Στιγμές από την έναρξη του 2ου γύρου του Εμφύλιου σπαραγμού μεταξύ του λεγόμενου «Δημοκρατικού Στρατού» και του «Εθνικού Στρατού», αναβίωσαν το πρωί της Κυριακής 1/4/2012 στο Λιτόχωρο, στο πλαίσιο Επιμνημόσυνης Δέησης για τους πρώτους 12 πεσόντες Χωροφύλακες και Στρατιώτες που σκοτώθηκαν από αντάρτες κομμουνιστές.Πρόκειται για μια ξαφνική ένοπλη επίθεση κομμουνιστών εναντίον του Σταθμού Χωροφυλακής Λιτοχώρου κι ενώ είχε προ πολλού σταματήσει ο εμφύλιος πόλεμος με την υπογραφή της «Συμφωνίας της Βάρκιζας».
Η επιμνημόσυνη αυτή δέηση, μαζί με ομιλίες και καταθέσεις στεφανιών, γίνεται κάθε χρόνο στο μνημείο ηρώων του Λιτοχώρου και συμμετέχουν σωματεία αποστράτων και εφέδρων αξιωματικών από πολλές περιοχές της χώρας.
Για λόγους ανεξάρτητους της θελήσεώς του, από τη φετινή τελετή απουσίαζε ο μοναδικός επιζήσας από εκείνη την επίθεση των κομμουνιστών, κ. Νικόλαος Παπακωνσταντίνου. Είχε ετοιμάσει όμως ομιλία την οποία εκφώνησε ο τ. Πρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Νομού Πιερίας κ. Δημήτρης Παπαχρήστου.
Στο κλείσιμο της ομιλίας του ο κ. Νικόλαος Παπακωνσταντίνου είπε τα εξής: «Όταν η πατρίδα ξεχνάει τους ήρωες, είναι άδικο αλλά είναι και επικίνδυνο να χάσει την ταυτότητά της, τις ηθικές αξίες και την ακεραιότητά της. Πιστεύω ακράδαντα σαν Έλληνας που έφαγα όλη τη μπαρούτη ότι το ολοκαύτωμα του «Μακρυγιάννη Λιτοχώρου» δεν είναι μια γιορτή μίσους, είναι γιορτή εθνική, πατριωτική και ελληνική. Η ελευθερία δεν αγοράζεται αλλά κατακτιέται.
Ω αθάνατοι ήρωες, συμπολεμιστές μου, όσο ζω θα φωνάζω: Ζήτω οι ήρωες, γιατί και ο Τσόρτσιλ, τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας, σας αναγνώρισε λέγοντας ότι στο εξής θα λέμε: «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Να ξέρετε, όσο τα πόδια μου θα με κρατάνε, θα τα λυγίζω και θα έρχομαι να προσκυνώ εσάς τους ήρωες».
Την εκδήλωση συντόνισε ο Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών κ. Χρήστος Δέλλας ενώ στεφάνι στο Ηρώο του Λιτοχώρου κατέθεσαν ο νέος Πρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων Πιερίας κ. Αμανιός, ο Γραμματέας του Συνδέσμου κ. Δημήτρης Αδαμόπουλος, εκπρόσωποι Συνδέσμων Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας πολλών Νομών της Χώρας καθώς και συγγενείς των φονευθέντων Χωροφυλάκων και Στρατιωτών.
Στις ομιλίες που εκφωνήθηκαν αναφέρθηκε περιληπτικά το ιστορικό της θλιβερής επετείου όπου μεταξύ άλλων ειπώθηκε ότι το βράδυ του Σαββάτου της 30ης Μαρτίου προς ξημερώματα Κυριακής της 31ης Μαρτίου 1946, ημέρας που είχε οριστεί για εκλογές, αντάρτες κομμουνιστές επιτέθηκαν ξαφνικά εναντίον του Σταθμού Χωροφυλακής Λιτοχώρου που φιλοξενούσε 9 Χωροφύλακες, καθώς επίσης και ενός άλλου οικήματος. Στο Σταθμό Χωροφυλακής φιλοξενούνταν εκείνο το βράδυ και λίγοι Στρατιώτες, λόγω των εκλογών της Κυριακής 31 Μαρτίου.
Οι επιτιθέμενοι κομουνιστές ήταν περίπου 100 και διέθεταν μεγαλύτερο και καλύτερο οπλισμό από εκείνον που διέθεταν οι Χωροφύλακες και οι Στρατιώτες. Η μάχη κράτησε αρκετές ώρες και ολοκληρώθηκε με κάψιμο των δύο οικημάτων, γεγονός που ανάγκασε τους αμυνόμενους Χωροφύλακες και Στρατιώτες να βγουν έξω για να σωθούν, ωστόσο σκοτώθηκαν από τα πυρά των επιτιθεμένων κομμουνιστών.
Αναφορά έγινε και «στο τραγικό τέλος που είχε ο εκ Λεπτοκαρυάς λοχίας Νικόλαος Γκουνός, ο οποίος τραυματισμένος και εξερχόμενος από το καιόμενο οίκημα του Σταθμού Χωροφυλακής Λιτοχώρου, πυροβολήθηκε από τον συγγενή του συμμορίτη Σταύρο Γκουνό, ή «Καπετάν Χατζάρα», ο οποίος τον έριξε ημιθανή πάλι μέσα στο καιόμενο κτίριο προκειμένου να αποτεφρωθεί μαζί με άλλους αμυνομένους συναδέλφους του».
Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε και ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών κ. Χρήστος Φωτόπουλος, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων ότι κάθε χρόνο γίνεται Επιμνημόσυνη Δέηση στη μνήμη των φονευθέντων, όμως από την εκδήλωση αυτή λείπει μόνιμα η Ελληνική Πολιτεία, μόνιμα ωστόσο απουσιάζει και η Ηγεσία της Αστυνομίας.
Την εκδήλωση παρακολούθησαν και συγγενείς των φονευθέντων, ο τ. Βουλευτής κ. Νικόλαος Κάκαλος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Πιερίας κ. Νικόλαος Μακρίδης, ο Πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Πιερίας κ. Δημήτριος Φώτης, ο τ. Αστυνομικός Διευθυντής Πιερίας κ. Σακονίδης, πάρα πολλοί απόστρατοι της Αστυνομίας και του Στρατού κ.ά.
Η τελετή της Επιμνημόσυνης Δέησης ολοκληρώθηκε με την τήρηση ενός λεπτού σιγής και τον εθνικό ύμνο.