Της Νένας Μεϊμάρη*

 

Την Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα την γνωρίζουμε όλοι, τουλάχιστον η δικιά μου

γενιά. Μας την ανέφεραν επανειλημμένα ως μεγάλη μορφή της Ελληνικής

Επανάστασης.

 

Αυτό που δεν είχα συνειδητοποιήσει είναι ότι η Μπουμπουλίνα ήταν χήρα

όταν έτρεχε για την απελευθέρωση της Ελλάδας.

 

Γεννήθηκε στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου του 1771. Στα

17 της παντρεύτηκε τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτριο Γιάννουζα. Σε ηλικία 26

χρονών έμεινε χήρα με τρία παιδιά. Τέσσερα χρόνια μετά ξαναπαντρεύτηκε

με τον Σπετσιώτη καραβοκύρη Δημήτριο Μπούμπουλη και έγινε γνωστή ως

Μπουμπουλίνα. Μετά από 10 χρόνια, έμεινε χήρα για δεύτερη φορά, έχοντας

αποκτήσει άλλα τρία παιδιά.

 

Αξιοποίησε την περιουσία του άντρα της και έγινε μέτοχος σε διάφορα

σπετσιώτικα πλοία.

 

Με τα χρήματά της διέταξε τη ναυπήγηση του πλοίου «Αγαμέμνων», το

μεγαλύτερο πλοίο που πήρε μέρος στην Επανάσταση.

 

Διέθετε την περιουσία της για τη διατήρηση των πλοίων της και για τα

στρατεύματα στην ξηρά. Με δικές της δαπάνες ανεφοδίαζε τους

υπερασπιστές του Άργους. Η ίδια της πήρε μέρος στον αποκλεισμό της

Μονεμβασιάς και στην άλωση της Τρίπολης, όπου μπήκε πάνω σε ένα λευκό

άλογο και έσωσε τα χαρέμια του Χουρσίτ Πασά.

 

Κάπου εκεί η Μπουμπουλίνα συμπεθέριασε με τον Κολοκοτρώνη, με τον γάμο

της κόρης της με τον γιο του.

 

Ωστόσο οι κυβερνητικοί σκότωσαν τον γαμπρό της και της αφαίρεσαν το

κομμάτι γης που της είχαν δώσει για τις υπηρεσίες της στον Αγώνα.

Προσέξτε τώρα, φίλες μου, πώς η ιστορία έχει την τάση να επαναλαμβάνεται.

Μετά από τόσα που πρόσφερε η γυναίκα αυτή, τιμωρείται για τις πεποιθήσεις

της. Γιατί έχει την τόλμη να μην συμφωνεί με τις αρχές αλλά να είναι φιλική

προς την οικογένειά της, (τον συμπέθερό της, τον μεγάλο και τρανό Θεόδωρο

Κολοκοτρώνη).

 

By the way, αν δεν έχετε επισκεφτεί τη φυλακή του γενναίου αυτού

ανθρώπου, η οποία βρίσκεται στο Ναύπλιο, να την επισκεφτείτε. Θα σας

διδάξει ένα μεγάλο μάθημα ιστορίας.

 

Μετά από αυτή την τραγική εμπειρία, η πικραμένη Μπουμπουλίνα, μόνη και

με ό,τι της απέμεινε από την τεράστια περιουσία της, επέστρεψε στις Σπέτσες

και εγκαταστάθηκε στο σπίτι του άντρα της.

 

Εκεί υπήρξε μία λογομαχία μεταξύ της οικογενείας της και του άντρα που

έκλεψε την κόρη της. Κάποιος πυροβόλησε και χτύπησε το μέτωπο της

Μπουμπουλίνας, η οποία και έπεσε νεκρή. Δεν είναι σίγουρο αν ήταν

ατύχημα ή δολοφονία.

 

Οι απόγονοί της δώρισαν το πλοίο «Αγαμέμνων» στο νεοσύστατο κράτος. Το

αρχοντικό της είναι σήμερα μουσείο στις Σπέτσες.

 

Μετά τον θάνατό της έλαβε τον τίτλο του ναυάρχου από την Ρωσία, πράγμα

πρωτοφανές για μια γυναίκα.

 

Το 2018 με απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, την τίμησε επιτέλους

και η πατρίδα της με διάφορους τίτλους.

 

Υπάρχει και βιογραφική ταινία που προβλήθηκε τον Νοέμβριο του 1959 με

την Ειρήνη Παπά να παίζει τον ρόλο της γενναίας αυτής χήρας.

 

Η ιστορία αυτή παρουσιάζει για ‘μένα μεγάλο ενδιαφέρον.

Αρχικά γιατί μετά από δύο γάμους και 6 παιδιά, μένοντας χήρα, βρήκε νόημα

στην ζωή της και κατάφερε να τη συνεχίσει με πάθος. Δεν είναι και εύκολο.

 

Θα ήθελα πολύ να τη ρωτήσω τα εξής:

  1. Τραντάχτηκε η ζωή σου όσο και η δική μου όταν έχασες τον άντρα σου;
  2. Πώς βρήκες τη δύναμη να μπεις στον Αγώνα για την ελευθερία της

χώρας;

  1. Πώς τα κατάφερες με 6 παιδιά; Ήταν δύσκολο;
  2. Πότε έκλαιγες για τον άντρα σου, κυρά μου, με τόσο τρέξιμο που έκανες;
  3. Ξεπέρασες ποτέ την πικρία σου για το άδικο φέρσιμο απέναντι σου;
  4. Τι συμβουλή θα μου έδινες σήμερα ως πονεμένη χήρα; Τι θα μου έκανε

καλό;

  1. Να μπω να βοηθήσω μία χώρα που έχει εμφανή ιστορία στο να αδικεί

τους ανθρώπους που την ωφελούν;

 

Εν κατακλείδι, εμείς οι χήρες, έχουμε ακόμη ένα καλό παράδειγμα μιας

γυναίκας με δυνατή προσωπικότητα, με σθένος και ταμπεραμέντο που αξίζει

την προσοχή μας. Βρίσκεται στο πρόσωπο της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας,

μιας χήρας διαφορετικής από τις άλλες.

 

ΥΓ. Ιστορικές πληροφορίες από την σειρά ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ/ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

 

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο blog της Νένας Μειμάρη Είμαι Χήρα – Έχω Φωνή στις 14 Απριλίου.

 

*Η Νένα Μεϊμάρη ήταν επί χρόνια εκπαιδευτικός με πλούσιο ακαδημαϊκό υπόβαθρο σε δημόσιο σχολείο της Βοστώνης. Συνταξιούχος, πλέον, ασχολείται με την αρθρογραφία και τον εθελοντισμό. Πρόσφατα δημιούργησε το πρώτο blog για χήρες και στήριξη αυτών με τίτλο Είμαι Χήρα – Έχω Φωνή και ολοκλήρωσε το πρώτο της βιβλίο Σου γράφω γιατί υπάρχεις. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο email της [email protected].