίνεται αν αναγκαστείς να δεις κάτι για τον εαυτό σου που δεν ήθελες να δεις;
Αλλά το να μάθεις πώς να ζητάς μια αυθεντική συγγνώμη μπορεί να κάνει θαύματα για τον εαυτό σου και και τις ανθρώπινες σχέσεις. Σύμφωνα με τους συν-συγγραφείς του «Say the Right Thing», οι άνθρωποι που είναι καλοί στο να λένε «συγγνώμη» αποφεύγουν δύο λέξεις: «αν» και «αλλά».

Να γιατί σε κάνουν να ακούγεσαι ψεύτικος και ανειλικρινής:

1. Χρήση «εάν»: Αποτυχία αναγνώρισης της βλάβης που προκλήθηκε
Όταν χρησιμοποιείς το «αν» για να χαρακτηρίσεις τη συγγνώμη σου, αμφισβητείς την αντίδραση του παραλήπτη στο λάθος, παρά στο ίδιο το λάθος.

Στη χειρότερη περίπτωση, το «αν» επιδιώκει να μετατοπίσει την ευθύνη, λέγοντας ουσιαστικά: «Συγγνώμη αν πληγώθηκες τόσο πολύ που δεν μπορείς να δεις ότι η αντίδρασή σου είναι υπερβολική».
Ωστόσο, ακόμη και στην πιο γενναιόδωρη ερμηνεία, όπου ο απολογούμενος είναι πραγματικά αβέβαιος για τη ζημιά, αυτές οι «ανολογίες» θα μπορούσαν να ωφεληθούν από περισσότερη περιέργεια. Δεν είσαι σίγουρος/η αν κάποιος έχει πληγωθεί, οπότε γιατί να μην ρωτήσεις;

2. Χρήση του «αλλά»: Δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη της πράξης σου
Όταν ζητάς μια συγγνώμη που ξεκινά με «Συγγνώμη, αλλά…», όχι μόνο επιδιώκεις να απορρίψεις την ευθύνη, αλλά προτείνεις επίσης ότι το κακό μπορεί να συμβεί ξανά.

Για παράδειγμα, αν πεις, «Συγγνώμη, αλλά περνούσα ένα δύσκολο πρωινό», το άλλο άτομο θα μπορούσε να αναρωτηθεί αν θα επαναλάβεις τη συμπεριφορά σου όταν έχεις άλλη μια κακή μέρα. Μια άλλη κλασική μορφή «butpology» που προσπαθεί να δικαιολογήσει την αδικοπραγία είναι, «Συγγνώμη, αλλά δεν το εννοούσα».
Η παροχή πλαισίου για τις ενέργειές σου μπορεί να είναι χρήσιμη. Ανάλογα με το πόσο σοβαρή ήταν η συμπεριφορά σου, το άλλο άτομο μπορεί να αισθανθεί λιγότερο το αρνητικό αντίκτυπο, αν μάθει ότι περνούσες μια δύσκολη κατάσταση και συμπεριφέρθηκες εκτός του πραγματικού σου χαρακτήρα.
Όταν μπεις στον πειρασμό να δώσεις μια εξήγηση, η καλύτερη ερώτηση είναι αν την προσφέρεις για τον εαυτό σου ή για το άλλο άτομο. Λες, «Συγγνώμη για τη συμπεριφορά μου γιατί δεν ήμουν ο πραγματικός μου εαυτός» ή λες , «Ήμουν ο πραγματικός μου εαυτός, αλλά όχι αυτός που φιλοδοξώ να είμαι». Βεβαιώσου ότι γνωρίζεις τη διαφορά.

Πώς να ζητήσεις μια αυθεντική συγγνώμη

Φαντάσου ότι είσαι στη δουλειά και μπερδεύεις δύο συναδέλφους της ίδιας εθνότητας μεταξύ τους. Μπορείς να πείτε κάτι όπως: «Συγγνώμη που μπερδεύω τα ονόματά σας. Συνειδητοποιώ ότι σε ντρόπιασα και ενίσχυσα τα στερεότυπα. Θα προσπαθήσω σκληρά για να διασφαλίσω ότι δεν θα ξανασυμβεί».
Αυτή η απλή συγγνώμη ικανοποιεί αυτό που ονομάζουμε τα τέσσερα Rs:

1.Αναγνώριση
Πρόκειται για την αναγνώριση της βλάβης. Το να δείξεις αναγνώριση σημαίνει να αποφύγεις τις «ανησυχίες» όπως «Συγγνώμη αν έκανα κάτι λάθος» ή «Συγγνώμη αν είσαι αναστατωμένος».

2.Ευθύνη
Αποδέξου το κακό που προκάλεσες. Μην χρησιμοποιείς εκφράσεις όπως «Λυπάμαι, αλλά είχα μια δύσκολη μέρα», «Λυπάμαι, αλλά δεν το εννοούσα» ή «Λυπάμαι, αλλά δεν είμαι ρατσιστής».

3.Τύψη συνείδησης
Εξέφρασε γνήσια μεταμέλεια για πρόκληση βλάβης. Μην προσπαθείς να δικαιολογήσεις τις πράξεις σου και μην επιπλήττεις τον εαυτό σου δημιουργώντας του αμέτρητες τύψεις. Οι τύψεις δεν χαρακτηρίζονται από κάποια συγκεκριμένη μορφή λέξεων. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να εννοείς αυτό που λες.

4.Αποζημίωση
Αποκατάσταση σημαίνει λήψη μέτρων για τη διόρθωση της βλάβης. Η έρευνα δείχνει ότι ο συνδυασμός μιας δήλωσης συγγνώμης με επανόρθωση είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε συγχώρεση από το να προσφέρει μόνο μια δήλωση.

Η πρόκληση είναι ότι μπορεί να απαιτήσει σημαντικό χρόνο και ενέργεια. Και μια μακροχρόνια υποχρέωση που δημιουργείται από μια συγγνώμη μπορεί να κάνει πιο δύσκολη την προσφορά. Αλλά υπάρχει η δυνατότητα για πραγματική ανάπτυξη, κατανόηση και αλλαγή από την άλλη πλευρά.

 

Πηγή:theissue.gr