Αν βρεθείτε στην Ιταλία και ζητήσετε «στρατσιατέλα» μπορεί να βρεθείτε να τρώτε σούπα από τη Ρώμη ή και τυρί από την Πούλια! Δεν είναι, λοιπόν, μόνο το αγαπημένο τζελάτο από τη Λομβαρδία που ακούει σε αυτό το όνομα.

Τι σημαίνει, όμως, στρατσιατέλα και γιατί τρία διαφορετικά εδέσματα μοιράζονται την ίδια ονομασία;

Και τα τρία έχουν ένα κοινό, που έχει να κάνει με τη σύσταση και την υφή τους. «Στρατσιατέλα» στα ελληνικά, σημαίνει στην κυριολεξία «μικρά πατσαβουράκια-κουρελάκια», σε ελεύθερη μετάφραση, ωστόσο, θα λέγαμε «μικρά κομματάκια». Οπότε, καταλαβαίνουμε ότι και το παγωτό και το τυρί και η σούπα περιέχουν «κομματάκια» από κάποιο συστατικό ή είναι κάπως «κομματιασμένη» η σύστασή τους.

Στρατσιατέλα, η σούπα

Προέρχεται από τη Ρώμη και χρονολογείται αιώνες πριν. Τότε, οι πολίτες αγόραζαν μεγάλες ποσότητες κρέατος για να φτιάξουν τον παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο ζωμό. Πάντα είχαν περισσεύματα από μικρά κομματάκια κρέατος, τα οποία άρχισαν να αξιοποιούν κάνοντάς τα σούπα. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές παραλλαγες της. Με ζυμαρικά, κοκκινιστή, με λαχανικά ή μόνο με ζωμό. Πάντως, αυτό που δεν λείπει ποτέ, είναι το «κομμένο» αυγό!

Για τη σούπα, χρησιμοποιούσαν ζωμό που τους είχε μείνει, έβαζαν μέσα τα περισσεύματα κρέατος και έφερναν τη σούπα σε σημείο βρασμού. Ταυτόχρονα, χτυπούσαν αυγά μαζί με μαϊντανό και αυθεντική παρμεζάνα. Δοκίμαζαν αν η σούπα ήθελε λίγο έξτρα αλάτι ή πιπέρι και στη συνέχεια πρόσθεταν το μείγμα με τα αυγά, ανακατεύοντας. Η ίδια συνταγή μαγειρεύεται μέχρι και σήμερα. Παραδοσιακά, τη σερβίρουν με φρυγανισμένο ψωμί κροστίνι. Οι πολλές μικρές λωρίδες που δημιουργεί το αυγό μέσα στη σούπα, της έδωσαν και το όνομά της.

Στρατσιατέλα, το τυρί

Έχει προέλευση από την Πούλια, το νοτιοανατολικό άκρο της γειτονικής μας χώρας που έχει σχήμα μπότας. Από την ίδια περιφέρεια προέρχεται και η μπουράτα, που θεωρείται απόγονος του τυριού στρατσιατέλα. Δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν και αναμείγνυαν περισσεύματα τυριού από την παραγωγή της μοτσαρέλας μαζί με φρέσκια κρέμα. Το τυρί μπουράτα είναι στην ουσία τυρί στρατσιατέλα, τυλιγμένο σε μια λεπτή στρώση μοτσαρέλας. Σήμερα, η στρατσιατέλα φτιάχνεται με αγελαδινό γάλα, αλλά η Φότζια, επαρχία της Πούλια, φημίζεται για τη στρατσιατέλα της από βουβαλίσιο γάλα. Αν και τρώγεται πολύ ευχάριστα και μόνο του, ταιριάζει παρέα με αρακά ή πράσα ή με ζυμαρικά orecchiette (ορεκιέτε) και ραπίνι (ή αλλιώς μπρόκολο ράμπε), πρασινάδα με ελαφρώς πικρή γεύση.

Στρατσιατέλα, το τζελάτο

Δημιουργήθηκε το 1961, στο εστιατόριο La Marianna στο Μπέργκαμο, πόλη της Λομβαρδίας στα βορειοανατολικά του Μιλάνου. Ο ιδιοκτήτης του La Marianna, Ενρίκο Πανατόνι, έφτιαξε μια λευκή κρέμα πλούσια σε τρίμματα μαύρης σοκολάτας. Τη συνταγή αυτή την εμπνεύστηκε από ένα από τα πιο δημοφιλή πιάτα του εστιατορίου, το stracciatella alla romana. Η λιωμένη μαύρη σοκολάτα, που πέφτει μέσα στον επεξεργαστή, παγώνει αμέσως και σπάει σε πολλά μικρά κομματάκια, όπως και το αυγό στην ομώνυμη συνταγή για σούπα.

 

Πηγή: olivemagazine.gr