ΕΚΚΡΕΜΟΥΝ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ

Στα όριά τους έχουν φτάσει εκατοντάδες οικογένειες της Πιερίας εξαιτίας των χρονοβόρων διαδικασιών και της μεγάλης καθυστέρησης που παρατηρείται στην αξιολόγηση αιτήσεων από το ΚΕΔΔΥ Πιερίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΚΕΔΔΥ δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο μεγάλο αριθμό αιτήσεων που δέχεται, αλλά το τελευταίο διάστημα το πρόβλημα έχει διογκωθεί, με αποτέλεσμα απελπισμένοι και αγανακτισμένοι πλέον οι γονείς να απευθύνουν κραυγή αγωνίας προς κάθε αρμόδιο.
Συγκεκριμένα, πολλοί είναι εκείνοι που έχουν ζητήσει τα παιδιά τους να υποβληθούν σε εξετάσεις για να λάβουν τις απαραίτητες γνωματεύσεις, οι οποίες θα πιστοποιούν τις μαθησιακές τους δυσκολίες, αλλά βρίσκονται ακόμη στο «περίμενε». Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στο ΚΕΔΔΥ περιμένουν «στην ουρά» εκατοντάδες φάκελοι με αιτήσεις για αξιολόγηση και επαναξιολόγηση.
Το φλέγον ζήτημα, που έχει πολλές παραμέτρους και προβληματίζει τόσο εκείνους που έχουν παιδιά στην Πρωτοβάθμια όσο και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, με διαφορετικές συνέπειες κάθε φορά, φέρνει ξανά στο προσκήνιο μια ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας ενός γονέα προς την «Ε», ο οποίος περιγράφει την κατάσταση και ζητά άμεση επίλυση του προβλήματος.

Η επιστολή διαμαρτυρίας
Αναλυτικά, στην επιστολή αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Είμαι γονέας ενός παιδιού που έχει την μαθησιακή ιδιότητα φοιτώντας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Ένας γονέας που ζει καθημερινά την αγωνία της αδυναμίας του να βοηθήσει το μικρό παιδί του, καθώς αυτό αντιμετωπίζει ένα είδος μαθησιακής δυσκολίας, χωρίς να γνωρίζουμε το είδος και την έκτασή της.
Η υποστήριξη της μαθησιακής διαδικασίας στο χώρο του σπιτιού έχει καταντήσει μια τελείως επώδυνη και ψυχοφθόρα διαδικασία, γεμάτη απογοητεύσεις και εντάσεις, που αντανακλώνται κατευθείαν στην ευαίσθητη και ιδιαίτερα τρυφερή – λόγω ηλικίας – ιδιοσυγκρασία του παιδιού μου. Οι ματαιώσεις που βιώνει το παιδί μου στην προσπάθειά του να ανταπεξέλθει αποτελεσματικά στην απεγνωσμένη θέλησή του για μάθηση και η δική μας αδυναμία ως γονείς να το υποστηρίξουμε στην προσπάθεια αυτή, καταλήγει σε έντονες ψυχοσωματικές αντιδράσεις από πλευράς του παιδιού μας.
Καλώ με κραυγή αγωνίας τους αρμόδιους φορείς του ΚΕΔΔΥ Πιερίας, να επισπεύσουν και να επιταχύνουν τις διαδικασίες εξέτασης. Γνωρίζω ότι από τις αρχές Οκτωβρίου 2015, το ΚΕΔΔΥ Πιερίας έχει στελεχωθεί με 2 εκπαιδευτικούς για τις εκπαιδευτικές αξιολογήσεις, 2 ψυχολόγους για τα τεστ νοημοσύνης και 2 κοινωνικούς λειτουργούς για την εξέταση του κοινωνικού οικογενειακού πλαισίου. Όμως παρά το γεγονός αυτό, η προσωπική μου εμπειρία περιλαμβάνει αλλεπάλληλες υποσχέσεις για εξέταση του παιδιού, που όμως παραμένουν υποσχέσεις, με δικαιολογίες του τύπου «δεν υπάρχει προσωπικό» ή «η υπηρεσία αδυνατεί να ανταπεξέλθει».
Προσωπικά, έχω αποφασίσει να καταφύγω σε κάθε νόμιμη διαδικασία.
Υ.Γ. Επειδή η πληροφόρησή μου είναι άρτια τεκμηριωμένη, καλώ με αυτό το γράμμα – ανοιχτή επιστολή τους διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να επιληφθούν του θέματος.
Επίσης, πλησιάζουμε στο τέλος Ιανουαρίου και γνωρίζω από φιλικό μου πρόσωπο, που το παιδί του φοιτά στην Γ΄ Λυκείου, πως ενώ η διορία για τη χορήγηση γνωμάτευσης λήγει στις 30/1/2016, αυτή δεν του έχει ακόμη χορηγηθεί για να μπορέσει να δώσει προφορικά Πανελλήνιες εξετάσεις. Αντίθετα, πρόκειται να σταλεί στη Θεσσαλονίκη για τη γνωμάτευση. Και ρωτώ: γιατί άραγε τέτοια ταλαιπωρία για τους πολίτες της Πιερίας εξαιτίας των καθυστερήσεων στο ΚΕΔΔΥ Πιερίας;
Κ.Φ.»

Τι είναι τα ΚΕΔΔΥ
Για να καταλάβει κανείς το πρόβλημα, πρέπει καταρχάς να γνωρίζει τι είναι τα ΚΕΔΔΥ. Τα Κέντρα Διάγνωσης, Διαφοροδιάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών είναι θεσμός που ξεκίνησε να λειτουργεί το 2000 (αρχικά ως ΚΔΑΥ) και διέπονται από τη νομοθεσία που επεξεργάζεται και εισηγείται η Διεύθυνση Ειδικής και Εκπαίδευσης του Υπουργείου Υγείας. Στόχος τους είναι η ανίχνευση μαθησιακών δυσκολιών, δυσλεξία, asperger, αυτισμός εως και πιο βαριές κατατάσεις αναπηρίας, ώστε οι μαθητές να υποστηριχθούν στη μαθησιακή διαδικασία με μορφές όπως: παράλληλη στήριξη, τμήματα ένταξης και ειδικά σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρξει σχετική αίτηση από τους γονείς και στη συνέχεια εξέταση και αξιολόγηση του παιδιού από εκπαιδευτικ
ό, ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό, προκειμένου να ληφθεί η απαιτούμενη γνωμάτευση που λειτουργεί σαν «διαβατήριο» προς τη γνώση, αφού επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς π.χ. να εξετάζουν το παιδί προφορικά και όχι γραπτά.
Αναλυτικά, στο πλαίσιο συνέντευξης που οι γονείς ή η μητέρα παραχωρούν στην κοινωνική λειτουργό δίνονται αναλυτικά στοιχεία για το κοινωνικό-αναπτυξιακό ιστορικό του παιδιού. Παράλληλα, στο μαθητή χορηγείται τεστ νοητικών ικανοτήτων από ψυχολόγο και αξιολογείται μαθησιακά από εκπαιδευτικό της βαθμίδας του, προκειμένου να καθοριστεί αρχικά το επίπεδο νοημοσύνης του παιδιού και να διαπιστωθούν το είδος και η ένταση των δυσκολιών του. Η γνωμάτευση, που αποτελεί εμπιστευτικό/απόρρητο έγγραφο, επιδίδεται στο σχολείο, αφού πρώτα έχουν ενημερωθεί οι γονείς για τις δυσκολίες του παιδιού αλλά και για τις προτάσεις της διεπιστημονικής ομάδας.
Το σημαντικό σε κάθε περίπτωση είναι να υπάρχει έγκαιρη διάγνωση και γνωμάτευση της μαθησιακής δυσκολίας ενός παιδιού, η οποία μεγιστοποιείται όταν  δεν αντιμετωπιστεί σε μικρή ηλικία, με αποτέλεσμα το παιδί να μην μπορεί να καλύψει τα κενά του ούτε να αποδώσει αποτελεσματικά στο σχολείο και στο σπίτι.

Το πρόβλημα στο ΚΕΔΔΥ Πιερίας
Την υπολειτουργία του ΚΕΔΔΥ Πιερίας είχαν αναδείξει τον Οκτώβριο του 2015 και βουλευτές του ΚΚΕ με κοινοβουλευτική τους παρέμβαση. Με ερώτησή τους προς τον Υπουργό Παιδείας ζητούσαν να ληφθούν άμεσα μέτρα για την κάλυψη των κενών με το απαραίτητο προσωπικό (τότε δεν διέθετε  κοινωνικό λειτουργό και παιδοψυχολόγο), με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συγκροτήσει επιτροπές αξιολόγησης και να αδυνατεί να εκδώσει γνωματεύσεις.
Όπως τονιζόταν στην ερώτηση, εδώ και πολλά χρονιά το ΚΕΔΔΥ Πιερίας δεν στελεχώνεται από μόνιμο προσωπικό, αλλά από αναπληρωτές. Υπογραμμιζόταν επίσης πως η ελλιπής στελέχωση και υποβάθμιση του ΚΕΔΔΥ δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα καθώς γονείς και παιδιά στέλνονται σε άλλες Περιφερειακές Ενότητες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόστος και ταλαιπωρία. 
Και σήμερα όμως η κατάσταση δεν έχει αλλάξει σημαντικά. Το ΚΕΔΔΥ είναι στελεχωμένο με δύο εκπαιδευτικούς, δύο ψυχολόγους και δύο κοινωνικούς λειτουργούς, που για τα δεδομένα της Πιερίας και βάσει της ανθρωπογεωγραφίας της, θα αποτελούσαν επαρκές προσωπικό. Όμως αυτό το προσωπικό δεν είναι μόνιμο, καθώς ενώ υπάρχουν αρκετές οργανικές θέσεις, στο ΚΕΔΔΥ αυτή τη στιγμή υπάρχει η προϊσταμένη και αποσπασμένα στελέχη, τα οποία υπηρετούν μόνο 7-8 μήνες το χρόνο.  Το φαινόμενο της καθυστέρησης των γνωματεύσεων είναι ένα πρόβλημα που τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται σε όλα τα ΚΕΔΔΥ. Ωστόσο στο ΚΕΔΔΥ Πιερίας το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι του νομού να ταλαιπωρούνται και να αναγκάζονται να μεταβούν είτε στη Θεσσαλονίκη είτε σε άλλους κοντινούς νομούς (Πέλλα, Ημαθία, Κιλκίς) προκειμένου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να λάβουν γνωμάτευση. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόστος και ταλαιπωρία.
Να σημειωθεί πως η γνωμάτευση από το ΚΕΔΔΥ είναι το μόνο νόμιμο αποδεικτικό στοιχείο, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να αποδείξει πως το παιδί χρειάζεται την αντίστοιχη μαθησιακή στήριξη. Εάν δηλαδή δεν υπάρχει η γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ, το υπουργείο Παιδείας δεν μπορεί να γνωρίζει ποιες είναι οι ανάγκες του παιδιού.
Επιπλέον, κάθε φορά που το παιδί αλλάζει βαθμίδα εκπαίδευσης (π.χ. πηγαίνει από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο) απαιτείται νέα γνωμάτευση. Σε διαφορετική περίπτωση το παιδί δεν μπορεί π.χ. να εξεταστεί προφορικά, γιατί σε αυτήν την περίπτωση δεν «καλύπτονται» ούτε οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι ενδέχεται να βρεθούν εκτεθειμένοι σε περίπτωση ελέγχου. Το πρόβλημα βέβαια οξύνεται ακόμη περισσότερο σε περιπτώσεις μαθητών που φοιτούν στην Γ΄ Λυκείου και πρέπει να δώσουν Πανελλήνιες εξετάσεις, όπως στο παράδειγμα που αναφέρεται στην επιστολή.
Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα στη συγκεκριμένη νευραλγική υπηρεσία χρήζει άμεσης επίλυσης είτε με επιπλέον προσωπικό, που θα μπορέσει να διαχειριστεί το σωρευμένο όγκο των αιτήσεων, είτε ενδεχομένως με την καλύτερη διαχείριση του υπάρχοντος προσωπικού ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.  Για να μπορούν όλοι να έχουν ίσες ευκαιρίες στη μάθηση, στη γνώση και εν τέλει στην ίδια τη ζωή.